Ευέλικτο, ικανό, απαλλαγμένο από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και νομικισμούς και πλήρως αυτοδιοικούμενο θα πρέπει να είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο του μέλλοντος, τόνισε κατά την εκδήλωση αφυπηρέτησης εκατόν δώδεκα καθηγητών - μεταξύ αυτών και του ίδιου - από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ο πρώην υπουργός και καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, Ευάγγελος Βενιζέλος.
«Θεμελιώδης προτεραιότητα πρέπει να είναι η 'αποκρατικοποίηση' του δημοσίου πανεπιστημίου, ώστε αυτό να καταστεί, όχι προφανώς 'ιδιωτικό' αλλά, κατά κυριολεξία, πλήρως αυτοδιοικούμενο, ευέλικτο και ικανό να ανταποκριθεί, αφενός μεν στις προκλήσεις του νέου διεθνούς τοπίου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αφετέρου δε, στις ερευνητικές και διδακτικές προκλήσεις της εποχής των μόνιμων και πολυεπίπεδων κρίσεων, που έχουν καταστεί προ πολλού κρίσεις αξιακές, γνωσιολογικές και επιστημολογικές» είπε ο κ. Βενιζέλος και πρόσθεσε:
«Το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, όπως και όλα τα δημόσια πανεπιστήμια στην Ελλάδα, είναι αιχμάλωτα μιας τραγικής ομοιομορφίας [...] στο ίδιο οργανωτικό μοντέλο, υπό ασφυκτικό κρατικό έλεγχο. Δε γίνεται έτσι. Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να απαντήσει στις προκλήσεις του μέλλοντος υπό καθεστώς γραφειοκρατικής αγκύλωσης, ως διοικητικός μηχανισμός, υπό ασφυκτικό κρατικό έλεγχο. Το πανεπιστήμιο χρειάζεται ευελιξία, πολυτυπία, με ευθύνη και με ρίσκο βεβαίως. 'Αρα, ο πρώτος και θεμελιώδης στόχος που πρέπει να θέσουμε, είναι το πανεπιστήμιο να απαλλαγεί από ένα διάχυτο νομικισμό».
Ο κ. Βενιζέλος, σύμφωνα με το ΑΠΕ, επεσήμανε ότι αυτό, με την ευρύτερη έννοια, σημαίνει και την «αποκομματικοποίηση» του δημοσίου πανεπιστημίου - «και προσέξτε, όχι την αποκομματικοποίηση των φοιτητών, την αποκομματικοποίηση του προσωπικού του, διδακτικού και ερευνητικού. Στο πανεπιστήμιο δεν έχω διακρίνει ποτέ φοιτητή μου με βάση τις κομματικές του αντιλήψεις, δεν έχω διακρίνει ποτέ συνεργάτη μου, ή κρινόμενο από μένα με βάση τις κομματικές και πολιτικές του αντιλήψεις. Αυτό το πανεπιστήμιο, το οποίο είναι αγκυλωμένο και το οποίο αναπαράγεται, μπορεί να επιβιώνει, αλλά δεν μπορεί να κοιτάξει κατάματα το μέλλον. Το πανεπιστήμιο πρέπει να έχει την ευελιξία να θεσπίζει τα κριτήρια εισαγωγής και έτσι να επηρεάζει το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης...».
Δεν αρκεί μόνο ωστόσο, το δημόσιο πανεπιστήμιο του μέλλοντος να είναι «αποκρατικοποιημένο, δηλαδή θεσμικά απελευθερωμένο, ευέλικτο και πραγματικά αυτοδιοικούμενο» αλλά, ταυτόχρονα, «πρέπει να είναι πάντα και ένα πανεπιστήμιο αξιών, θεματοφύλακας της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της κοινωνικής συμπεριληπτικότητας».
«Ευχαριστώ εκ μέρους των συναδέλφων μου και προσωπικά για τη σημερινή τιμητική και αποχαιρετιστήρια χειρονομία, αλλά πρόθεσή μας είναι να μείνουμε πιστοί και πιστές στο πανεπιστήμιό μας, που θέλουμε να επικοινωνεί διαρκώς με το μέλλον και να επιτελεί τον καταστατικό του σκοπό, που ήταν εκ γενετής ριζοσπαστικός, όπως διατυπώθηκε κατά την ίδρυσή του το 1925, στον μεσοπόλεμο, πριν 99 χρόνια» κατέληξε στην ομιλία του ο κ. Βενιζέλος.
