Opinions

Όπου Ασφαλιστικό και η μοίρα του

Όπου Ασφαλιστικό και η μοίρα του Όπου Ασφαλιστικό και η μοίρα του
Όπου Ασφαλιστικό και η μοίρα του Του Βασίλη Αγγελόπουλου Όλοι εκείνοι που κόπτονται για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος, θα βρεθούν τις επόμενες μέρες ενώπιον της κρίσης του ελληνικού λαού, για μια θέση στην επόμενη Βουλή.

Οι κκ Στρατούλης, Ρωμανιάς, Θεωνάς, Βρούτσης, Κατρούγκαλος, αλλά και αρκετοί ακόμα που τα ονόματά τους θα παρελάσουν τις επόμενες ημέρες από τα ΜΜΕ, θα αναζητήσουν την «τύχη τους» μέσα από τις κάλπες της 20ης Σεπτεμβρίου και οι πολίτες θα κληθούν να τους επιλέξουν ή όχι για να τους λύσουν το... σταυρόλεξο που ακούει στο όνομα «Κοινωνική Ασφάλιση». Μεγάλο ερωτηματικό, πώς θα καταφέρουν να πετύχουν τον σκοπό τους, χωρίς να πειράξουν ούτε τις συντάξεις, ούτε τα επιδόματα. Ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που θα κληθούν να διαχειριστούν τη συγκεκριμένη «καυτή πατάτα», μάλλον οι πολίτες πρέπει να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται το αυτονόητο: Αυτό που ζητούν, δεν γίνεται!

Εξηγούμαστε για να γίνουμε πιο κατανοητοί. Δεν είναι δυνατό, υπό τις υπάρχουσες συνθήκες να διασωθούν οι συντάξεις στη σημερινή τους μορφή, χωρίς να υποστούν νέα καθίζηση. Είναι πρακτικά αδύνατο, να έχει θεσπιστεί κατώτατος μισθός στα 586 ευρώ και να συνεχίζουν να χορηγούνται διπλάσιες συντάξεις ή ακόμα πιο υψηλές. Σκεφτείτε το προφανές: Πώς θα συγκεντρωθούν τα κονδύλια για να καταβληθούν οι συντάξεις αυτές; Από τους ανέργους; Από τις επιχειρήσεις που δεν καταβάλλουν εισφορές και απλώς συσσωρεύουν χρέη, επικαλούμενες την κρίση και τα capital controls; Ή από το Κράτος, που πλέον έχει αποδεχτεί ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα περιορίσει, αν όχι καταργήσει, την χρηματοδότηση – στήριξη προς τα Ταμεία; Εκτός εάν πείσουμε τους εαυτούς μας ότι με κάποιο «μαγικό» τρόπο θα γεμίσουν οι κουμπαράδες των Ταμείων με ευρώ για τις επόμενες δεκαετίες και άρα το πρόβλημα του Ασφαλιστικού λύθηκε. Δυστυχώς, «μαγικές» λύσεις υπάρχουν στα παραμύθια, και εδώ το παραμύθι της Κοινωνικής Ασφάλισης, που παρείχε συντάξεις από τα...30, έληξε. Όπως όλα τα παραμύθια, η λήξη του όμως, έφερε στην επιφάνεια και τον «κακό λύκο», ο οποίος έχει τη συνήθεια να τρώει όρια ηλικίας και μηνιαίες αποδοχές συντάξεων. Συνεπώς, ας μην περιμένουμε, όπως στα παραμύθια να υπάρξουν «πριγκιπόπουλα» ή «κυνηγοί» που θα σκοτώσουν το... κακό και θα επαναφέρουν την τάξη. Η σκληρή πραγματικότητα, επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις, γι' αυτό ας μην περιμένουμε τη λύτρωση μέσα από την κάλπη.

Απλώς, οι νικητές των εκλογών θα προσπαθήσουν να διαχειριστούν την «ήττα» της κοινωνίας και να «χρυσώσουν το χάπι» των περικοπών, ρίχνοντας πάλι την ευθύνη στην τρόικα, στους θεσμούς, στους δανειστές.