Ελλάδα

Γιαννιώτης: Τώρα συνειδητοποιώ τι πέτυχα

Γιαννιώτης: Τώρα συνειδητοποιώ τι πέτυχα Γιαννιώτης: Τώρα συνειδητοποιώ τι πέτυχα
Ιδιαίτερα συγκινημένος από την υποδοχή που του επιφυλάχθηκε, παρά την πρόδηλη κούραση από τον αγώνα και το ταξίδι της επιστροφής από το Ρίο, ο Σπύρος Γιαννιώτης πάτησε σήμερα το μεσημέρι σε ελληνικό έδαφος. Με το ασημένιο Ολυμπιακό μετάλλιο κρεμασμένο στο λαιμό του, ο 36χρονος κολυμβητής ευχαρίστησε όσους τον στήριξαν στην προσπάθειά του.

«Σήμερα συνειδητοποιώ τι πέτυχα. Ήταν ένα απωθημένο δικό μου και του Νίκου», λέει χαρακτηριστικά, έχοντας στο πλευρό του, όπως πάντα άλλωστε, τον προπονητή του Νίκο Γέμελο.

«Κλείνω την καριέρα μου με τον πιο όμορφο και μοναδικό τρόπο», τόνισε ο Κερκυραίος πρωταθλητής και χαρακτήρισε το τρίπτυχο «υπομονή, επιμονή, πόνος» ως το μυστικό της επιτυχίας σε ένα τόσο απαιτητικό άθλημα όπως η κολύμβηση σε ανοιχτή θάλασσα. Αποκάλυψε μάλιστα ότι, στα τελευταία μέτρα της κούρσας, όταν οι δυνάμεις του τον είχαν πια εγκαταλείψει, πήρε δύναμη από τη στήριξη των απλών ανθρώπων κι από το δικό του καημό για ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.

Μεταξύ άλλων, ο Γιαννιώτης αποκάλυψε και το μήνυμα στήριξης που του έστειλε λίγες ημέρες πριν τον αγώνα ο επί σειρά ετών σπουδαιότερος αντίπαλός του, ο Γερμανός Τόμας Λουρτς. «Το αξίζεις», του ανέφερε ο -παλαίμαχος πια- Λουρτς, το ίδιο του επανέλαβαν και οι αντίπαλοί του μετά την κούρσα στο Ρίο.

«Για μένα είναι ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής σε όλα τα σπορ. Ηταν ένα παραμύθι με τόσο όμορφο τέλος, που εγώ θα το διαβάζω στα παιδιά μου για πολλά χρόνια», υπογράμμισε από την πλευρά του ο Νίκος Γέμελος.

Αίσθηση προκάλεσε πάντως η απουσία κάποιου εκπροσώπου της Πολιτείας από την υποδοχή του ασημένιου Ολυμπιονίκη, ενός αθλητή που ολοκλήρωσε με τον καλύτερο τρόπο την ένδοξη καριέρα του και αποτελεί πρότυπο για τον ελληνικό αθλητισμό.

«Κέρδισα προχθές το μετάλλιο, το πήρα στα χέρια μου, αλλά σήμερα συνειδητοποίησα τι πέτυχα. Η υποδοχή αυτή είναι κάτι μοναδικό, πρωτόγνωρο, κάτι που θα μείνει για πάντα μέσα μου», είπε φανερά συγκινημένος ο Γιαννιώτης.

«Ευχαριστώ όσους με στήριξαν και με έχουν βοηθήσει αυτά τα χρόνια. Είναι πάρα πολλοί, κάποια στιγμή θα τους αναφέρω ονομαστικά, αλλά θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω αυτή τη στιγμή την οικογένειά μου, που με έβαλε στο κολύμπι, τον προπονητή μου, που ξεκινήσαμε μια πορεία από το Σίδνεϊ και φτάσαμε μετά από 16 χρόνια να κατακτήσουμε ένα μετάλλιο, που ήταν απωθημένο και δικό μου και του Νίκου. Δεν ξεχνάω τη γυναίκα μου που με ανέχεται πολλά χρόνια και με έχει στηρίξει, και στις επιτυχίες και στις αποτυχίες.

Η ομοσπονδία με βοήθησε από την αρχή που μπήκα στην εθνική ομάδα και την ευχαριστώ γιατί, παρά τις δυσκολίες, έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια μέσα σε αυτά τα χρόνια».

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ