Ο Ντάνιελ Νούρκα βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μίλησε για τους γονείς του, την κριέρα του και το Survivor.
Για τους γονείς του
«Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη μου σκέψη ήταν να το σηκώσω (την κούπα) μαζί με τον πατέρα μου αλλά λέω άστο, ήταν και οι κάμερες. Τους θαυμάζω τους γονείς μου. Τους θαυμάζω γιατί από το μηδέν κατάφεραν και εντάχθηκαν σε μία κοινωνία, μας πρόσφεραν ό,τι καλύτερο μπορούσαν»
Για το Survivor 2024
«Θέλει τεράστια ψυχική δύναμη για να το κάνεις όλο αυτό και να πάρεις αυτές τις αποφάσεις, να αντέξεις, να πεις ότι δεν τα παρατάς. Ως επί το πλείστον δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Ξέρω τις δυσκολίες που πέρασαν, δεν μου τα έχουν πει όλα. Έχω ρωτήσει τον πατέρα μου για κάποια περιφερειακά πράγματα. Ένιωσα περίεργα όταν μου τα είπε. Μεγαλώνοντας απομυθοποιείς τους γονείς σου, τελικά δεν είναι Θεοί, είναι άνθρωποι με ελαττώματα, με αδυναμίες, πονάνε, όλα αυτά».
Οι λόγοι που πήγε στο Survivor
«Έπαιξε ρόλο το οικονομικό, μη κρυβόμαστε. Σίγουρα η εμπειρία, ήθελα να το δω από κοντά. Το έβλεπα με τους γονείς μου στην τηλεόραση, έβλεπα αγωνίσματα και σκεφτόμουν αν θα ήμουν καλός σε αυτό. Έκατσε τέλεια και το timing γιατί μόλις είχε τελειώσει η παράσταση "Άνδρες με τα όλα τους", ήταν να συνεχίσουμε και ακυρώθηκε. Με είχε πιάσει μία στεναχώρια, έλεγα "Τι θα κάνω με τη δουλειά μου;", "Πώς θα καλύψω τα έξοδά μου;" . Ήρθε μπαμ όταν τελείωσε το θέατρο και είπα ότι είναι σημάδι από τον Θεό.»
Τι είναι σημαντικό για εκείνον
«Για μένα, για να προχωρήσεις πρέπει να θυμάσαι πάντα από πού ξεκίνησες, ποιος είσαι και πού πας. Να μην ξεχάσεις ποτέ από πού ξεκίνησες. Σίγουρα θα χαθείς στη διαδρομή αν δεν θυμάσαι από πού ξεκίνησες, ποιος ήσουν, ποιος σε βοήθησε στην αρχή. Αυτά είναι πράγματα τα οποία πολλοί τα ξεχνάνε.»
Για το ξεκίνημά της καριέρας του
«Ξεκίνησα χωρίς κανένα μέσο. Το "χωρίς κανένα μέσο" είναι πολύ ψεύτικο γιατί πρακτικά κανείς δεν τα κάνει όλα μόνος του. Ο καθένας έχει τους γονείς του, τους φίλους του, έναν δάσκαλο, έναν γνωστό. Το "μόνος σου, μόνο σου" είναι λίγο ουτοπικό να το λες. Θυμάμαι το χωριό μου στην Αλβανία, το θυμάμαι. Έμεινα εκεί δυο χρόνια αλλά το θυμάμαι επειδή πήγαινα τα καλοκαίρια, μέχρι που η γιαγιά μου πέθανε. Η ανάμνηση που έχω από το χωριό είναι τα καλοκαίρια, πολύ ωραία, ξέγνοιαστες στιγμές»
