Επιστήμη

Ο John McFall ελπίζει να γίνει ο πρώτος αστροναύτης με αναπηρία

Ο John McFall ελπίζει να γίνει ο πρώτος αστροναύτης με αναπηρία
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος δοκιμάζει έναν Παραολυμπιονίκη σπρίντερ για να δει πώς οι συνθήκες στο διάστημα θα επηρεάσουν το προσθετικό μέλος του

Όταν έπεσε στα χέρια του John McFall μια αγγελία για επίδοξους αστροναύτες από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, η αντίδρασή του ήταν γρήγορη. «Για να είμαι ειλικρινής το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν: «Θα ήταν φοβερό να πάω στο διάστημα», λέει στον Guardian. Τρία χρόνια μετά ο ΜακΦολ βρίσκεται τώρα σε καλό δρόμο για να γίνει ο πρώτος αστροναύτης στον κόσμο με αναπηρία.

Αφού έχασε το δεξί του πόδι σε ηλικία 19 ετών μετά από ατύχημα με μοτοσικλέτα, ο Βρετανός έγινε Παραολυμπιονίκης σπρίντερ, κέρδισε το χάλκινο στο Πεκίνο και αργότερα έγινε χειρουργός τραυμάτων και ορθοπεδικός.

Ο ΜακΦολ συμμετείχε στην εξαντλητική διαδικασία επιλογής του ESA, περνώντας τα έξι στάδια που περιείχαν από πολύωρες ψυχοκινητικές δοκιμασίες έως συνεντεύξεις από επιτροπές. Τον Νοέμβριο του 2022, ο McFoll επιλέχθηκε από τον ESA για να λάβει μέρος στη μελέτη σκοπιμότητας του Οργανισμού με τον τίτλο: "Fly!" που στοχεύει στην κατανόηση και στην υπέρβαση των εμποδίων που παρουσιάζει η διαστημική πτήση για τους αστροναύτες με σωματική αναπηρία.

«Είναι πολύ συναρπαστικό», είπε ο43χρονος McFall σε μια συνέντευξη. «Μια εύλογη ερώτηση είναι «γιατί αυτό δεν έγινε νωρίτερα;»

Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο McFall θα πάει στο διάστημα, παρότι ο ESA μεθοδικά τον υποβάλλει στις απαιτήσεις μιας εξάμηνης αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Πρέπει να παρέχουμε δεδομένα για να δείξουμε ότι αυτό είναι δυνατό», λέει ο Οργανισμός «δεν αμφιβάλλουμε ότι είναι, απλώς κανείς δεν το έχει ξανακάνει».

Καθώς οι διαστημικές επιχειρήσεις σχεδιάστηκαν για αρτιμελείς ανθρώπους, οι δοκιμές στοχεύουν στη διερεύνηση ερωτημάτων όπως το πώς ο McFall θα κινούνταν και θα σταθεροποιούνταν στη μικροβαρύτητα και πώς οι συνθήκες στο διάστημα θα επηρέαζαν το προσθετικό μέλος του.

Μέχρι στιγμής, όλα τα σημάδια υποδηλώνουν ότι η διαστημική πτήση είναι εφικτή για τον McFall, πυροδοτώντας την ελπίδα ότι αυτός ή κάποιος άλλος με παρόμοια αναπηρία, θα μπορούσε τελικά να εκπαιδευτεί για μια επερχόμενη αποστολή.

«Ελπίζω ότι μεταξύ του 2027 και του τέλους αυτής της δεκαετίας, θα δούμε έναν Ευρωπαίο αστροναύτη με σωματική αναπηρία ως μέλος πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού», λέει ο ESA.
Ενώ τα ευρήματα του ESA είναι συγκεκριμένα για τον McFall, μέρος του στόχου του έργου είναι να χαράξει ένα μονοπάτι έτσι ώστε άλλα άτομα με αναπηρίες, είτε παρόμοια με του McFall είτε όχι, να μπορούν ενδεχομένως να το ακολουθήσουν.

«Αμφισβητούμε την αφήγηση γύρω από τη σωματική αναπηρία», είπε ο ΜακΦολ στον Guardian. «Και αυτό δημιουργεί συζήτηση και καταρρίπτει το στίγμα».
Αυτή η συζήτηση περιλαμβάνει το ερώτημα πώς ακριβώς να αναφερθεί κάποιος στον παραολυμπιονίκη McFall. Από τότε που ξεκίνησε με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, προσπάθησε να απωθήσει τον ευρέως χρησιμοποιούμενο τίτλο του parastronaut (παραστροναύτη). «Νομίζω ότι είναι χρήσιμο να κάνουμε μια συζήτηση για αυτό. Τι σημαίνει παραστροναύτης;» ρώτησε ο ΜακΦολ.

«Δεν είμαι παραχειρουργός, είμαι χειρουργός. Δεν είμαι παρα-μπαμπάς, είμαι μπαμπάς», είπε, περιγράφοντάς το ως μια «κατηφόρα», και «νομίζω ότι αν εξακολουθήσουμε να το χρησιμοποιούμε, πιθανότατα θα συνεχίσει να δημιουργεί ένα χάσμα, το οποίο δεν είναι απαραίτητο», πρόσθεσε υπαινισσόμενος τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρίες. Στοιχεία από όλη την ΕΕ δείχνουν ότι τα άτομα με αναπηρία είναι πιο πιθανό να είναι άνεργα και να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Αμφισβητώντας τα στερεότυπα των ανθρώπων για το πώς μοιάζει ένας αστροναύτης, ο McFall ελπίζει να καταργήσει κάποια από αυτά. «Είναι μια ευκαιρία να δημιουργηθούν περισσότερες ευκαιρίες για τα άτομα με αναπηρία σε πολλούς διαφορετικούς επαγγελματικούς τομείς», είπε.

Ο McFall ολοκλήρωσε το πτυχίο του στην Επιστήμη της Άσκησης στο Πανεπιστήμιο Swansea, UK, το 2004 και το μεταπτυχιακό του στο University of Wales Institute στο Cardiff, UK, το 2005. Το 2014 αποφοίτησε με πτυχίο Ιατρικής και Χειρουργικής από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έγινε μέλος του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών το 2016 και επί του παρόντος εργάζεται στη νότια Αγγλία. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.