Η 25χρονη Ευγενία, ενώ είναι ακόμη σε κατάσταση σοκ, έγραψε στο χαρτί όσα τραγικά εκτυλίχθησαν από την στιγμή της σύγκρουσης των δύο τρένων μέχρι τη στιγμή που βρέθηκε στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Ο Μιχάλης στον οποίο αναφέρεται είναι ο άνθρωπος που την έσωσε αν και πριν δεν τον γνώριζε. Πρόκειται για έναν 20χρονο ο οποίος κράτησε την ψυχραιμία του και λειτούργησε ενστικτωδώς σαν διασώστης.
«Ήμουν στο τρίτο βαγόνι, καθόμουν δίπλα στον Μιχάλη. Στην αρχή ένιωσα ένα απότομο φρενάρισμα, μετά ακολούθησε ένας δυνατός θόρυβος και μέσα σε δευτερόλεπτα έσπασαν τα τζάμια, τα πλαστικά και όλα τα συντρίμμια πετάχτηκαν στο πρόσωπό μας. Είχα πολλά συντρίμμια μέσα στο στόμα μου, θυμάμαι ότι δάγκωνα γυαλιά και τα χέρια μου είχαν γεμίσει αίματα που μετά κατάλαβα ότι δεν ήταν δικά μου.
Η θερμοκρασία που είχε αναπτυχθεί από τη σύγκρουση ήταν τόσο μεγάλη που ακόμη και στις μικρές γρατζουνιές το αίμα έτρεχε ποτάμι. Ο Μιχάλης, θυμάμαι, ήταν πολύ ψύχραιμος. Αμέσως σηκώθηκε και ρώτησε τους άλλους αν είμαστε καλά. Μία κοπέλα είχε φύγει όλη εκτός του βαγονιού, και το αγόρι της την κράταγε και φώναζε “Ιφιγένεια”. Μία γυναίκα δίπλα μας φώναζε “το μωρό μου, το μωρό μου”».
