Οικονομία

Σκληρό «παζάρι» σε εργασιακά και συντάξεις για να κλείσει η αξιολόγηση

Σκληρό «παζάρι» σε εργασιακά και συντάξεις για να κλείσει η αξιολόγηση
Του Βασίλη Αγγελόπουλου Η ατζέντα και οι διαδικασίες, καθορίστηκαν χθες πρώτη ημέρα των διαπραγματεύσεων, ανάμεσα στους εκπροσώπους των δανειστών και στην ελληνική κυβέρνηση. Οι δύο πλευρές φαίνεται ότι απέφυγαν να ανοίξουν όλα τα «χαρτιά τους», αν και η ελληνική πλευρά έδειξε να αποδέχεται ως «ταβάνι» των όποιων νέων μέτρων, το όριο του 2% του ΑΕΠ, δηλαδή τα 3,6 δισ. ευρώ.

Βέβαια, θα θεωρηθεί επιτυχία εάν οι παρεμβάσεις που θα συμφωνηθούν περιοριστούν σε 0,75% του ΑΕΠ για τα φορολογικά και άλλο τόσο για το Ασφαλιστικό, γεγονός που θα οδηγήσει σε μέτρα ύψους περίπου 2,9 δισ. ευρώ. Είναι προφανές ότι η ελληνική πλευρά, δεν θέλει ούτε να ακούει για περικοπές στις κύριες συντάξεις, ακόμα και από το 2019 ή το 2020 και μετά, αν δεν υπάρξουν ξεκάθαρα «αντίμετρα». Επίσης όμως είναι προφανές ότι οι δανειστές θα θεωρήσουν ότι υπάρχει συμφωνία, σε επίπεδο staff level agreement, μόνο εάν πείσουν την κυβέρνηση για παρεμβάσεις στο σκέλος της δαπάνης για τις συντάξεις…

Στο πλαίσιο αυτό, η ατζέντα που καθορίστηκε χθες, πρώτη ημέρα των διαπραγματεύσεων ήταν πολύ συγκεκριμένη. Παρουσία των υπουργών Οικονομικών, κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου, Εργασίας, κ. Έφης Αχτσιόγλου και Ενέργειας, κ. Γιώργου Σταθάκη, οι δανειστές φαίνεται ότι άνοιξαν τα θέματα της ενέργειας και των ιδωτικοποιήσεων. Σε πρώτη φάση, τα «καυτά ζητήματα» του αφορολογήτου και του Ασφαλιστικού, περιορίστηκαν απλώς στη συζήτηση περί των διαδικασιών που θα γίνει η συζήτησή τους. Ταυτόχρονα, θα πραγματοποιηθεί ξεχωριστή συζήτηση για τα εργασιακά, ένα πεδίο που η ελληνική πλευρά θέλει να αξιοποιήσει για να βρει τα «αντίμετρα» που χρειάζεται. Είναι προφανές ότι το πολιτικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, για να βελτιωθεί η «εικόνα» της ελληνικής αγοράς εργασίας. Η συγκεκριμένη στόχευση φαντάζει εφικτή, όσο οι δανειστές πιέζουν για παρεμβάσεις στις ομαδικές απολύσεις. Μια ενδεχόμενη αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων από το 5% που είναι σήμερα στο 7% ή στο 8%, θα αποτελούσε κίνητρο για την ελληνική πλευρά να διεκδικήσει πιο άμεση ισχυροποίηση των συλλογικών συμβάσεων, έναντι των επιχειρησιακών. Όπως όλα δείχνουν το «παζάρι» των διαπραγματεύσεων σε εργασιακά και σε ασφαλιστικό έχει πολλές παραμέτρους, που μένει να αποσαφηνιστούν. Επίσης, συνδέεται και με τις όποιες αλλαγές γίνουν στα φορολογικά, στο πλαίσιο των «αντίμετρων» που ενδεχομένως να υπάρξουν για να προχωρήσει η συμφωνία ανάμεσα στα δύο μέρη.