Οικονομία

Στα χαρτιά ο συμψηφισμός χρεών επιχειρήσεων με αυτά του Δημοσίου

Στα χαρτιά ο συμψηφισμός χρεών επιχειρήσεων με αυτά του Δημοσίου Στα χαρτιά ο συμψηφισμός χρεών επιχειρήσεων με αυτά του Δημοσίου
Στα χαρτιά ο συμψηφισμός χρεών επιχειρήσεων με αυτά του Δημοσίου Από τον Ιανουάριο του 2012, επιτρέπεται ο συμψηφισμός χρεών επιχειρήσεων προς το Δημόσιο, με οφειλές τους σε αυτί ενώ έχουν δοθεί οδηγίες προς τις εφορίες για την διαδικασία συμψηφισμού, όμως, παρόλα αυτά οι Δ.Ο.Υ. αρνούνται να την εκτελέσουν με διάφορες δικαιολογίες, όπως ότι δεν υπάρχει ανάλογη εφαρμογή στο TAXISNET κλπ., χωρίς να προβλέπεται ότι ο συμψηφισμός πρέπει να γίνει μέσω αντίστοιχης ηλεκτρονικής εφαρμογής.

O ΣΑΤΕ περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί σχετικά με τους συμψηφισμούς σε επιστολή που εστειλε στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη, με αφορμή τις τελευταίες δηλώσεις του στη Βουλή, σύμφωνα με τις οποίες υπάρχει πρόθεση κατάθεσης νομοθετικής ρύθμισης, η οποία θα προβλέπει τον συμψηφισμό των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων προς το Δημόσιο για ΦΠΑ και με απαιτήσεις από φορείς της «γενικής κυβέρνησης», πρωτοβουλία, η οποία κρίνεται θετική από τον Σύνδεσμο.

Ο συμψηφισμός προβλέπεται μόνο για το στενό Δημόσιο τομέα, στον οποίο δεν περιλαμβάνονται ΟΤΑ (Δήμοι, Περιφέρειες), ΝΠΔΔ, ΟΠΑΔ, Δημόσιες Επιχειρήσεις, Νοσοκομεία που έχουν μορφή Ν.Π.Δ.Δ. κ.λ.π., «καθόσον δεν υφίσταται αμοιβαιότητα», όπως αναφέρεται στην απόφαση, κάτι που δεν μπορεί να σταθεί λογικά, αφού η καθημερινή επιχειρηματική πρακτική δεν αιτιολογεί τέτοιες διακρίσεις.

Την ίδια στιγμή κατά την οποία συμβαίνουν αυτά, με άλλες Υπουργικές Αποφάσεις προβλέπεται, όταν ζητηθεί χορήγηση φορολογικής ενημερότητας για είσπραξη χρημάτων, οι αρμόδιες Δ.Ο.Υ., να προβαίνουν σε παρακράτηση όλων των οφειλών, ληξιπρόθεσμων και μη, ή να χορηγούν αντίστοιχη βεβαίωση οφειλής, χωρίς βέβαια να περιορίζονται αναλογικά με την παραπάνω παράγραφο, δηλαδή στις οφειλές έναντι του στενού και όχι του ευρύτερου Δημόσιου τομέα!

Αυτό γίνεται ακόμη και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η επιχείρηση έχει προβεί είτε σε περαίωση, είτε σε «ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών της». Η παρακράτηση γίνεται στο σύνολο των οφειλών, είτε υπάρχουν καθυστερούμενες δόσεις, είτε όχι, ανατρέποντας πλήρως τον επιχειρηματικό σχεδιασμό, ακόμη και των συνεπών, στις πληρωμές των ρυθμισμένων οφειλών τους, επιχειρήσεων.

Η τραγελαφική κατάσταση έχει και συνέχεια: Στις εταιρείες - μέλη κοινοπραξιών οι οποίες έχουν οφειλές προς το Δημόσιο, και ταυτόχρονα έχουν καθ' όλα νόμιμες, βέβαιες και εκκαθαρισμένες απαιτήσεις κατά του Δημοσίου, μέσω των Κοινοπραξιών, στις οποίες συμμετέχουν δεν τους επιτρέπεται ο συμψηφισμός αυτών, με το αιτιολογικό ότι «αποτελούν διαφορετικά φορολογικά πρόσωπα».

Κι αυτό, δεδομένου ότι η κατάσταση της αγοράς και λειτουργίας των φορέων του στενού και ευρύτερου Δημόσιου τομέα, έχει προκαλέσει παντελή έλλειψη ρευστότητας, με συνέπεια αρκετές εργοληπτικές επιχειρήσεις να μην έχουν δυνατότητα επιβίωσης και, φυσικά, συνέχισης και έγκαιρης ολοκλήρωσης των έργων, ειδικά δε αυτών του ΕΣΠΑ 2007-2013. Πολύ περισσότερο, όταν από την πλευρά του το Δημόσιο, στην πρώτη κιόλας είσπραξη μιας επιχείρησης, σπεύδει να συμψηφίσει όλες τις υποχρεώσεις της, ληξιπρόθεσμες και μη, προς το Δημόσιο, ουσιαστικά «βάζοντας λουκέτο» σε επιχειρήσεις.