Οικονομία

Στο «χέρι» του Ντράγκι νέα χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής

Στο «χέρι» του Ντράγκι νέα χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής Στο «χέρι» του Ντράγκι νέα χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής
Με τον πληθωρισμό στην ευρωζώνη να βρίσκεται ξανά σε μηδενικά επίπεδα και τις ανησυχίες για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας να αυξάνονται, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι εξετάζει εάν πρέπει να χαλαρώσει και άλλο τη νομισματική πολιτική.

Επιτροπές της ΕΚΤ μελετούν πώς θα μετριάσουν τις αρνητικές επιπτώσεις για τις τράπεζες και έχουν ετοιμάσει τα πιθανά μέτρα που κυμαίνονται από αλλαγές στα επιτόκια καταθέσεων μέχρι τεχνικές για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πλεονάζουσας ρευστότητας. Πάντως, όλες οι προτάσεις μπορεί να απορριφθούν στις 10 Μαρτίου, ημερομηνία που αναμένεται η ανακοίνωση των νέων μέτρων.  

Ένα από τα πιο απλά μέτρα θα ήταν να μειώσει η ΕΚΤ το επιτόκιο καταθέσεων κάτω από το τρέχον -0,3% εφαρμόζοντας ένα σύστημα δύο βαθμίδων. Οι τράπεζες να πληρώνουν το αρνητικό επιτόκιο μόνο για το μέρος των κεφαλαίων τους που σταθμεύουν στην ΕΚΤ και υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο όριο.

Μια τέτοια διευκόλυνση, παρόμοια με εκείνη που χρησιμοποιείται σε άλλες κεντρικές τράπεζες με αρνητικά επιτόκια, συμπεριλαμβανομένης της Swiss National Bank, θα είναι απλή στην εφαρμογή στη Ευρωζώνη.

Ενώ η ΕΚΤ έχει εφαρμόσει ένα επιτόκιο καταθέσεων κάτω από το μηδέν από τα μέσα του 2014, μέχρι στιγμής δεν έχει λάβει κανένα άμεσο μέτρο για να αντισταθμίσει το χτύπημα στην κερδοφορία των τραπεζών - πάντως, μια μείωση του επιτοκίου κατάθεσης κατά 10 μονάδες βάσης, θεωρείται ότι έχει ήδη προεξοφληθεί από τους επενδυτές.

Το πρόβλημα με τις τράπεζες είναι ότι δεν μπορούν να περάσουν εύκολα το κόστος της διακράτησης των μετρητών στην κεντρική τράπεζα προς τους πελάτες τους φοβούμενες ότι θα αποσύρουν τις αποταμιεύσεις τους. Άλλωστε, οι τραπεζικές μετοχές έχουν πέσει φέτος, εν μέρει, από τις ανησυχίες για τα αρνητικά επιτόκια.

Μια άλλη απλή επιλογή για την ΕΚΤ θα είναι να αυξήσει τις μηνιαίες αγορές ομολόγων στο πλαίσιο της ποσοτικής χαλάρωσης (QE). Η κεντρική τράπεζα δεσμεύεται επί του παρόντος να δαπανήσει  60 δισεκατομμύρια ευρώ το μήνα για δημόσιο και ιδιωτικό χρέος μέχρι τουλάχιστον τον Μάρτιο του 2017, συνολικά 1,5 τρις. ευρώ.

Ωστόσο, αυτό το πρόγραμμα, μαζί με τη στοχευμένη αγορά μακροπρόθεσμων δανείων προς τις τράπεζες, παράγει μεγάλες ποσότητες μετρητών που πρέπει κάπου να τοποθετηθούν.  Η υπερβάλλουσα ρευστότητα των τραπεζών στη ζώνη του ευρώ έχει αυξηθεί σε περισσότερα από 700 δισεκατομμύρια ευρώ ενώ ήταν λιγότερο από 150 δισεκατομμύρια ευρώ πριν από ένα χρόνο, όταν ξεκίνησε η ποσοτική χαλάρωση. Σύμφωνα με το αρνητικό επιτόκιο καταθέσεων, τα εν λόγω πλεονάζουσα κεφάλαια γίνονται κόστος για τις τράπεζες όταν τοποθετούνται στην ΕΚΤ.

Η ΕΚΤ εξετάζει διάφορες επιλογές για να βεβαιωθεί ότι οι τράπεζες δεν τιμωρούνται για την επιπλέον ρευστότητα.