Πολιτική

Δείπνο συμφιλίωσης Παπανώτα - Κασσελάκη στη Λούτσα

Δείπνο συμφιλίωσης Παπανώτα - Κασσελάκη στη Λούτσα
Τα «ξαναβρήκαν» Στέφανος Κασσελάκης και Δημήτρης Παπανώτας

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Παπανώτας τα ξαναβρήκαν και μάλιστα δείπνησαν χθες μαζί σε μεζεδοπωλείο στη Λούτσα βάζοντας τέλος στην κόντρα τους. 

Υπενθυμίζεται ότι η κόντρα των δύο ανδρών, άρχισε τον περασμένο Απρίλιο, όταν ο Στέφανος Κασσελάκης διέγραψε τον Δημήτρη Παπανώτα από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ εξαιτίας μιας δήλωσης που είχε κάνει.

«Εγώ δεν βλέπω να έχει πρόβλημα μια γυναίκα στην Ελλάδα και γενικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κανένα. Εκτός αν θέλει να έχει. Δηλαδή αν πάρει έναν σατράπη ο οποίος την κακοποιεί και δεν μιλάει και κάθεται και το ανέχεται, είναι πρόβλημά της», ήταν η δήλωση του τότε υποψηφίου ευρωβουλευτή που προκάλεσε την οργή του Στέφανου Κασσελάκη.

Ο Δημήτρης Παπανώτας από εκείνη τη στιγμή και μετά φάνηκε χολωμένος με την αποπομπή του από το ευρωψηφοδέλτιο και ξεκίνησε να σχολιάζει με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο δηλώσεις και συμπεριφορές του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Το χθεσινό δείπνο συμφιλίωσης σε μεζεδοπωλείο της Λούτσας

Το χθεσινό τετ α τετ σε γνωστό μεζεδοπωλείο της Λούτσας αποκάλυψε ο δημοσιογράφος με ανάρτησή του και φωτογραφίες αναφέροντας ότι

«Μετά από ένα ωραίο δείπνο δίπλα στη θάλασσα, διαπίστωσα επιτέλους αυτό που είχα ανάγκη ( τόσο πολύ ανάγκη) να διαπιστώσω. Ότι δεν έπεσα έξω στην αρχική μου εκτίμηση. Ήταν κάτι που με πλήγωνε και με στεναχωρούσε βαθιά! Μετά από όσα έχουν δει τα μάτια μου να ξεγελαστώ από ένα νέο παιδί;

Να παλέψω για αυτό και να εισπράξω εχθρότητα και αχαριστία; Ευτυχώς ΔΕΝ ήταν αυτό που πραγματικά συνέβη. Η ταχύτητα της ζωής μας πολλές φορές φέρνει τους δρόμους μας να διασταυρώνονται αλλά δε μας δίνει το χρόνο να γνωριστούμε, να μιλήσουμε, να ανοιχτούμε.

Και μένει μια πίκρα, μία απογοήτευση που ίσως στηρίζεται σε λάθος δεδομένα ή σε παρεξηγήσεις. Όμως , ευτυχώς, «οι δρόμοι τρέχουν χιαστί» που λέει και ο Ανδρέας Μικρούτσικος στο υπέροχο κομμάτι «νάμαστε πάλι εδώ Ανδρέα», που σημάδεψε τη νεότητα μου.

Κι όταν οι δρόμοι μας με ένα άνθρωπο διασταυρωθούν για δεύτερη φορά, μπορεί να μας δοθεί η ευκαιρία να ακούσουμε ο ένας τον άλλο καλύτερα. Να παρατηρήσουμε καλύτερα και να βγάλουμε πιο σωστά συμπεράσματα.

Μου έχει τύχει πολλές φορές με πολλούς ανθρώπους. Απόψε ήταν μία ακόμα φορά. Μία σημαντική δεύτερη ευκαιρία να παρατηρήσω και να μάθω καλύτερα έναν άνθρωπο στον οποίο πίστεψα από την αρχή από ένστικτο χωρίς ποτέ να τον γνωρίσω καλά.

Τύχη; Πιθανόν. Το βέβαιο όμως είναι ότι αυτή είναι η ομορφιά της ζωής. Οι ανοιξιάτικες μυρωδάτες λιακάδες μετά τις δυνατές καταιγίδες. Καληνύχτα…»