Ελλάδα

Ο Συνολάκης τα... είπε όλα: «Τα έργα γίνονται τελευταία στιγμή και πρόχειρα, απροστάτευτη η χώρα»

Ο Συνολάκης τα... είπε όλα: «Τα έργα γίνονται τελευταία στιγμή και πρόχειρα, απροστάτευτη η χώρα»
Ο Κώστας Συνολάκης, ακαδημαϊκός και καθηγητής Φυσικών Καταστροφών, μίλησε για την κλιματική κρίση και τον λανθασμένο τρόπο κατασκευής κρίσιμων υποδομών στη χώρα, σημειώνοντας ότι χρειάζεται πλέον διαφορετική διαχείριση, ενώ σχολίασε ότι «η χώρα έχει μείνει απροστάτευτη».

Σχολιάζοντας την κακοκαιρία Daniel που έπληξε τον θεσσαλικό κάμπο, ο κ. Συνολάκης τόνισε ότι όπως και δεκάδες άλλες στο παρελθόν, αυτή η καταστροφή είναι στην ιστορία της γης.

«Το θέμα είναι πόσο συχνά γίνονται οι ακραίες πλημμύρες. Με την κλιματική αλλαγή αυτές οι ακραίες πλημμύρες θα είναι πιο συχνές και θα έχουνε μεγαλύτερη ένταση», σημείωσε.

Αναφορικά με τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, εξήγησε ότι ζεσταίνεται η θάλασσα, βγαίνουν οι υδρατμοί, ανεβαίνουν προς τα πάνω, μαζεύονται τα σύννεφα και προκαλείται η έντονη βροχόπτωση.

«Όλο το νερό το οποίο υπάρχει στη γη έχει μείνει σταθερό εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Το θέμα είναι πού βρίσκεται. Μπορεί να είναι από τους πάγους στη Γροιλανδία. Είναι μέσα στη θάλασσα, είναι στα ποτάμια, είναι τα υπόγεια νερά και είναι και στην ατμόσφαιρα. Η κλιματική αλλαγή κάνει ανακατανομή.

Έχουμε περισσότερους υδρατμούς, δηλαδή περισσότερο νερό, το οποίο φτάνει όταν οι συνθήκες είναι τέτοιες στην ατμόσφαιρα, οπότε έχουμε πιο ακραίες καταιγίδες», εξήγησε ο καθηγητής φυσικών καταστροφών.

Όπως τόνισε, οι ακραίες καταιγίδες σημειώνονται την πιο ζεστή περίοδο του χρόνου, στα τέλη καλοκαιριού με αρχές Σεπτεμβρίου. «Πρέπει να μαθαίνουμε να ζούμε με αυτά τα φαινόμενα», σημείωσε ο κ. Συνολάκης προσθέτοντας ότι πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που διαχειριζόμαστε περιοχές όπως ο θεσσαλικός κάμπος.

«Μέχρι τώρα, όπως φαίνεται, γινόνταν έργα εξ αποκοπής. Αυτό δεν δουλεύει», υπογράμμισε ο ίδιος.

Μιλώντας για την αποστράγγιση της λίμνης Κάρλα που γέμισε λόγω της πρόσφατης κακοκαιρίας τόνισε ότι δεν πρέπει να το ξανακάνουμε. «Στη Θεσσαλία άρχισαν να κάνουν μια διαχείριση με αντιπλημμυρικά έργα εδώ κι εκεί, μην έχοντας υδρολογικά δεδομένα, μη γνωρίζοντας δηλαδή ποια μπορεί να είναι η ακραία πλημμύρα», ανέφερε ο κ. Συνολάκης.

Όπως τόνισε, «στην Ελλάδα δεν έχουμε κουλτούρα να μετρήσουμε. Όλα γίνονται τελευταία στιγμή, πρόχειρα και εξ αποκοπής. Δεν μπορεί αυτό να συνεχίσει. Χρειάζεται διαφορετική διαχείριση».

Μιλώντας για το θεσσαλικό κάμπο και τις γεωλογικές ιδιαιτερότητές της περιοχής επισήμανε ότι λειτουργεί ως λεκάνη απορροής από τα βουνά. «Αυτό που έγινε με την καταιγίδα είναι ότι "έκατσε” πολλές μέρες πάνω από τον κάμπο», εξήγησε ο κ. Συνολάκης.

«Η χώρα έχει μείνει απροστάτευτη - Χρειάζονται και φυσικοί επιστήμονες, όχι μόνο οικονομολόγοι»

Σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του 112, ο κ. Συνολάκης υποστήριξε ότι η Πολιτική Προστασία πρέπει να αναλύει κάθε μεγάλη φυσική καταστροφή.

Σε ερώτηση για το τι πρέπει να αλλάξει στην Ελλάδα, ο κ. Συνολάκης τόνισε ότι χρειάζονται τα υδρογράφηματα, μια πάρα πολύ απλή τεχνολογία, που επιτρέπει στην Πολιτική Προστασία να προβλέψει πόσο γρήγορα θα ανέβει η στάθμη του νερού.

«Εάν ψάξει κανείς στο διαδίκτυο "υδρογράφημα Θεσσαλία” δεν θα βρει απολύτως τίποτα σαν εικόνα. Αυτό είναι ένα απαραίτητο εργαλείο και είναι κάτι που το διδάσκονται οι φοιτητές του Πολυτεχνείου, οι φοιτητές του, οι πολιτικοί μηχανικοί» κατήγγειλε και υποστήριξε ότι έχουν ευθύνες οι υπουργοί που πέρασαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ, στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Χωροταξίας γιατί η χώρα έχει μείνει σε αυτόν τον τομέα απροστάτευτη.

Δεν παρέλειψε να πει ότι στη χώρα μας αρχίσαμε πολύ αργά να μπαίνουμε στην κουλτούρα της πολιτικής προστασίας, στην κουλτούρα των εκκενώσεων. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι πολιτικοί δεν είναι φυσικοί επιστήμονες. «Σε μερικά πράγματα χρειάζονται να υπάρχουν φυσικοί επιστήμονες και όχι μόνο οικονομολόγοι», σημείωσε.

«Στο επόμενο βήμα του 112, θα πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένες οι οδηγίες. Σιγά σιγά πρέπει να φτάσουμε ως εκεί. Αλλά μην ξεχνάμε ότι το 112 ήταν ένα κατόρθωμα», τόνισε ο κ. Συνολάκης προσθέτοντας ότι τώρα που το έχουμε, το επόμενο βήμα είναι πώς θα το κάνουμε ακόμα πιο χρήσιμο για να σώζουμε ζωές.