Διεθνή

To μέτωπο στην Ουκρανία και οι προβλέψεις για τη χρονική διάρκεια των συγκρούσεων

To μέτωπο στην Ουκρανία και οι προβλέψεις για τη χρονική διάρκεια των συγκρούσεων
Όταν τον Φεβρουάριο του 2022 ο Βλαντιμίρ Πούτιν αποφάσισε να εισβάλει στην Ουκρανία, διευρύνοντας τα επεκτατικά του σχέδια μετά την κατάληψη της Κριμαίας το 2014, κάποιοι έσπευσαν να προδικάσουν το αποτέλεσμα, μιλώντας για "περίπατο" των ρωσικών δυνάμεων.

Οι εξελίξεις ωστόσο τους αμέσως επόμενους μήνες τους διέψευσαν πανηγυρικά.

Οι Ρώσοι εγκατέλειψαν την ευρύτερη περιοχή του Κιέβου και περιορίστηκαν στην ανατολική πλευρά της ουκρανικής Επικράτειας, στοχεύοντας στον απόλυτο έλεγχο των προσβάσεων προς τη Μαύρη Θάλασσα.

Την ίδια ώρα, το εμπάργκο στη μεταφορά των σιτηρών και όχι μόνο από την Οδησσό και την ελεύθερη Ουκρανία έχει προκαλέσει έντονες αναταράξεις στο παγκόσμιο εμπόριο, ενώ η έλλειψη βασικών προϊόντων επηρεάζει συγκεκριμένες περιοχές σε Ασία και Αφρική, με αποτέλεσμα ένα κομμάτι του πληθυσμού να αναζητά πλέον την τύχη του στην Ευρώπη.

Από την πλευρά τους, οι Ουκρανοί και η ηγεσία τους δείχνουν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν την εθνική τους κυριαρχία μέχρι το τέλος.

Βασικός τους στόχος, είναι η ανακατάληψη των κατεχόμενων περιοχών, συμπεριλαμβανομένης και της Κριμαίας, η οποία για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελεί θέμα τιμής και χρέους προς στην ιστορία.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής, η Ουκρανία απολαμβάνει την απόλυτη στήριξη της Δύσης σε όλα τα επίπεδα, ενώ πολύ πρόσφατα έγινε ένα αποφασιστικό βήμα για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην Ε.Ε.

Η εξέλιξη αυτή δίνει ακόμα μεγαλύτερο θάρρος στα υψηλότερα κλιμάκια της ουκρανικής ηγεσίας, ώστε να συνεχίσουν τον αγώνα τους, διεκδικώντας το αυτονόητο, δηλαδή την ανεξαρτησία τους.

Όπως διαμηνύουν καλά πληροφορημένες πηγές, περιθώρια για συμβιβασμούς δεν υπάρχουν.

Κι όσοι εξυφαίνουν σενάρια για υποχώρηση του Κιέβου στις απαιτήσεις του Πούτιν, για "ρεαλισμό" και "προσαρμογή στα νέα δεδομένα", πλανώνται πλάνην οικτράν.

«Η μάχη θα δοθεί μέχρι τέλους», διαμηνύει σύσσωμη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των αμυνομένων.

Στην άλλη πλευρά, το Κρεμλίνο δείχνει αποφασισμένο να ολοκληρώσει αυτό που ξεκίνησε και να μπορέσει έτσι να πετύχει τους γεωπολιτικούς του στόχους.

Η παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διελκυνστίνδα που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο θα διαρκέσει.

Το σίγουρο είναι πως υπό αυτές τις συνθήκες, αναμένεται να παιχτούν πολλά ακόμα επεισόδια στο σίριαλ της ρωσικής εισβολής.

Η ανατολική Ουκρανία θα παραμείνει, με ευθύνη της Ρωσίας, μια περιοχή γεωπολιτικής αστάθειας και έντασης, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει μεσοπρόθεσμα, για την πιθανότητα περαιτέρω ανάφλεξης στην ευρύτερη περιοχή αν εμπλακούν και άλλες δυνάμεις.

Μακάρι τα σενάρια αυτά να διαψευστούν από την εξέλιξη των πραγμάτων.

Αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να είναι προετοιμασμένη, διαθέτοντας τις κατάλληλες απαντήσεις για όλα τα ενδεχόμενα.

Εξάλλου, η επιλογή της (επερχόμενης) ένταξης της Ουκρανίας στην Ε.Ε μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί.

Ο ρωσικός αναθεωρητισμός απειλεί, για αυτό και το μέτωπο πρέπει να είναι ενιαίο και αρραγές.