Ελλάδα

Λέκκας: «Ακραίο φυσικό φαινόμενο χιλιετίας η κακοκαιρία Daniel» - Εκτίμηση για το μέγεθος της καταστροφής

Λέκκας: «Ακραίο φυσικό φαινόμενο χιλιετίας η κακοκαιρία Daniel» - Εκτίμηση για το μέγεθος της καταστροφής Φωτογραφία: EUROKINISSI
Ένα ακραίο φυσικό φαινόμενο «χιλιετίας» ήταν η κακοκαιρία Daniel σύμφωνα με τον Ευθύμιο Λέκκα - Τι είπε ο καθηγητής για τις καταστροφές στον θεσσαλικό κάμπο και το ενδεχόμενο νέων οικισμών

Ακραίο φυσικό φαινόμενο χιλιετίας χαρακτήρισε την κακοκαιρία Daniel ο καθηγητής διαχείρισης φυσικών καταστροφών, Ευθύμιος Λέκκας. Υπογράμμισε όμως ότι με δεδομένο πως μέσα σε τέσσερα χρόνια εκδηλώθηκαν δύο φαινόμενα χιλιετίας, αφού είχε προηγηθεί και ο «Ιανός», υπάρχει μία γενική σκέψη και προβληματισμός για το «πώς θα μπορέσουμε να δομήσουμε την επόμενη μέρα».

Ανέφερε ότι προέχει η διάσωση των πολιτών, η ανακούφιση από την ταλαιπωρία και η ταχεία επάνοδος στην κανονικότητα ενώ πρόσθεσε πως είναι σημαντικό να λυθούν άμεσα ταα θέματα της τροφοδοσίας και της υποστήριξης του πληθυσμού που επλήγη.

Μιλώντας στην ΕΡΤ, και απαντώντας σε ερώτηση για τη γεωεδαφολογική αλλαγή που ενδεχομένως να έχει γίνει στη Θεσσαλία ο κ. Λέκκας τόνισε ότι «είναι ένα θέμα καθαρά περιβαλλοντικό, είναι ένα θέμα καθαρά αγροτικό, ένα θέμα που αγγίζει και άλλες παραμέτρους, δεν είναι μονάχα οικονομικό κλπ». Σημείωσε ότι Θεσσαλικός κάμπος διαμορφώθηκε από τεράστια τέτοια γεγονότα τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια. Συνεπώς εμείς βλέπουμε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον σήμερα, αλλά τις βλέπουμε «κάτω από τη δική μας οπτική, την οπτική της ζωής των πενήντα των εκατό χρόνων το πολύ».

Παραδέχθηκε δε ότι θα υπάξουν (πρόσκαιρες) επιπτώσεις στην αγροτική παραγωγή, η οποία «καταστράφηκε» και η οποία «θα δυσκολευτεί αμέσως μετά να ανακάμψει γιατί έχουμε τα φερτά υλικά τα οποία σκεπάζουν το γόνιμο έδαφος». 

Ενδεχόμενο νέων οικισμών

Στο αν έχει τεθεί θέμα οριστικής μετοίκησης και μη δημιουργίας ξανά των οικισμών που επλήγησαν ο καθηγητής διαχείρισης φυσικών καταστροφών ανέφερε: «Κοιτάξτε, είναι ένα θέμα αυτό το οποίο έχει τεθεί το παρελθόν στο τραπέζι και ιδίως μετά τους σεισμούς του 1995 στην Κοζάνη – Γρεβενά, όπου ήταν 20 – 30 οικισμοί που έπαθαν σημαντικές βλάβες, από 10 – 20 σπίτια ο κάθε οικισμός, και κάναμε μία προσπάθεια συνένωσης αυτών των οικισμών τότε, προκειμένου να πάνε σε ασφαλείς περιοχές και να είναι οι οικισμοί πιο δυναμικοί, με τα σχολεία τους κλπ. Εν μέρει απέδωσε, εν μέρει δεν απέδωσε. Και γιατί; Γιατί συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, επειδή είναι άνθρωποι οι οποίοι είναι δεμένοι με το χώρο, είναι πολύ δύσκολο να απομακρυνθούν. Βεβαίως, αυτό μπορεί να επιχειρηθεί σε κάποιες οικιστικές μονάδες μικρές, προκειμένου να γίνουν πιο δυναμικές, πιο ασφαλείς καταρχήν γιατί αυτό είναι το κυριότερο και στη συνέχεια να δούμε την όλη διαδικασία. Είναι θέματα σχεδιασμού, ανάπτυξης και είναι το κυρίαρχο θέμα που μπαίνει και στη θεωρία διαχείρισης καταστροφών. Τελικός στόχος είναι να καταστήσουμε τις περιοχές οι οποίες έχουν πληγεί πιο ανθεκτικές στα επόμενα φαινόμενα».

Εκτός από το ύψος της βροχής καθοριστικό ρόλο παίζουν όπως επεσήμανε ο κ. Λέκκας « η υδρολογική λεκάνη, η ανάπτυξη των ρευμάτων, είναι ο τύπος ανάπτυξης των ρεμάτων, τα γεωλογικά κριτήρια, είναι οι χρήσεις γης, είναι ο προσανατολισμός του πρανούς. Είναι πάρα πολλά θέματα τα οποία ουσιαστικά επιτρέπουν να αναπτυχθούν καταστροφικά φαινόμενα. Και δεν είναι μόνο η έντονη βροχόπτωση σαν βροχόπτωση, είναι τα πλημμυρικά φαινόμενα, είναι η διάβρωση, είναι η κατολίσθηση, οι θαλάσσιες πλημμύρες[…] Η κάθε περιοχή πρέπει να μελετάται διαφορετικά. Έχουμε αναπτύξει τεχνογνωσία πάνω σε αυτό, έχουμε κάνει αρκετές προσπάθειες σε αρκετές περιοχές της χώρας».

Σεισμός στο Μαρόκο

Τέλος κληθείς να σχολιάσει τον φονικό σεισμό στο Μαρόκο ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ Ευθύμιος Λέκκας εξέφρασε τον φόβο ότι τα θύματα θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα 1.000 και ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επηρεάσει τον ελληνικό χώρο.