Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο διέψευσε πανηγυρικά τα προγνωστικά στη Γαλλία και αναδείχθηκε πρώτη δύναμη στην Εθνοσυνέλευση, μπροστά από τους κεντρώους του Εμανουέλ Μακρόν και την ακροδεξιά. Αν και η αριστερή συμμαχία βρίσκεται μακριά από την απόλυτη πλειοψηφία (289 έδρες), γνωρίζει πως πλέον κανένας πολιτικός υπολογισμός δεν βγαίνει χωρίς αυτήν.
Με μια μοιρασμένη Εθνοσυνέλευση το επόμενο στοίχημα του Μακρόν είναι η επιλογή του νέου πρωθυπουργού της χώρας. Ο πρόεδρος της Γαλλίας δεν δεσμεύεται νομικά από τα αποτελέσματα των εκλογών, ωστόσο είθισται ο επικεφαλής της κυβέρνησης να προέρχεται από την ισχυρότερη πολιτική δύναμη ή συνασπισμό, εν προκειμένω την Αριστερά.
Το μεγάλο ερώτημα, ωστόσο, είναι ποιον θα προτείνει η Αριστερά για πρωθυπουργό. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο επέλεξε να μην κατέβει με μια φυσιογνωμία μπροστά, όπως ο Εθνικός Συναγερμός (Μπαρντελά) και ο συνασπισμός του Μακρόν (Ατάλ).
Ο λόγος ήταν απολύτως σαφής: Τα κόμματα της αριστερής συμμαχίας δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν συναίνεση επί του θέματος.
Πλέον, οι δύο κύριες δυνάμεις του αριστερού συνασπισμού, η Ανυπότακτη Γαλλία και οι Σοσιαλιστές, θα έχουν το μεγαλύτερο λόγο στις επερχόμενες συνομιλίες και θεωρείται πιθανός ο «αποκλεισμός» της ηγέτιδας των Πρασίνων Μαρίν Τοντελιέ από αυτές, παρά την έντονη παρουσία της κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Το POLITICO παρουσιάζει τους πιθανότερους υποψηφίους, χωρισμένους σε τέσσερις ομάδες:
Ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν και οι πιστοί του
Το κίνημα Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λυκ Μελανσόν, το πιο ριζοσπαστικό από τα τέσσερα βασικά κόμματα της αριστερής συμμαχίας, προβλέπεται να λάβει τις περισσότερες έδρες μεταξύ των αριστερών ομάδων.
Η δύναμή του στο κοινοβούλιο, σε συνδυασμό με την ισχυρή παρουσία του Μελανσόν στις δύο τελευταίες προεδρικές εκλογές, ενδυναμώνει τον ισχυρισμό του LFI ότι ο επόμενος πρωθυπουργός πρέπει να προέρχεται από τις τάξεις του.
Αν το LFI είχε την επιλογή, η προφανής επιλογή θα ήταν ο Μελανσόν, ωστόσο η διχαστική και σκληρή στάση του σε κρίσιμα θέματα - από την Οικονομία μέχρι τον πόλεμο στη Γάζα - τον έχει καταστήσει τοξικό στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους.
Στο τραπέζι έχουν πέσει και άλλα ονόματα του LFI, όπως ο Μανουέλ Μπομπάρ, η Ματίλντ Πανό, η Κλεμένς Γκετέ και ο Ερίκ Κοκελέρ.
Πιθανότερος: Ζαν Λυκ Μελανσόν
Οι αντίπαλοι τού Μελανσόν
Η πρώτη πρόκληση για τον Μελανσόν και τους συμμάχους του θα μπορούσε να προέλθει από βουλευτές που κάποτε πολέμησαν δίπλα στον τρεις φορές υποψήφιο για την προεδρία, αλλά έκτοτε έκοψαν τους δεσμούς τους μαζί του. Τέτοιοι υποψήφιοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι είναι ιδεολογικά εναρμονισμένοι με το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, ενώ θεωρούνται λιγότερο διχαστικοί από τον Μελανσόν.
Μεταξύ αυτών είναι και ο Φρανσουά Ραφίν, πρώην δημοσιογράφος και σκηνοθέτης που σκοπεύει να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Πρόσφατα ήρθε σε ρήξη με τον Μελανσόν, τον οποίο αποκάλεσε «βαρίδι».
Η Κλεμεντίν Οτέν, η οποία ήταν βουλευτής της Ανυπότακτης Γαλλίας στα δύο προηγούμενα νομοθετικά σώματα, αλλά ήταν όλο και πιο επικριτική απέναντι στον Μελανσόν, θα μπορούσε να διεκδικήσει την πρωθυπουργία.
Πιθανότερος: Φρανσουα Ραφίν
Οι αναστημένοι σοσιαλιστές
Το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα έφτασε στο χαμηλότερο σημείο του το 2022, όταν συγκέντρωσε 1,7% στις προεδρικές εκλογές. Αλλά έκτοτε ξεκίνησε μια απροσδόκητη ανάκαμψη, με αποκορύφωμα τη δυναμική εμφάνισή του στις ευρωεκλογές, όπου τερμάτισε πρώτο μεταξύ των αριστερών δυνάμεων, με σχεδόν 14% των ψήφων.
Οι Σοσιαλιστές έχουν λιγότερους βουλευτές από την Ανυπόκτακτη Γαλλία, ωστόσο ενίσχυσαν την παρουσία τους στο κοινοβούλιο, καλύπτοντας τη διαφορά από το LFI του Μελανσόν. Θα μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα λάβουν υποστήριξη από τους Πράσινους σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την Ανυπότακτη Γαλλία να πάρει τον έλεγχο.
Πιθανοί υποψήφιοι θα μπορούσαν να προέρχονται από τη νέα γενιά των σοσιαλδημοκρατών, συμπεριλαμβανομένου του νυν επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ολιβιέ Φoρ, του απερχόμενου προέδρου της ομάδας του Μπόρις Βαλό ή του επικεφαλής υποψηφίου στις ευρωεκλογές Ραφαέλ Γκλισκμάν.
Ωστόσο, υπάρχει και ο Φρανουσά Ολάντ, ο πρώην σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας, ο οποίος επιστρέφει στην πολιτική σκηνή καθώς κέρδισε την έδρα για λογαριασμό της αριστεράς στην πρώτη εκλογική περιφέρεια της Κορέζ.
Πιθανότερος: Μπόρις Βαλό
Η μη κομματική επιλογή
Ένας τρόπος για να αποφευχθούν οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων θα μπορούσε να είναι η αριστερά να επιλέξει κάποιον εκτός πολιτικής σκηνής.
Ο σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής Γκλισκμάν έθεσε αυτή την επιλογή στο τραπέζι τον περασμένο μήνα, προτείνοντας τον συνδικαλιστή Λορέν Μπέργκερ, στον οποίο τόσο η αριστερά όσο και η δεξιά του αναγνωρίζουν την ικανότητα να δημιουργεί συναινέσεις και να γεφυρώνει χάσματα.
