Opinions

Κοινές δηλώσεις διευθυντών CIA – MI6. Γιατί τώρα;

Νίκος Τόσκας Νίκος Τόσκας
Κοινές δηλώσεις διευθυντών CIA – MI6. Γιατί τώρα;
Ο μονοπολικός κόσμος, με την κυριαρχία των ΗΠΑ, δεν υπάρχει πιά. Η οικονομική κυριαρχία της Κίνας είναι γεγονός ενώ σε λίγα χρόνια θα είναι και στρατιωτική.

Όταν συναντιούνται δημόσια οι διευθυντές (Bill Burns της CIA και Richard Moore της SIS), δυο από τις μεγαλύτερες υπηρεσίες πληροφοριών και δημοσιεύουν κοινό άρθρο στους FT, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Για τα ελληνικά δεδομένα μια συνάντηση του διοικητή της ΕΥΠ με ομόλογό του δεν θα ήταν είδηση. Εδώ όμως έχουμε δυο υπηρεσίες που μελετούν την παγκόσμια σκηνή και κατευθύνουν τις ηγεσίες των χωρών τους.

Η συνεργασία τους , όπως οι ίδιοι γράφουν, χρονολογείται από το 1909 όταν άρχισαν να εξετάζουν τους κινδύνους στην Ευρώπη. Κορυφώθηκε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να συνεχιστεί την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και στη συνέχεια με την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Τα κονδύλια που διατίθενται και η τεχνολογία ειδικά για την αμερικανική υπηρεσία είναι τεράστια.

Παρόλα αυτά υπήρξαν μεγάλες αποτυχίες. Δεν πρόβλεψαν την τρομοκρατική ενέργεια την 11η Σεπτεμβρίου 2001, δεν εκτίμησαν ή δεν εισακούσθηκαν για την εξέλιξη του πολέμου στο Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη και Συρία. Απέτυχαν στην εισβολή στον κόλπο των Χοίρων στην Κούβα το 1961. Είχαν αποτυχίες και στο εσωτερικό τους με τους βρετανούς πράκτορες υψηλού επιπέδου, που δούλευαν για λογαριασμό της Σοβιετικής Ένωσης, την δεκαετία του 1950.
Αντίθετα είχαν προειδοποιήσει για την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την οικονομική και στρατιωτική εξέλιξη της Κίνας.

Να θυμίσουμε ότι ο σημερινός διευθυντής της CIA όταν ήταν πρέσβης στη Μόσχα το 2008 είχε τηλεγραφήσει στην αμερικανική κυβέρνηση για την ρωσική άρνηση εισόδου της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, το γνωστό ‘’νιετ σημαίνει νιετ’’, υπονοώντας ότι η Ρωσία δεν θα ανεχτεί άλλη επέκταση κοντά στα σύνορά της.

Τι συμφώνησαν, σύμφωνα με το κοινό τους άρθρο;

Ότι οι χώρες τους αντιμετωπίζουν ένα φάσμα απροσδόκητων απειλών.

Να συνεχίσουν την υποστήριξη της Ουκρανίας ώστε να αποτύχει η ρωσική προσπάθεια. Η τεχνολογία μπορεί να αλλάξει την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία. Είναι ο πρώτος πόλεμος που συνδυάσθηκαν οι πληροφορίες από μέσα ενημέρωσης με τεχνολογία στο πεδίο της μάχης, δορυφορικά μέσα, κυβερνοπόλεμο, drones και πληροφορίες από ανθρώπινες πηγές και ηλεκτρονικά μέσα.

Πέραν της Ουκρανίας, να αντιμετωπισθεί στην Ευρώπη το ‘’σαμποτάζ’’ από τις Ρωσικές υπηρεσίες με την διάδοση ψευδών ειδήσεων και παραπληροφόρησης.

Να υπάρξει συνεργασία για την μείωση της παγκόσμιας αστάθειας.

Η Κίνα θεωρείται η ‘’πρωταρχική πληροφοριακή και γεωπολιτική πρόκληση’’ για τον 21ο αιώνα.

Η προσπάθεια για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας συνεχίζεται.

Στην Μέση Ανατολή και ειδικά για την Γάζα γίνεται κοινή προσπάθεια για αποκλιμάκωση.

Συνεργασία στην τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ), την οποία ήδη χρησιμοποιούν, για τον εντοπισμό κρίσιμων πληροφοριών στη ‘’θάλασσα των data’’ καθώς και με την χρήση των ‘’cloud technologies’’.

Το διεθνές σύστημα που παρείχε μέχρι τώρα σταθερότητα και ανερχόμενο βιοτικό επίπεδο, απειλείται σε βαθμό που δεν έχει γίνει από την εποχή του ψυχρού πολέμου.

Οι δυο χώρες να παραμείνουν πρωτοπόροι για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια.
Τονίζεται η ‘’ειδική σχέση’’ των δυο χωρών ενώ ερωτηματικά προκαλεί η έλλειψη επίκλησης της διεθνούς συνεργασίας ή ακόμη και η δυσπιστία.’’We have no more trusted or esteemed allies’’ (Δεν έχουμε πλέον αξιόπιστους συμμάχους).

Τι σημαίνουν οι κοινές δηλώσεις

Το παραδοσιακό βαθύ κράτος των δυο χωρών καταλαβαίνει, ίσως περισσότερο από τις κυβερνήσεις τους, τους παγκόσμιους κινδύνους για την κυριαρχία της Δύσης και συσπειρώνεται στην τελευταία γραμμή άμυνας που εμπιστεύεται, την αγγλοσαξονική συμμαχία του Ατλαντικού.

Δεν μιλούν για Γερμανία, Γαλλία ή για συνεργασία με την υπόλοιπη Ευρώπη. Την θεωρούν δεδομένη ή δεν την εμπιστεύονται.
Καθορίζουν σαν κύρια απειλή την Ρωσία και σαν κύρια παγκόσμια πρόκληση την Κίνα.

Η επιδίωξη αποτυχίας της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι κεντρικό ζήτημα.

Βλέπουν ότι οι απειλές και οι κίνδυνοι δεν έρχονται πλέον διαδοχικά αλλά μπορεί να συγκεντρωθούν πολλές μαζί και βάζουν προτεραιότητες.

Η επίκληση της ρωσικής εκστρατείας παραπληροφόρησης στην Ευρώπη και μάλιστα η χρήση του όρου ‘’σαμποτάζ’’ εγκυμονεί κινδύνους για όσους κάνουν κριτική στον πόλεμο στην Ουκρανία να θεωρηθούν όργανα του Πούτιν.

Προστρέχουν στην χρήση της τεχνολογίας και ειδικά στην τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) για να εκτιμήσουν καταστάσεις και να αναλύσουν τον τεράστιο όγκο των πληροφοριών που συγκεντρώνεται και που μέχρι τώρα γινόταν από ανθρώπους. Η χρήση των μηχανών στην πολιτική και πληροφοριακή ανάλυση οδηγεί στην ανάθεση των αποφάσεων στις μηχανές με ότι κινδύνους αυτό εγκυμονεί για την παγκόσμια ασφάλεια.

Εκφράζουν την αγωνία τους απέναντι σε μια πρωτοφανή ‘’απειλή’’, μετά τον ψυχρό πόλεμο, για την παγκόσμια δυτική κυριαρχία και τον τρόπο ζωής.

Γιατί τώρα;

Ο μονοπολικός κόσμος, με την κυριαρχία των ΗΠΑ, δεν υπάρχει πιά. Η οικονομική κυριαρχία της Κίνας είναι γεγονός ενώ σε λίγα χρόνια θα είναι και στρατιωτική.
Έχουν εμφανιστεί πολλές δυνάμεις που αμφισβητούν την δυτική κυριαρχία.
Οι δυνάμεις αυτές συσπειρώνονται είτε με την μορφή των BRICS είτε σαν Παγκόσμιος Νότος είτε σε επίπεδο περιοχών όπως οι υποσαχάριες χώρες.

Η Ρωσία μέχρι τώρα θεωρείτο ‘’το βενζινάδικο της Δύσης’’, χωρίς ισχυρές ένοπλες δυνάμεις αλλά με πυρηνικά όπλα. Έδειξε όμως ότι μπορεί να απειλήσει την ίδια της περιφέρεια της Ευρώπης, να σταματήσει την επέκταση του ΝΑΤΟ και να βοηθήσει χώρες της Αφρικής και της Ασίας ώστε να μειωθεί η δυτική επιρροή.

Στην Ευρώπη η Γερμανία βρίσκεται με μηδενική ανάπτυξη, κινδυνεύουν εργοστάσια αυτοκινητοβιομηχανιών και η Ακροδεξιά προχωρά ακάθεκτη. Χωρίς το φτηνό ρωσικό φυσικό αέριο, χωρίς την κινεζική αγορά αυτοκινήτων, με μειωμένη βιομηχανική παραγωγή και χωρίς την αμερικανική αμυντική στήριξη είναι υποχρεωμένη να επενδύσει πολλά στην επιστροφή της στρατιωτικοποίησης και στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων.

Στη Γαλλία η ασταθής κυβέρνηση Μακρόν παίρνει παράταση ζωής κλείνοντας το μάτι στην Ακροδεξιά, η οποία ξέρει ότι θα διεκδικήσει την κυβέρνηση το 2027. Διωγμένη από την υποσαχάρια Αφρική, με προβλήματα στις αποικίες του Ειρηνικού και με εσωτερικές κοινωνικές αναταράξεις που οδηγούν τα πράγματα σε μείωση των συντηρητικών δυνάμεων του Κέντρου, σε επικράτηση της Ακροδεξιάς και σε σύγκρουση με τις δυνάμεις της Αριστεράς που δεν είναι διατεθειμένες να παραδοθούν.
Παρόμοιες καταστάσεις εγκυμονούν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Οι Ακροδεξιές δυνάμεις είναι πολύ πιθανόν να επικεντρωθούν στο εσωτερικό των χωρών τους, στηρίζοντας το δικό τους καπιταλιστικό σύστημα αντί το αμερικανικό ή το διεθνικό και γι αυτό θα επιδιώξουν συνεργασία με την Ρωσία για να επωφεληθούν πάλι από την οικονομική συνεργασία ενώ δεν πρέπει να παραβλέπουμε την συμπάθειά τους στον αυταρχισμό και συντηρητισμό του Πούτιν.

Αυτό το εκτιμούν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί και δεν θέλουν πολλά-πολλά με τις άλλες υπηρεσίες πληροφοριών. Οι οποίες ακόμη και την περίοδο 2015-18 που έσκαγαν βόμβες από τζιχαντιστές στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν συνεργάζονταν, παρά τις πληροφορίες που τους έδιναν οι ελληνικές υπηρεσίες. Και φυσικά το πλήρωσαν.

Επιδιώκουν επίσης οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί να ενοχοποιήσουν στην Ευρώπη όχι μόνο όσους συνεργάζονται με την Μόσχα αλλά και όσους είναι αντίθετοι με τον πόλεμο στην Ουκρανία, κατηγορώντας τους σαν όργανα του Πούτιν. Εκκολάπτεται δηλαδή ένας νέος Μακαρθισμός, ο οποίος φαίνεται καθημερινά σε αρκετά μέσα ενημέρωσης.

Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος έχει έρθει για τα καλά με όλα τα χαρακτηριστικά του παλιού. Βγήκαν τα παλιά όπλα από τα σεντούκια μαζί με την τεχνητή νοημοσύνη (AI) και τα cloud technologies.

Οι επιπτώσεις στην Ελλάδα

Η χώρα μας δεδομένη και με μονομερή κατεύθυνση και προσανατολισμό στην εξωτερική πολιτική, εντάσσεται στην κατηγορία των δεδομένων ανατολικών χωρών, που καλούνται να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, με δικό τους ρίσκο και δικά τους έξοδα.

Αν η αμερικανο-βρετανική αποκλειστική συνεργασία αντανακλά μια χρησιμοποίηση της Ευρώπης μόνο για να ‘’απασχολεί’’ την Ρωσία και να ενισχύει την Ουκρανία ενώ παράλληλα της έχει αποστερηθεί η ρωσική ενέργεια και οι εμπορικές σχέσεις για να ασχοληθούν οι ΗΠΑ-Μ. Βρετανία με την Κίνα, τότε έχουμε ένταση των σχέσεων και ανακατανομή ισχύος, με μεγάλη χαμένη την Ευρώπη.

Η Ελλάδα απέναντι σε μια Τουρκία που ανοίγεται σε όλα τα μέτωπα και επωφελείται από παντού κι ας μην την εμπιστεύονται, μπορεί να συρθεί σε κρίσεις για τα μάτια άλλων.

Είναι καιρός να δούμε την μεγάλη εικόνα, την διεθνή ανακατανομή και να καταλάβουμε την σύγκρουση των ιμπεριαλισμών, για να διατηρήσουμε την κυριαρχία της χώρας και να επιβιώσει ο λαός μας.

(Ο Νίκος Τόσκας είναι πρώην υπουργός και υποστράτηγος ε.α.)