Ο πρώτος που λέγεται ότι προσπάθησε να μετρήσει την ταχύτητα του φωτός ήταν ο «πατέρας» της σύγχρονης πειραματικής μεθόδου, ο Γαλιλαίος, το 1638. Την αναγνώριση της μέτρησης της ταχύτητας του φωτός που δεν μπόρεσε να πετύχει ο Ρέμερ, την πέτυχε ο Άγγλος βασιλικός αστρονόμος Τζέιμς Μπράντλεϊ, ο οποίος κατέγραψε 297.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.
Το αποτέλεσμα του Μπράντλεϊ παρέμεινε το ακριβέστερο διαθέσιμο ως τα μέσα του 19ου αιώνα, οπότε ο πρόεδρος της Γαλλικής Ακαδημίας Φρανσουά Αραγκό ανέθεσε στους φοιτητές της Ιατρικής Ιπολίτ Φιζό και Λεόν Φουκό να μετρήσουν την ταχύτητα του φωτός στο εργαστήριο. Η τιμή που υπολόγισε ο Φιζό το 1849 ήταν 313.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.
Ο Φουκό βελτίωσε σημαντικά τη μέθοδο του Φιζό και το 1862 τη βρήκε 298.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Η σημερινή δεκτή τιμή, υπολογισμένη με τη βοήθεια λέιζερ, είναι 299.792.458 μέτρα το δευτερόλεπτο.
