Ταραχή στο ΠΑΣΟΚ έχει προκαλέσει η προειδοποίηση του Νίκου Ανδρουλάκη πως θα τεθούν εκτός ΠΑΣΟΚ όσοι χρησιμοποιήσουν τοξικό λόγο για τα εσωτερικά του κόμματος μετά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Φωτιές άναψε επίσης η δεύτερη προειδοποίησή του πως δεν θα δεχτεί ούτε ρεσάλτα ούτε τυχοδιωκτισμούς, πολύ περισσότερο που κατηγόρησε τους «δελφίνους» ότι είχαν προσχεδιασμένη την αμφισβήτησή του πριν από τις εκλογές.
Το γάντι σήκωσε πρώτος ο Τομεάρχης Πολιτικής Προστασίας του ΠΑΣΟΚ, Διδάκτωρ Νομικής και πρώην ΓΓ του υπουργείου Δικαιοσύνης Μαρίνος Σκανδάμης, με ένα πολύ σκληρό άρθρο του (ΕΔΩ) στο Dnews, γεγονός που δείχνει και το κλίμα που θα επικρατήσει στην κοινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της Πολιτικής Γραμματείας το μεσημέρι της Τετάρτης.
Ο Μαρίνος Σκανδάμης κατηγορεί ευθέως τον πρόεδρο του κόμματος ότι δεν διέγραψε στελέχη που είχαν τάσεις πλήρους συμπόρευσης με το δεξιό αφήγημα, με αντικαταστατικές μάλιστα συμπεριφορές όπως η Εύα Καϊλή και τώρα συνδέει τις διαγραφές με θέματα που δεν έχουν καμιά σχέση με το καταστατικό.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Μαρίνος Σκανδάμης:
«Για αυτές τις σαφώς αντικαταστατικές συμπεριφορές που παραβίαζαν την ιδεολογία και τους στόχους του κόμματος ουδεμία διαγραφή υπήρξε.Η ανάγκη διαγραφών πρωτο-διατυπώνεται τώρα τόσο καθαρά από το Νίκο Ανδρουλάκη, σε ένα θέμα όμως, που ουδόλως συνδέεται με τις αρχές και την ιδεολογία του κόμματος.Πρώτον, διότι όσοι εκφράστηκαν δημόσια είτε ασκώντας κριτική στον Πρόεδρο του κόμματος για το μη ικανοποιητικό εκλογικό αποτέλεσμα είτε θέτοντας θέμα ηγεσίας, όλοι έδωσαν τη μάχη των ευρωεκλογών με περιοδείες, ομιλίες, συνεντεύξεις, αρθρογραφία, συγκεντρώσεις στελεχών και με κάθε τρόπο που θα μπορούσε να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους μας.Άρα το κόμμα οφείλει σεβασμό σε αυτούς που μάχονται και γι’ αυτό έχουν το δικαίωμα να διατυπώνουν τη γνώμη τους.
Δεύτερον, διότι καταστατικά μιλώντας, η κριτική στην ηγεσία του κόμματος δεν αποτελεί λόγω διαγραφής οιουδήποτε στελέχους, ούτε προκύπτει κάτι τέτοιο από το καταστατικό μας. Έτσι η διατύπωση κριτικής, ακόμη και προς την ηγεσία, σε ένα κόμμα που εκ του καταστατικού του εκπροσωπεί τον πλουραλισμό και τη συμμετοχικότητα δεν αποτελεί λόγω διαγραφής, αλλά πολιτική δημοκρατική υποχρέωση.
Τρίτον, το να αποδίδει στην εις βάρος του κριτική ο Νίκος Ανδρουλάκης προσπάθεια «ρεσάλτων και τυχοδιωκτισμών», αποδεικνύει ότι οι συνταγματολογούντες ή καταστικολογούντες σύμβουλοί του, δεν γνωρίζουν τις καταστατικές μας θέσεις ούτε την πολιτική μας ιστορία και δημοκρατική παράδοση.
Αυτονόητα, η κριτική θα διατυπωθεί κατ’ εξοχήν στα όργανα, κανείς όμως δεν μπορεί να εμποδίσει αυτό που αδιαμεσολάβητα συζητείται στην κοινωνία.
Καλό είναι αυτό να το ακούσουν όλοι.
Εξάλλου, θέλω να πιστεύω ότι όλοι υπηρετούμε τον ίδιο σκοπό μακριά από προσωπολαγνείες και σκοπιμότητες, δηλαδή ένα κόμμα, δύναμη αλλαγής, που πραγματικά θα εμπνέει την κοινωνία και θα αφουγκράζεται τα μηνύματα των καιρών».
