Οικονομία

Όχι σε απόφαση του ΓΛΚ για παραγραφή συντάξεων ζητά ο ΣτΠ

Όχι σε απόφαση του ΓΛΚ για πραγραφή συντάξεων ζητά ο ΣτΠ Όχι σε απόφαση του ΓΛΚ για πραγραφή συντάξεων ζητά ο ΣτΠ
Όχι σε απόφαση του ΓΛΚ για παραγραφή συντάξεων ζητά ο ΣτΠ Να μην ισχύσει η απόφαση της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), που αρνείται να χορηγήσει ή να αυξήσει τη σύνταξη, σε δικαιούχους, στους οποίους έχει παρέλθει η πενταετία από τη θεμελίωση των αντίστοιχων δικαιωμάτων τους, επιθυμεί ο Συνήγορος του Πολίτη.

Ύστερα από προσφυγή πολιτών ο ΣτΠ εκτιμά ότι δεν τίθεται ζήτημα παραγραφής των δικαιωμάτων αυτών, μετά την πάροδο της πενταετίας, επειδή το συνταξιοδοτικό δικαίωμα αποτελεί περιουσιακό στοιχεία. Σε διαφορετική περίπτωση παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας, καθώς σε κανέναν ασφαλιστικό οργανισμό, δεν προβλέπεται η παραγραφή του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

Πολίτες προσέφυγαν στον Συνήγορο του Πολίτη διαμαρτυρόμενοι για την απόρριψη των αιτημάτων τους περί χορήγησης ή αυξητικής αναπροσαρμογής της σύνταξής τους από την Γενική Διεύθυνση Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), διότι είχε παρέλθει πενταετία από την θεμελίωση των αντίστοιχων δικαιωμάτων τους με αποτέλεσμα αυτά να έχουν παραγραφεί, βάσει της διάταξης της παρ. 3 του άρθρ. 3 του ν. 3075/2002.

Ο Συνήγορος του Πολίτη θεωρεί ότι:

α) Εφόσον το συνταξιοδοτικό δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων και των μελών των οικογενειών τους αποτελεί περιουσιακό στοιχείο, προστατεύεται από το άρθρ. 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (Ε.Σ.Δ.Α.).

β) Με την διάταξη αυτή παραβιάζεται και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας που καθιερώνει η παρ. 1 του άρθρ. 25 του Συντάγματος, διότι η απώλεια του ίδιου του συνταξιοδοτικού δικαιώματος αποτελεί μέτρο τέτοιας έντασης και διάρκειας που συνεπάγεται μειονεκτήματα που είναι δυσανάλογα προς τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από την εξυπηρέτηση του δημοσίου σκοπού.

γ) Η παραγραφή του συνταξιοδοτικού δικαιώματος από το Δημόσιο εφόσον δεν ασκηθεί σε χρονικό διάστημα πέντε ετών από τη γέννηση του, αντίκειται και στο άρθρ. 22 παρ. 5 του Συντάγματος το οποίο βρίσκει εφαρμογή και στην περίπτωση των δημοσίων υπαλλήλων.

δ) Σε κανέναν ασφαλιστικό οργανισμό, που παρέχει κύρια σύνταξη, δεν προβλέπεται παραγραφή του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, ανεξάρτητα από τον χρόνο άσκησής του. Ο μόνος περιορισμός που υφίσταται, είναι ότι αφετηρία της έναρξης καταβολής της σύνταξης αποτελεί η ημερομηνία υποβολής της σχετικής αιτήσεως από το δικαιούχο, που αποτελεί και αναγκαίο όρο για να κινηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία της συνταξιοδότησης και συνεπώς να διατυπωθεί η βούληση του διοικητικού οργάνου με την έκδοση της σχετικής διοικητικής πράξης.

Υπενθυμίζεται ότι αντίστοιχες απόψεις με αυτές της Ανεξάρτητης Αρχής διατυπώθηκαν και σε πρόσφατες αποφάσεις του καθ' ύλην αρμόδιου ανώτατου δικαστηρίου για συνταξιοδοτικά θέματα του Δημοσίου, Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Συνεπώς η συγκεκριμένη διάταξη της παραγραφής θα πρέπει να καταργηθεί άμεσα, και ο δικαιούχος σύνταξης από το Δημόσιο πρέπει να μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα του οποτεδήποτε χρονικά, με τον περιορισμό της έναρξης καταβολής της σύνταξης από την ημερομηνία υποβολής της σχετικής αιτήσεως και όχι από την ημερομηνία της θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος.

Πάντως το Υπουργείο Οικονομικών ενημέρωσε την Ανεξάρτητη Αρχή ότι δεν προτίθεται να προβεί σε τροποποίηση της σχετικής συνταξιοδοτικής διάταξης, αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο πριν από την ψήφιση της, ασκώντας την κατά το άρθρο 73 του Συντάγματος αρμοδιότητά του, έκρινε ότι οι προθεσμίες που τίθενται είναι εύλογες και επαρκείς για να κινηθεί με αίτηση του ενδιαφερόμενου η σχετική διοικητική διαδικασία αναγνωρίσεως των δικαιωμάτων στα οποία αυτές αναφέρονται. Μ' αυτό τον τρόπο όμως, αποσιωπά το γεγονός ότι, όπως επεσήμανε η Ανεξάρτητη Αρχή στο πόρισμα, το Ελεγκτικό Συνέδριο σε πρόσφατες αποφάσεις του (τα έτη 2012 και 2014), διατυπώνει ταυτόσημες απόψεις επί του θέματος με αυτές του Συνηγόρου του Πολίτη.