Έφυγε άλλος ένας από τους δικηγόρους που σημάδεψαν κυριολεκτικά όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης μέχρι και πολύ πρόσφατα.
Από τα εφηβικά του χρόνια που στη συνέχεια υπερασπίστηκε με μοναδική συνέπεια το δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα -πάντα σαν συνήγορος- όλων εκείνων που είτε παραβίασαν το νόμο, είτε κατηγορήθηκαν ακόμα και με κατασκευασμένα στοιχεία λόγω της ιδεολογίας τους, είτε τέλος τιμωρήθηκαν βαριά με ποινές κατά την άποψή του δυσανάλογες με τις πράξεις τους.
Συνήθιζε πάντα να λέει ότι «εφόσον ο πελάτης μου θέλει αυτή την υπερασπιστική γραμμή εγώ είμαι υποχρεωμένος να τον σεβαστώ και να κάνω το καλύτερο». Γενιές δικηγόρων πέρασαν από το δικό του γραφείο και έμαθαν πλάι του να υπερασπίζονται το δίκαιο.
Είχε κερδίσει τον σεβασμό στις αγορεύσεις του από το δικαστικό σώμα, ενώ εκείνος ποτέ δεν ξεπερνούσε τα όρια και κέρδιζε την προσοχή με την ευγένεια και την ευπρέπειά του.
Ο Σπύρος Φυτράκης δεν ήταν από τους δικηγόρους που έδιναν σημασία στις μεγάλες αμοιβές ούτε και πλούτισε από τις εκατοντάδες υποθέσεις που ανέλαβε. Ήταν από τους δικηγόρους που την πολιτική τους ιδεολογία αποτύπωσαν και στον τρόπο ζωής τους.
