Υπό άλλες συνθήκες το τρεχούμενο νερό είναι ένας χαλαρωτικός ήχος, αλλά στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία σηματοδοτεί την ταχεία απόψυξη του παγωμένου εδάφους χιλιάδων ετών και κάνει εμφανή πλέον τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής.
Όπως φαίνεται και σε βίντεο, το έδαφος του κρατήρα Batagaika ή Batagai καταρρέει. Τα βράχια γύρω από τον κρατήρα, μερικά ύψους έως και 100 μέτρων, θρυμματίζονται λόγω του παγετού που λιώνει.
{https://youtu.be/EWogep0nz3E}
Το μέρος αυτό είναι γνωστό, κυρίως στους ντόπιους, ως η πόρτα του κάτω κόσμου, και πολλοί φοβούνται να το πλησιάσουν, ειδικά από τότε που άκουσαν τρομακτικές εκρήξεις από το σημείο.
Αυτοί οι θόρυβοι είναι πιθανώς μεγάλα κομμάτια πάγων και παγωμένου εδάφους που καταρρέουν στις πλευρές του γκρεμού από το ασταθές χείλος καθώς η τάφρος του μόνιμου παγετού ανοίγει ακόμη περισσότερο.
{https://twitter.com/siberian_times/status/1453305156095942663?s=20}
Ο Σεργκέι Φιοντόροφ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Οικολογίας Yakutsk, είπε: «Ένα από τα πιο σοβαρά πράγματα που πρέπει να καταλάβουμε βλέποντας αυτή την καθίζηση είναι ότι η πορεία της δεν είναι κάτι που εμείς, οι άνθρωποι, μπορούμε να σταματήσουμε». Ο ίδιος τόνισε επίσης ότι «δεν μπορούμε να βάλουμε μια κουρτίνα στις ακτίνες του ήλιου για να εμποδίσουμε το λιώσιμο.»
Αυτό που συγκλονίζει περισσότερο είναι ο ήχος του πάγου που σπάει και ένα ασταμάτητο μονότονο «γουργούρισμα» από τις διάφορες μικρές πηγές νερού που σχοιματίζονται.
Ο Φιοντόροφ είπε: «Είναι καλό που συνέβη σε μια απομακρυσμένη περιοχή μακριά από έναν οικισμό όπου ζουν άνθρωποι. Φανταστείτε να υπήρχε ένα χωριό ή μια πόλη πάνω από τον κρατήρα που καταρρέει;»
«Ήρθε η ώρα ο κόσμος να ξυπνήσει και να δώσει περισσότερη προσοχή σε αυτό που συμβαίνει εδώ στη Γιακουτία», τόνισε.
{https://twitter.com/siberian_times/status/1367494092561784832?s=20}
Ο διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Οικολογίας του Βορρά, Γκρέγκορι Σαββίνοφ, δήλωσε: «Τη δεκαετία του 1960 υπήρχε ένας δρόμος μεταξύ του χωριού Batavia και ορισμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Το δάσος κόπηκε στη μέση και αυτό οδήγησε στο σχηματισμό της χαράδρας. Τα τελευταία χρόνια, με φόντο τις κλιματικές αλλαγές, λόγω της θέρμανσης, η χαράδρα μεγάλωσε σε μέγεθος κρατήρα».
Το 2009 στην χαράδρα ανακαλύφθηκαν το πτώμα ενός πουλαριού της Ολόκαινου εποχής -περίπου 4.400 ετών- και ένα μουμιοποιημένο πτώμα μοσχαριού.
