Η προσέγγιση του «ελάχιστου φόρου» βασίζεται στην υπόθεση ότι οι φορολογούμενοι αποκρύπτουν εισοδήματα, ωστόσο, για όσους δηλώνουν πραγματικά χαμηλά κέρδη, η διαδικασία αμφισβήτησης μέσω αίτησης στην εφορία φαίνεται να αποθαρρύνει τους πολίτες από το φόβο σύγκρουσης με τις αρχές.
Η κυβέρνηση σχεδιάζει να εξετάσει τα στατιστικά ευρήματα για να εντοπίσει πιθανές αδικίες και να προτείνει διορθώσεις. Το 2025, οι αλλαγές που θα εφαρμοστούν περιλαμβάνουν την αύξηση του φόρου λόγω της σύνδεσης με τον κατώτατο μισθό, την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος που θα προσφέρει ελάφρυνση 325 ευρώ το μήνα, και την επιβάρυνση των φορολογούμενων από αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές λόγω πληθωρισμού.
Η αντίδραση των φορολογούμενων μετά την παραλαβή των εκκαθαριστικών αναμένεται με ενδιαφέρον, καθώς η κυβέρνηση θα παρακολουθεί την εισπραξιμότητα του φόρου και τις ενδεχόμενες αντιδράσεις, όπως το κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός 62χρονου τσαγκάρη που, παρόλο που δηλώνει κέρδη 2.000-3.000 ευρώ, υποχρεώνεται να πληρώσει φόρο για τεκμαρτό κέρδος 14.000 ευρώ.
Παρόμοιες καταστάσεις αντιμετωπίζουν επαγγελματίες, όπως διαχειριστές περιπτέρων και ιδιοκτήτες βιβλιοπωλείων, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν φόρους δυσανάλογα υψηλούς σε σχέση με τα πραγματικά τους κέρδη.
Ενδεικτικά, κατάστημα περιποίησης νυχιών με ζημίες 40.000 ευρώ καλείται να πληρώσει φόρο 4.101 ευρώ, ενώ ένα βιβλιοπωλείο με πραγματικά κέρδη 3.000 ευρώ επιβαρύνεται με 3.500 ευρώ.
