Η EuroLeague και η BC Partners
Στις 26 Μαΐου, όταν ο Παναθηναϊκός νίκησε 95-80 τη Ρεάλ Μαδρίτης στην Uber Arena στο Βερολίνο και κατέκτησε τον τίτλο της EuroLeague (Ευρωλίγκας) ο Νίκος Σταθόπουλος καθόταν σε ένα από τα court-side seats σχεδόν δίπλα στο Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Κανείς ωστόσο δεν μπορούσε να φαντασθεί πως ο γνωστός deal maker και βασικό στέλεχος της BC Partners δεν είχε βρεθεί στο Βερολίνο μόνον ως φίλαθλος , αλλά και ως επενδυτής. Χθες επιβεβαιώθηκαν πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει τον Ιούλιο και έφεραν την BC Partners να ενδιαφέρεται να αποκτήσει μειοψηφικό ποσοστό στην EuroLeague.
Σύμφωνα με τους Financial Times η BC Partners έχει ξεκινήσει αποκλειστικές συνομιλίες για την απόκτηση του 33% της EuroLeague έναντι 1 δισ. ευρώ. Το ποσό είναι πολύ μεγάλο και η αγορά προσπάθησε να καταλάβει πως προέκυψε αυτή η αποτίμηση του 100% της αξίας της EuroLeague στα 3 δισ. ευρώ. Και αυτό δεν είναι εύκολο. Για χρόνια η έλλειψη πλήρους και ενιαίας οικονομικής εικόνας της EuroLeague δυσχέραινε οποιαδήποτε απόπειρα σοβαρής αποτίμησης της αξίας της. Χωρίς δημοσιοποιημένες οικονομικές καταστάσεις και ισολογισμούς, οι αναλυτές δυσκολεύονταν να αξιολογήσουν με ακρίβεια την πραγματική οικονομική κατάσταση της διοργάνωσης.
Η φόρμουλα της αποτίμησης
Πως λοιπόν έγινε η αποτίμηση της Ευρωλίγκας; Πάνω κάτω με τον τρόπο που η ελληνική εφορία εκτιμά τις φορολογητέες αξίες των ακινήτων. Με τιμές συμβολαίων και συγκρίσεις. Με μια «φόρμουλα» που φαίνεται να χρησιμοποιεί το valuation-to-revenue multiple του NBA και «βαφτίζει» ως συνολικά έσοδα, τον συνολικό προϋπολογισμό των ομάδων της EuroLeague για τη σεζόν 2023/2024. Είναι αυτή σωστή προσέγγιση; Όχι, αλλά είναι η μόνη διαθέσιμη. Ο συνολικός προϋπολογισμός των ομάδων της EuroLeague για τη σεζόν 2023/2024 ανήλθε σε 412,1 εκατ. ευρώ. Αν το μέγεθος αυτό πολλαπλασιαστεί με το 7,28 που είναι το μέσο valuation-to-revenue multiple του NBA για το 2023 τότε προκύπτει η αποτίμηση των 3 δισ. ευρώ.
Αυτή η αποτίμηση, αν και φαινομενικά συγκρίσιμη με κορυφαίες λίγκες όπως το NBA ή το NFL, μοιάζει εξαιρετικά υπερβολική όταν λάβουμε υπόψη τα δεδομένα της EuroLeague. Σε σύγκριση με το NBA, η EuroLeague δεν έχει ούτε το ίδιο επίπεδο εμπορικής διείσδυσης ούτε τα ίδια έσοδα από δικαιώματα μετάδοσης και χορηγίες. Το NBA, με παγκόσμια εμβέλεια και τεράστιες πολυετείς συμφωνίες, καταφέρνει να δικαιολογήσει τις υψηλές αποτιμήσεις. Η EuroLeague, από την άλλη, είναι περιορισμένη κυρίως στην ευρωπαϊκή αγορά, ενώ το μερίδιο της σε άλλες μεγάλες αγορές όπως οι ΗΠΑ ή η Ασία παραμένει μικρό (παρά τη συνεργασία με την IMG, η EuroLeague δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει τα αναμενόμενα εμπορικά οφέλη).
Με ορίζοντα επταετίας
Η BC Partners έχει τα τελευταία χρόνια προσφέρει στους επενδυτές της επιστροφές (multiple on invested capital -MOIC) που αντιστοιχούν 2,5 και 3 φορές στην αρχική τους επένδυση. Η πιθανότητα επίτευξης απόδοσης επένδυσης 2,5 έως 3 φορές του αρχικού κεφαλαίου για την BC Partners από την επένδυσή της στην EuroLeague βασίζεται σε μια σειρά από πολύπλοκες και αλληλένδετες προϋποθέσεις που αφορούν κυρίως στην αύξηση των εσόδων, την καλύτερη διαχείριση των εξόδων και τη στρατηγική επέκταση της διοργάνωσης.
Η EuroLeague θα πρέπει να σημειώσει σημαντική ανάπτυξη στους κύριους τομείς που αφορούν τις τηλεοπτικές συμφωνίες και την επέκταση των δικαιωμάτων μετάδοσης σε διεθνές επίπεδο, ειδικά σε αγορές όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, όπου το μπάσκετ γνωρίζει αυξανόμενη δημοτικότητα. Η προσέλκυση μεγαλύτερων χορηγών και η ενίσχυση της εμπορικής της παρουσίας θα ήταν επίσης ζωτικής σημασίας, καθώς αυτή τη στιγμή οι ομάδες βασίζονται σε εξωτερικές χρηματοδοτήσεις για να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα, με τις δαπάνες για τους μισθούς των παικτών να υπερβαίνουν τα έσοδα τους σε πολλές περιπτώσεις. Επιπλέον, η EuroLeague πρέπει να εστιάσει στη δημιουργία νέων ροών εσόδων μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας και της μεγαλύτερης εμπλοκής των φιλάθλων. Σύμφωνα με τις αναλύσεις, η αναδιάρθρωση του φορμάτ της διοργάνωσης θα μπορούσε να προσφέρει νέες εμπορικές ευκαιρίες.
Ένα μοντέλο με περισσότερες αγώνες πλέι-οφ και μια σειρά τελικών, παρόμοια με την NBA, θα μπορούσε να προσελκύσει μεγαλύτερη τηλεθέαση και ενδιαφέρον από τα μέσα ενημέρωσης, αυξάνοντας τα συνολικά έσοδα της διοργάνωσης. Ωστόσο, κατά τους επαΐοντες, η επίτευξη απόδοσης επένδυσης 2,5 έως 3 φορές του αρχικού κεφαλαίου θα χρειαστεί μια περίοδο τουλάχιστον 7 ετών, με τα πρώτα 4 χρόνια να επικεντρώνονται στην ανάπτυξη των εσόδων και τη βελτίωση της οικονομικής σταθερότητας, και τα επόμενα 3 χρόνια να αφιερώνονται στην κεφαλαιοποίηση αυτών των βελτιώσεων, είτε μέσω εξόδου από την επένδυση, είτε μέσω μιας στρατηγικής πώλησης ή δημόσιας προσφοράς. Χωρίς σημαντική αύξηση των εσόδων και πλήρη οικονομική αναδιοργάνωση, η επίτευξη τέτοιων υψηλών αποδόσεων για την BC Partners παραμένει μια δύσκολη και φιλόδοξη πρόκληση.
Αυστηρότερη εποπτεία
Η πιθανή επένδυση της BC Partners στην EuroLeague δεν θα φέρει μόνο χρήμα, αλλά και μία γερή δόση αυστηρής εποπτείας! Και αυτό γιατί η επενδυτική εταιρεία έχει το βλέμμα της βρετανικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (FCA) διαρκώς πάνω της, κι αυτή δεν αστειεύεται! Η FCA απαιτεί διαφάνεια και συμμόρφωση στους κανόνες μέχρι κεραίας, όπως κάθε καλός «φύλακας» των αγορών. Άρα, αν η BC Partners βάλει το χέρι της στην EuroLeague, τότε ξεχάστε τα... «περίεργα» , FCA θα «βγάλει διαρκείας» για τα court-side seats της διοργάνωσης. Κάθε ευρώ θα περάσει από έλεγχο υψηλών προδιαγραφών, με προγράμματα κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (AML) και αυστηρές διαδικασίες ελέγχου πελατών (KYC).
Μάλιστα, το να υπάρχουν «σκιές» από αμφίβολες πηγές χρηματοδότησης, όπως τα πολυσυζητημένα ρωσικά κεφάλαια, θα είναι πλέον παρελθόν. Η FCA απαιτεί κορυφαία εταιρική διακυβέρνηση, οπότε η BC Partners θα φροντίσει η EuroLeague να παίζει «καθαρή μπάλα» – τόσο σε διοικητικές αποφάσεις, όσο και σε οικονομικές συναλλαγές. Όχι μόνο για να προστατεύσει τους δικούς της επενδυτές, αλλά και για να ενισχύσει το κύρος της διοργάνωσης. Με λίγα λόγια, η εποπτεία αυτή δεν είναι βάρος, αλλά ακριβώς το boost που χρειάζεται η EuroLeague για να αφήσει πίσω της τα προβλήματα του παρελθόντος και να μπει δυναμικά στο παιχνίδι της διαφάνειας και της ανάπτυξης!
Το εξάμηνο της Jumbo
Σήμερα το πρωί, πριν από το άνοιγμα της αγοράς, η Jumbo θα ανακοινώσει τα οικονομικά της αποτελέσματα για το πρώτο εξάμηνο 2024, τα οποία θα κινούνται σε θετική τροχιά. Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αύξηση των πωλήσεων κατά 8%, με τον συνολικό τζίρο να φτάνει τα 458 εκατ. ευρώ, ενώ τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) αναμένεται να ενισχυθούν κατά 7%, φτάνοντας τα 156,9 εκατ. ευρώ. Τα καθαρά κέρδη της εταιρείας εκτιμάται πως σημείωσαν στο εξάμηνο αύξηση της τάξης του 6%, αγγίζοντας τα 113 εκατ. ευρώ. Απλά για τις συγκρίσεις, εάν οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, ο τζίρος της Jumbo θα έχει ξεπεράσει στο εξάμηνο 2024 σε αύξηση τον πανελλαδικό μέσο όρο.
Ενδεικτικά, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών του λιανεμπορίου για τον Ιούνιο του 2024 παρουσίασε αύξηση 7,4% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Είναι αυτό σημαντικό; Όχι, αλλά δείχνει πως η εισηγμένη είναι μπροστά από την αγορά. Τέλος, στις 2 το μεσημέρι, οι μέτοχοι της εταιρείας θα συνέλθουν για να εγκρίνουν το νέο πρόγραμμα επαναγοράς μετοχών διάρκειας δύο ετών. Το πρόγραμμα προβλέπει επαναγορά έως και του 10% του μετοχικού κεφαλαίου της Jumbo, με ανώτατη τιμή τα 27,2 ευρώ ανά μετοχή.
Ενεργειακός βραχνάς για τις χαρτοβιομηχανίες
Με μια δόση παραπόνου για το ανεξέλεγκτο ενεργειακό κόστος, η χαρτοβιομηχανία έδωσε το στίγμα της μέσα από τη μελέτη του ΙΟΒΕ, η οποία - παρόλο που αναγνώρισε τη σπουδαία συμβολή της στην ελληνική οικονομία - άφησε να πλανάται το ερώτημα: «Κάποιος να κλείσει τον διακόπτη;»
Παρά το γεγονός ότι οι περίπου 600 επιχειρήσεις της ελληνικής χαρτοβιομηχανίας κατέγραψαν το 2023 κύκλο εργασιών 2,13 δισ. ευρώ και απασχόλησαν 9.400 εργαζόμενους, το κόστος ενέργειας ήταν ο βασικός τους βραχνάς, απειλώντας τη βιωσιμότητα πολλών μονάδων. Το ενεργειακό κόστος αυξήθηκε δραματικά την τελευταία τριετία, από το 2021 έως το 2023, με τις ενεργειακές δαπάνες να φτάνουν περίπου τα 170 εκατ. ευρώ το 2022. Αυτή η επιβάρυνση συμπίεσε και συμπιέζει τα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων και καθιστά τη λειτουργία τους μη ανταγωνιστική σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι βιομηχανίες έχουν πρόσβαση σε φθηνότερη ενέργεια.
Οι βιομήχανοι του κλάδου έχουν εκφράσει επανειλημμένα την ανάγκη για άμεσες παρεμβάσεις, προκειμένου να μειωθεί το κόστος ενέργειας. Ζητούν, μεταξύ άλλων, βελτιώσεις στην πρόσβαση σε δίκτυα ενέργειας και διευκολύνσεις στις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, καθώς και την προώθηση επενδύσεων σε πράσινες και ενεργειακά αποδοτικές τεχνολογίες.
Χωρίς αυτές τις δράσεις, η προοπτική για αύξηση της παραγωγικής ικανότητας κατά 32% έως το 2025, αν και εφικτή, θα παραμείνει στα χαρτιά. Είναι σαφές ότι για να παραμείνει ανταγωνιστική η ελληνική βιομηχανία χάρτου, απαιτείται μια πιο συνολική προσέγγιση σε επίπεδο ενεργειακής πολιτικής. Οι επενδύσεις που θα βελτιώσουν την ενεργειακή αποδοτικότητα και θα μειώσουν το κόστος θα καθορίσουν την πορεία του κλάδου, που έχει ήδη αποδείξει τη δυναμική του συμβάλλοντας το 2023 με 1,74 δισ. ευρώ στο ΑΕΠ και υποστηρίζοντας 35.000 θέσεις εργασίας, άμεσα και έμμεσα.
