Opinions

Ποινικοποιώντας τις λέξεις

Πάσχος Μανδραβέλης Πάσχος Μανδραβέλης
Ποινικοποιώντας τις λέξεις
Να παρακαλέσουµε τον Θάνο Πλεύρη να συµπεριλάβει στην τροπολογία µία ακόµη παράγραφο, για να ποινικοποιηθούν και οι λέξεις «αλήτης» και «ρουφιάνος». Και αυτό διότι διάφορα χαζά, εκτός από το «µπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», φωνάζουν στις διαδηλώσεις και «αλήτες ρουφιάνοι, δηµοσιογράφοι».

Ωραίος ο κ. Θάνος Πλεύρης! Ανακοίνωσε ότι «θα αναλάβω πρωτοβουλία (...) ώστε πλέον ο όρος “µπάτσος” απευθείας να κινεί αυτόφωρο ποινικό αδίκηµα, να µη χρειάζεται κανένας να κάνει µηνυτήρια αναφορά» (ΣΚΑΪ, 20.8.2024).

Μόνο να τον παρακαλέσουµε να συµπεριλάβει στην τροπολογία µία ακόµη παράγραφο, για να ποινικοποιηθούν και οι λέξεις «αλήτης» και «ρουφιάνος». Και αυτό διότι διάφορα χαζά, εκτός από το «µπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», φωνάζουν στις διαδηλώσεις και «αλήτες ρουφιάνοι, δηµοσιογράφοι».

Υπάρχουν δύο εξηγήσεις για τη λογοκριτική αντίδραση του πρώην υπουργού, στις αήθειες που εκτόξευσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Παππάς κατά ενός πολίτη, ο οποίος έτυχε να είναι αστυνοµικός· ό,τι κι αν είχε πει στο παρελθόν ο τελευταίος.

Η πρώτη εξήγηση είναι αυτό που τραγούδησε κάποτε ο ∆ιονύσης Σαββόπουλος: «Στα ρεζιλίκια µας τοκίζοντας ποτέ κανείς δεν χάνει». Το σώµα των αστυνοµικών είναι πολυπληθές –αναλογικώς το µεγαλύτερο στην Ευρώπη– κι εποµένως χιλιάδες πιθανώς να τον θυµηθούν όταν σταυρώσουν τα ψηφοδέλτιό τους στις επόµενες εκλογές. Η δεύτερη εξήγηση είναι ακόµη χειρότερη. Μπορεί να το πιστεύει, µπορεί να είναι από εκείνους τους πολιτικούς που έχουν µια απαγόρευση για κάθε πρόβληµα, ακόµη και την απαγόρευση λέξεων· έστω χυδαίων, έστω υβριστικών.

Φανταζόµαστε ότι ο κ. Πλεύρης εναντιώνεται στο «κίνηµα woke», που ποινικοποίησε ένα σκασµό λέξεις, υπό τον µανδύα της απαγόρευσης του ρατσιστικού λόγου. Αναρωτιόµασταν παλιότερα αν «καταπολεµώνται ο ρατσισµός, η µισαλλοδοξία, ο σεξισµός κ.λπ. µε την αποσιώπηση της δηµόσιας έκφρασής τους, υπό την απειλή της άσκησης νόµιµης βίας; Ή µήπως ισχύει αυτό που, κατ’ αντιστοιχίαν, είπε ο µεγάλος Αµερικανός νοµικός Robert G. Ingersoll «το αδίκηµα που ονοµάζεται βλασφηµία εφευρέθηκε από τους παπάδες, για να υποστηρίξει δόγµατα που δεν µπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους»; Χρειάζεται, λοιπόν, ο αντιρατσισµός τα δεκανίκια του κράτους για να υποστηριχτεί ή οι αντιρατσιστικές νοµοθεσίες είναι µια βολική κρεµάστρα για ένα πραγµατικό πρόβληµα, το οποίο έπρεπε µόνη της η κοινωνία των πολιτών να αντιµετωπίσει;» («Κρατικοποίηση του αντιρατσισµού», 12.5.2017).

Το αυτό ισχύει και για τη λέξη «µπάτσος», παρόλο που η εκφορά της δεν είναι «ρατσιστική συµπεριφορά», κατά πως γράφει η Πανελλήνια Οµοσπονδία Αστυνοµικών Υπαλλήλων (18.8. 2024). Προφανώς η ΠΟΑΣΥ θεωρεί ότι «τώρα που βρήκανε παπά ας θάψουν πέντε-έξι» λέξεις. Και όταν λέµε παπά, δεν εννοούµε τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τους λογοκριτικούς αντιρατσιστικούς νόµους.

(Ο Πάσχος Μανδραβέλης είναι δημοσιογράφος- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Καθημερινή»)