Στο ενδεχόμενο που δεν υπάρξει σημαντική αύξηση στο ρυθμό πτώσης, δεν υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσει το ποσοστό της ανεργίας κάτω από το 20% πριν από το 2019. Τα στοιχεία αυτά προέκυψαν από το εβδομαδιαίο οικονομικό δελτίο της Eurobank στο οποίο αναφέρεται ότι το 26,35% που καταγράφηκε ως ποσοστό ανεργίας στη χώρα, τον Ιούλιο, δείχνει μια μείωση που σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2013, ισοδυναμεί με πτώση 1,45 ποσοστιαίων μονάδων. Η εκτίμηση που γίνεται είναι ότι εάν παραμείνει σταθερός αυτός ο ρυθμός πτώσης τότε θα χρειαστούν 4,5 χρόνια για να υποχωρήσει το ποσοστό της ανεργίας κάτω από το 20% και ειδικότερα αυτό θα συμβεί τον Ιανουάριο του 2019 (19,94%). Στην περίπτωση που η ετήσια μεταβολή επιταχυνθεί και φτάσει τις 2 ποσοστιαίες μονάδες, τότε το αντίστοιχο χρονικό διάστημα μειώνεται στα 3 χρόνια (Αύγουστος 2017, 19,76%). Εάν η ετήσια μεταβολή φτάσει τις 2,5 ποσοστιαίες μονάδες, τότε το χρονικό διάστημα μειώνεται περαιτέρω στα 2,4 χρόνια (Δεκέμβριος 2016, 19,8%).
Το υψηλό ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων είναι επίσης ένας επιπλέον αρνητικός παράγοντας για την ανάκαμψη και την αύξηση της παραγωγικότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1.281.700 ανέργους, το 74% δηλαδή περίπου 948.400 άνεργοι, βρίσκονται χωρίς δουλειά χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών. Ενδεικτικό του πόσο έντονη είναι η αύξηση των μακροχρόνια ανέργων στην Ελλάδα, είναι το γεγονός ότι σε σύγκριση με μια άλλη χώρα της ΕΕ, την Ισπανία, που αντιμετωπίζει αντίστοιχο πρόβλημα, η διαφορά είναι χαοτική. Ειδικότερα, στις αρχές του 2011 η διαφορά των μακροχρόνια ανέργων μεταξύ Ελλάδας και Ισπανίας ήταν μόλις στις 3 ποσοστιαίες μονάδες, δηλαδή 45% για την Ελλάδα και 42% για την Ισπανία, μέσα σε μία τριετία η κατάσταση αντιστράφηκε εντελώς. Σύμφωνα με στοιχεία του 2ου τριμήνου του τρέχοντος έτους, υπάρχει μια διαφορά 20 ποσοστιαίων μονάδων, δηλαδή 74% μακροχρόνια άνεργοι στην Ελλάδα, 54% στην Ισπανία.
Εκτός από την καταπολέμηση της ανεργίας, η Eurobank επιμένει ότι πρέπει να υπάρξει προσήλωση στη δημοσιονομική εξυγίανση, στην αύξηση της αξιοπιστίας στην άσκηση της οικονομικής (συνεπείς και εφικτές εξαγγελίες) και προοπτική για βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση.