Πολλή δουλειά περιμένει τον Μαρκ Ρούτε, ο οποίος εξασφάλισε χθες την υποστήριξη και των 32 συμμάχων του ΝΑΤΟ και επισήμως θα διαδεχτεί τον Γενς Στόλτενμπεργκ την 1η Οκτωβρίου. Ωστόσο, μόλις μετακομίσει στο νέο του γραφείο δεν θα υπάρξει περίοδος... προσαρμογής.
Σύμφωνα με το Politico, ο Ρούτε, ο οποίος ηγείται της πέμπτης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ εδώ και 14 χρόνια, επαινείται ευρέως ως αποτελεσματικός στο να οικοδομεί συναινέσεις. Ωστόσο, αν και είναι έμπειρος, το επόμενο κεφάλαιο της πολιτικής καριέρας του Ρούτε κάθε άλλο παρά με περίπατο στο πάρκο θα μοιάζει.
Το Politico αναλύει τις προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει σε πέντε μέτωπα ο νέος «τιμονιέρης» του ΝΑΤΟ.
1. Η πιθανή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ
Τέσσερις εβδομάδες αφότου ο Ρούτε αναλάβει τα νέα του καθήκοντα (ο εν ενεργεία γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, θα παραδώσει τη σκυτάλη την 1η Οκτωβρίου), οι Αμερικανοί θα προσέλθουν στις κάλπες και μπορεί να επανεκλέξουν τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος κατά την προεκλογική του εκστρατεία, απείλησε ότι θα μειώσει την αμερικανική βοήθεια προς την Ουκρανία, αν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. Οι ΗΠΑ ήταν μακράν ο μεγαλύτερος χορηγός στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο.
Η επανεκλογή του Τραμπ μπορεί επίσης να εκτροχιάσει τα σχέδια για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Οι χώρες του ΝΑΤΟ υποσχέθηκαν πέρυσι ότι «θα είναι σε θέση να απευθύνουν πρόσκληση στην Ουκρανία να ενταχθεί στη Συμμαχία, όταν οι σύμμαχοι συμφωνήσουν και πληρούνται οι προϋποθέσεις».
Κρίνοντας, ωστόσο, από τον πρόσφατο χαρακτηρισμό του Τραμπ για τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η δέσμευση αυτή φαίνεται επισφαλής.
«Ο Ζελένσκι μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος πωλητής από οποιονδήποτε πολιτικό», δήλωσε ο Τραμπ σε προεκλογική εκδήλωση την περασμένη εβδομάδα. «Μόλις έφυγε πριν από τέσσερις ημέρες με 60 δισεκατομμύρια δολάρια [μετά την υπογραφή 10ετούς συμφωνίας ασφαλείας με την κυβέρνηση Μπάιντεν], επιστρέφει στο σπίτι του και ανακοινώνει ότι χρειάζεται άλλα 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Δεν τελειώνει ποτέ».
2. Πιθανή χειμερινή επίθεση των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία
Μόλις ο Ρούτε αναλάβει τα καθήκοντά του, η Ουκρανία θα τον καλέσει για βοήθεια καθώς θα πλησιάζει ο χειμώνας.
Τους τελευταίους μήνες, η Ρωσία έχει εντείνει τα χτυπήματα κατά των θερμοηλεκτρικών σταθμών και των φραγμάτων στην Ουκρανία - υποδομές που χρειάζονται μήνες, αν όχι χρόνια, για να επισκευαστούν πλήρως.
Το «εγχειρίδιο» του Κρεμλίνου δεν είναι νέο. Κατά τη διάρκεια του πρώτου χειμώνα του πολέμου, μεταξύ 2022 και 2023, το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας δέχθηκε σοβαρές επιθέσεις.
Το «κλειδί», σύμφωνα με τον απερχόμενο επικεφαλής του ΝΑΤΟ, βρίσκεται σε περισσότερα συστήματα αεράμυνας που θα μπορούσαν να προστατεύσουν τους προμηθευτές ενέργειας, καθώς και στο προσωπικό συντήρησης που εργάζεται για την επισκευή των κατεστραμμένων εγκαταστάσεων.
Οι χώρες του ΝΑΤΟ δίνουν μάχη για να στείλουν - ή, στην περίπτωση της Ολλανδίας, να κατασκευάσουν - συστήματα αεράμυνας. Ωστόσο, η Ευρώπη δεν έχει τόσα πολλά να στείλει, η πρόοδος στις ΗΠΑ καθυστέρησε στο Κογκρέσο και οι χώρες που βρίσκονται κοντά στη Ρωσία δεν είναι καθόλου πρόθυμες να μείνουν ακάλυπτες.
3. Να αυξήσουν οι σύμμαχοι τις αμυντικές δαπάνες
Το ΝΑΤΟ πανηγύρισε αυτή την εβδομάδα τον αριθμό ρεκόρ των συμμάχων (23) που πέτυχαν τον στόχο του 2% του ΑΕΠ για τις αμυντικές δαπάνες.
Ωστόσο, το ένα τρίτο της Συμμαχίας δεν έχει πιάσει αυτόν τον στόχο, με τα κράτη της Νότιας Ευρώπης να καταγράφουν τις μεγαλύτερες αρνητικές επιδόσεις.
4. Τα παράπονα της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ
Οι χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία δεν είναι οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του Ρούτε. Ασκησαν αρνητική κριτική για τις χαμηλές αμυντικές δαπάνες της Ολλανδίας, ενώ έχουν εκφράσει δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι τη θέση του γενικού γραμμαέα του ΝΑΤΟ αναλάμβανε πάντα ένας Δυτικός ή Βορειοευρωπαίος, παρόλο που οι χώρες της ανατολικής πτέρυγας συμμετέχουν στη συμμαχία εδώ και 25 χρόνια.
Η Εσθονή πρωθυπουργός Κάια Κάλλας δεν μπήκε στην κούρσα για την κορυφαία θέση στο ΝΑΤΟ, αφού της είπαν ότι δεν θα είχε την υποστήριξη χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία (τώρα είναι η επικρατέστερη για να γίνει η επόμενη επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ). Φοβήθηκαν ότι ο διορισμός της θα θεωρηθεί από τη Μόσχα ως κλιμάκωση των εχθροπραξιών. Ο πρόεδρος της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις, ο οποίος έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση κέρδισε μόνο την Ουγγαρία και αυτήν μόνο για λόγους τακτικής.
Οι χώρες της ανατολικής πτέρυγας θα επιδιώξουν τώρα μεγαλύτερη εκπροσώπηση στο ΝΑΤΟ, σε χαμηλότερο επίπεδο: στη θέση του αναπληρωτή γενικού γραμματέα (DSG) και τις διάφορες θέσεις των βοηθών γενικών γραμματέων (ASG).
5. Οι Ευρωπαίοι «θαυμαστές» του Πούτιν
Ο Τραμπ δεν αποτελεί το μοναδικό πολιτικό πρόσωπο - «αγκάθι» για τον Ρούτε. Σε ολόκληρη την Ευρώπη «ανθίζουν» τα ακροδεξιά κόμματα που δεν βλέπουν θετικά το ΝΑΤΟ και κλείνουν το μάτι στον Πούτιν.
Ο Ρούτε άρχισε να σκέφτεται την υποψηφιότητά του για ΓΓ του ΝΑΤΟ όταν ήταν ξεκάθαρο το κόμμα του θα έχανε τις ολλανδικές εκλογές από το ακροδεξιό κόμμα του Γκέερτ Βίλντερς, κάτι που επιβεβαιώθηκε.
Ο Βίλντερς, ερωτηθείς πέρυσι για τον Ρώσο ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν, δήλωσε: «Τον χειροκροτώ, όπως χειροκροτώ και τον κ. Τραμπ που είναι ηγέτες, οι οποίοι στέκονται εκεί εκ μέρους του ρωσικού και του αμερικανικού λαού».
Ένα πράγμα είναι σίγουρο για τον Ρούτε: Η νέα του δουλειά δεν θα είναι καθόλου βαρετή...
