Για πρώτη φορά ανακαλύφθηκαν μικροπλαστικά σε πέη, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τον πιθανό ρόλο τους στη στυτική δυσλειτουργία.
Η αποκάλυψη έρχεται μετά την πρόσφατη ανίχνευση μικροπλαστικών σε όρχεις και σπέρμα. Η ανδρική γονιμότητα έχει μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες και οι ειδικοί θεωρούν ότι πρέπει να γίνουν περισσότερες έρευνες σχετικά με τις πιθανές βλάβες των μικροπλαστικών στην αναπαραγωγή.
Σύμφωνα με τον Guardian, οι ερευνητές δήλωσαν ότι το πέος θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στη μόλυνση από μικροπλαστικά λόγω της υψηλής ροής του αίματος κατά τη διάρκεια της στύσης. Οι άνθρωποι προσλαμβάνουν μικροπλαστικά μέσω του φαγητού, του ποτού και της αναπνοής και τα μικροσκοπικά σωματίδια έχουν ανιχνευθεί στο αίμα.
Η μελέτη αξιολόγησε ιστούς που ελήφθησαν από πέντε άνδρες οι οποίοι υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση που σχετίζεται με στυτική δυσλειτουργία.
Μικροπλαστικά βρέθηκαν σε τέσσερις περιπτώσεις, με το PET και το πολυπροπυλένιο να είναι τα πιο διαδεδομένα. Και τα δύο χρησιμοποιούνται σε συσκευασίες τροφίμων και ποτών και σε άλλα αντικείμενα καθημερινής χρήσης.
Φαίνεται ότι υπάρχει εκτεταμένη μόλυνση των ανθρώπινων σωμάτων από μικροπλαστικά, καθώς οι επιστήμονες τα εντοπίζουν όπου κι αν κοιτάξουν. Ο αντίκτυπος στην υγεία είναι ακόμη άγνωστος, αλλά σε εργαστηριακές μελέτες έχει αποδειχθεί ότι τα μικροπλαστικά προκαλούν βλάβες στα ανθρώπινα κύτταρα.
Τα σωματίδια μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή στους ιστούς, όπως κάνουν τα σωματίδια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ και οι χημικές ουσίες στα πλαστικά μπορεί να προκαλέσουν βλάβη.
Οι γιατροί διαπίστωσαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου από καρδιακή προσβολή σε άτομα των οποίων οι αρτηρίες ήταν μολυσμένες από μικροπλαστικά.
Εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορριμμάτων απορρίπτονται στο περιβάλλον κάθε χρόνο και πολλά από αυτά διασπώνται σε μικροπλαστικά. Αυτά έχουν μολύνει ολόκληρο τον πλανήτη, από την κορυφή του Έβερεστ μέχρι τα βάθη των ωκεανών.
Χρειάζονται επειγόντως περισσότερες έρευνες
Ο Δρ Ranjith Ramasamy, επικεφαλής της νέας έρευνας, δήλωσε: «Το πέος είναι ένα αγγειακό, σπογγώδες όργανο, οπότε είναι σίγουρα ευάλωτο. Κατά τη διάρκεια μιας στύσης, το ένα πέμπτο του όγκου του αίματος σε ολόκληρο το σώμα αντλείται στο πέος».
«Γνωρίζουμε ότι η στυτική δυσλειτουργία είναι πολυπαραγοντική. Χρειάζονται καλές ορμόνες, νεύρα, παροχή αίματος και καλός λείος μυϊκός ιστός για να συμβεί στύση. Διαπιστώσαμε ότι τα μικροπλαστικά ήταν παρόντα στον λείο μυϊκό ιστό του πέους. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί και υποψιαζόμαστε ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε δυσλειτουργία των λείων μυών», πρόσθεσε.
Ο ίδιος δήλωσε ότι χρειάζονται επειγόντως περισσότερες έρευνες για να προσδιοριστεί ο πιθανός ρόλος των μικροπλαστικών στη στυτική δυσλειτουργία και την ανδρική υπογονιμότητα. Ο αριθμός των σπερματοζωαρίων στους άνδρες μειώνεται εδώ και δεκαετίες και το 40% των περιπτώσεων αυτών παραμένει ανεξήγητο, αν και η χημική ρύπανση έχει ενοχοποιηθεί από πολλές μελέτες.
Πρόσφατες μελέτες σε ποντίκια ανέφεραν ότι τα μικροπλαστικά μείωσαν τον αριθμό των σπερματοζωαρίων και προκάλεσαν ανωμαλίες και ορμονικές διαταραχές.
Ο Ramasamy δήλωσε: «Οι επιπτώσεις των σπερματοζωαρίων στο περιβάλλον είναι πολύ μεγάλες: Έχουμε περάσει από το αν έχουμε μικροπλαστικά μέσα μας, στο αν υπάρχει ένα επίπεδο μικροπλαστικών πέρα από το οποίο τα πράγματα γίνονται παθολογικά».
