Αναδημοσιεύουμε από τον «Ριζοσπάστη» της Παρασκευής ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ για το τι περιλαμβάνει η Διακήρυξη της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ:
Με κραυγές πολέμου ολοκληρώθηκε χτες η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, επιβεβαιώνοντας την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών όπου Γης, για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.
Βγάζει μάτι άλλωστε η Διακήρυξη της Συνόδου (Washington Summit Declaration), ένα πολυσέλιδο πολεμικό ανακοινωθέν με την υπογραφή και της ελληνικής κυβέρνησης, όπου μεταξύ άλλων τονίζεται:
«Η Ρωσία παραμένει η πιο σημαντική και άμεση απειλή για την ασφάλεια των Συμμάχων. Η τρομοκρατία, σε όλες τις μορφές και εκδηλώσεις της, είναι η πιο άμεση ασύμμετρη απειλή». «Οι απειλές που αντιμετωπίζουμε είναι παγκόσμιες και αλληλένδετες. Ο στρατηγικός ανταγωνισμός, η διάχυτη αστάθεια και οι επαναλαμβανόμενοι κραδασμοί καθορίζουν το ευρύτερο περιβάλλον ασφαλείας μας. Η σύγκρουση, η ευθραυστότητα και η αστάθεια στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή επηρεάζουν άμεσα την ασφάλειά μας και την ασφάλεια των εταίρων μας».
Επίσης, «οι αποσταθεροποιητικές ενέργειες του Ιράν επηρεάζουν την ευρωατλαντική ασφάλεια. Οι δεδηλωμένες φιλοδοξίες και οι καταναγκαστικές πολιτικές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ) συνεχίζουν να αμφισβητούν τα συμφέροντα, την ασφάλεια και τις αξίες μας. Η εμβάθυνση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης μεταξύ της Ρωσίας και της ΛΔΚ και οι αλληλοενισχυόμενες προσπάθειές τους να υπονομεύσουν και να αναδιαμορφώσουν τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες, προκαλούν βαθιά ανησυχία. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με υβριδικές, κυβερνο-διαστημικές και άλλες απειλές και κακόβουλες δραστηριότητες από κρατικούς και μη φορείς».
Σε αυτό το περιβάλλον, στο ΝΑΤΟ ξεκαθαρίζουν ότι «λαμβάνουμε περαιτέρω βήματα για να ενισχύσουμε την αποτροπή και την άμυνά μας». Εχοντας κατά νου τη νόρμα δαπανών που μπήκε το 2014 στα κράτη - μέλη, χαιρετίζουν «το γεγονός ότι περισσότερα από τα 2/3 των Συμμάχων έχουν εκπληρώσει τη δέσμευσή τους για τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ τους να κατευθύνεται ετησίως σε αμυντικές δαπάνες», προσανατολισμένες ως είναι στους στόχους και τα προτάγματα της λυκοσυμμαχίας. Και επιπλέον «επιβεβαιώνουμε εκ νέου ότι, σε πολλές περιπτώσεις, θα χρειαστούν δαπάνες πέραν του 2% του ΑΕΠ για να αντιμετωπιστούν υφιστάμενες ελλείψεις».
Αλλωστε, στην όξυνση των ανταγωνισμών τονίζουν ότι «δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα επίθεσης κατά της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας των Συμμάχων», εξ ου και «επιταχύνουμε περαιτέρω τον εκσυγχρονισμό της συλλογικής μας άμυνας» και «παρέχουμε τις απαραίτητες δυνάμεις, δυνατότητες, πόρους και υποδομές για τα νέα αμυντικά μας σχέδια, για να προετοιμαστούμε για συλλογική άμυνα υψηλής έντασης σε πολλαπλούς τομείς».
Διόλου τυχαία, στη Σύνοδο ενέκριναν μια νέα Δέσμευση για την Επέκταση της Βιομηχανικής Ικανότητας του ΝΑΤΟ (NATO Industrial Capacity Expansion pledge) με στόχο την επιτάχυνση της παραγωγής σε ολόκληρη τη λυκοσυμμαχία. Η Δέσμευση περιλαμβάνει ανάπτυξη εθνικών σχεδίων, επιτάχυνση πολυεθνικών προμηθειών, αύξηση της διαλειτουργικότητας, «άρση φραγμών στο εμπόριο και τις επενδύσεις» και διασφάλιση κρίσιμων αλυσίδων εφοδιασμού.
Θυμίζουμε, τον Ιανουάριο τα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ συμφώνησαν να αγοράσουν από κοινού έως και 1.000 πυραύλους Patriot. Στο περιθώριο δε της τωρινής Συνόδου, η Υπηρεσία Υποστήριξης και Προμηθειών του ΝΑΤΟ (NSPA) έδωσε παραγγελία για αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger αξίας 700 εκατομμυρίων δολαρίων. Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, τα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη και ο Καναδάς σχεδιάζουν να αποκτήσουν χιλιάδες συστήματα αεράμυνας και πυροβολικού, 850 σύγχρονα αεροσκάφη, κυρίως F-35 και άλλες δυνατότητες.
Πυρηνικά και Ρωσία
Παραπέρα στη Διακήρυξη στέλνουν μια σειρά απειλές, περιλαμβανομένης της χρήσης πυρηνικών, τονίζοντας π.χ. ότι «η αντιπυραυλική άμυνα μπορεί να συμπληρώσει τον ρόλο των πυρηνικών όπλων στην αποτροπή, όμως δεν μπορεί να τα υποκαταστήσει», αφού «η πυρηνική αποτροπή είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ασφάλειας της Συμμαχίας» και «όσο υπάρχουν πυρηνικά όπλα, το ΝΑΤΟ θα παραμείνει μια πυρηνική συμμαχία».
Με αυτή τη θέση προειδοποιούν τη Ρωσία ότι δεν θα αναγνωρίσουν «ποτέ τις παράνομες προσαρτήσεις της ουκρανικής επικράτειας από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας», ενώ την καλούν επίσης «να αποσύρει όλες τις δυνάμεις της από τη Δημοκρατία της Μολδαβίας και τη Γεωργία, που βρίσκονται εκεί χωρίς τη συγκατάθεσή τους».
Το πακέτο για την Ουκρανία
Σε αυτό το πλαίσιο ανακοίνωσαν ένα πλήρες πακέτο για την κυβέρνηση του Κιέβου ενάντια στη Μόσχα. Περιλαμβάνει:
-- Ιδρυση του NATO Security Assistance and Training for Ukraine (NSATU) «για να συντονίσει την παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού και εκπαίδευσης για την Ουκρανία από Συμμάχους και εταίρους». Στόχος του επισήμως «να βάλει τη βοήθεια ασφαλείας προς την Ουκρανία σε διαρκή βάση». Τυπικώς «δεν θα κάνει το ΝΑΤΟ μέρος στη σύγκρουση», αλλά «θα υποστηρίξει τον μετασχηματισμό των δυνάμεων άμυνας και ασφάλειας της Ουκρανίας, επιτρέποντας την περαιτέρω ενσωμάτωσή της στο ΝΑΤΟ».
-- Ιδρυση Κοινού Κέντρου Ανάλυσης, Εκπαίδευσης και Εκπαίδευσης ΝΑΤΟ - Ουκρανίας (NATO-Ukraine Joint Analysis, Training, and Education Centre - JATEC), «ένας σημαντικός πυλώνας πρακτικής συνεργασίας, για τον εντοπισμό και την εφαρμογή διδαγμάτων από τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και την αύξηση της διαλειτουργικότητας της Ουκρανίας με το ΝΑΤΟ».
-- Διορισμό Ανώτερου Εκπροσώπου του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Τονίζεται, άλλωστε, ότι «το μέλλον της Ουκρανίας βρίσκεται στο ΝΑΤΟ» αφού «γίνεται όλο και πιο διαλειτουργική και πολιτικά ενσωματωμένη στη Συμμαχία». «Καθώς η Ουκρανία συνεχίζει αυτό το ζωτικής σημασίας έργο (σ.σ. "μεταρρυθμίσεων" στον τομέα της Ασφάλειας, στην Οικονομία κ.λπ.), θα συνεχίσουμε να τη στηρίζουμε στην αμετάκλητη πορεία της προς την πλήρη ευρωατλαντική ολοκλήρωση, συμπεριλαμβανομένης της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Επιβεβαιώνουμε ότι θα είμαστε σε θέση να απευθύνουμε πρόσκληση στην Ουκρανία για ένταξη στη Συμμαχία όταν συμφωνήσουν οι Σύμμαχοι και εκπληρωθούν οι όροι». Στο ενδιάμεσο, «οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και του Συμβουλίου ΝΑΤΟ - Ουκρανίας, σε συνδυασμό με το συνεχές έργο των Συμμάχων, αποτελούν γέφυρα για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ».
-- Σε αυτό το μοτίβο, η Σύνοδος ανακοίνωσε και μια Δέσμευση Μακροπρόθεσμης Βοήθειας Ασφαλείας για την Ουκρανία (Pledge of Long-Term Security Assistance for Ukraine) που αφορά στην παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού, βοήθειας και εκπαίδευσης «για την υποστήριξη της Ουκρανίας στην οικοδόμηση μιας δύναμης ικανής να νικήσει τη ρωσική επιθετικότητα». «Μέσω αναλογικών συνεισφορών, οι Σύμμαχοι σκοπεύουν να παράσχουν ελάχιστη βασική χρηματοδότηση ύψους 40 δισ. δολαρίων εντός του επόμενου έτους». Οι «συνεισφορές» των συμμάχων θα «επανεκτιμηθούν» του χρόνου, στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής.
Στο ενδιάμεσο διευκρινίζουν ότι η «δέσμευσή» τους αφορά δαπάνες όπως: Αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού για την Ουκρανία. Δωρεές σε είδος. Κόστη που σχετίζονται με τη συντήρηση, την επιμελητεία και τη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού για την Ουκρανία. Δαπάνες στρατιωτικής εκπαίδευσης για την Ουκρανία. Λειτουργικές δαπάνες που σχετίζονται με την παροχή στρατιωτικής υποστήριξης στην Ουκρανία. Επενδύσεις και υποστήριξη για την αμυντική υποδομή και την αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας. Ολες οι συνεισφορές στα Καταπιστευματικά Ταμεία του ΝΑΤΟ για την Ουκρανία.
Στο ποσό θα υπολογίζεται όλη η «συμμαχική υποστήριξη» είτε παρέχεται μέσω ΝΑΤΟ, είτε διμερώς, είτε με οποιοδήποτε άλλο μέσο. «Για να υποστηρίξουν τον δίκαιο επιμερισμό των βαρών, οι Σύμμαχοι θα επιδιώξουν να εκπληρώσουν αυτή τη δέσμευση μέσω αναλογικών συνεισφορών, μεταξύ άλλων λαμβάνοντας υπόψη το μερίδιό τους στο ΑΕΠ της Συμμαχίας».
Κινήσεις και επί του πεδίου
Σε αυτό το φόντο, εξάλλου, στη Σύνοδο ανακοίνωσαν ότι είναι πλέον «επιχειρησιακή και διαθέσιμη για την άμυνα της Συμμαχίας» μια νέα τοποθεσία άμυνας βαλλιστικών πυραύλων των ΗΠΑ στο Redzikowo της Πολωνίας. Ονομάστηκε «Aegis Ashore» και προβάλλεται ως «βασικό συστατικό» της «Ενισχυμένης Επιχειρησιακής Ικανότητας» της βαλλιστικής άμυνας του ΝΑΤΟ, που επίσης ανακοινώθηκε από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων στη Σύνοδο της Ουάσιγκτον.
Σημειωτέον, βασικά στοιχεία της αντιπυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ περιλαμβάνουν τις δύο τοποθεσίες των ΗΠΑ «Aegis Ashore» σε Πολωνία και Ρουμανία (στο Deveselu λειτουργεί από το 2016) μαζί με αντιτορπιλικά του αμερικανικού Ναυτικού που έχουν τη βάση τους στη Rota της Ισπανίας και ένα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης στο Kurecik της Τουρκίας.
«Τρομοκρατία»
Ξεχωριστό κεφάλαιο στη Διακήρυξη της Συνόδου η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας»: «Θα συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε, να αποτρέπουμε, να υπερασπιζόμαστε και να ανταποκρινόμαστε σε απειλές και προκλήσεις που θέτουν οι τρομοκράτες και οι τρομοκρατικές οργανώσεις με βάση έναν συνδυασμό μέτρων πρόληψης, προστασίας και άρνησης με αποφασιστικότητα και αλληλεγγύη», λένε στη Διακήρυξη.
Σε αυτό το μοτίβο ενέκριναν τις Επικαιροποιημένες Κατευθυντήριες Γραμμές Πολιτικής του ΝΑΤΟ για την Αντιτρομοκρατία και το Επικαιροποιημένο Σχέδιο Δράσης για την Ενίσχυση του Ρόλου του ΝΑΤΟ στον αγώνα της Διεθνούς Κοινότητας κατά της Τρομοκρατίας. Εγγραφα που «θα καθοδηγήσουν το έργο της Συμμαχίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και θα προσδιορίσουν βασικούς τομείς για τις μακροπρόθεσμες προσπάθειές μας».
Βόρεια Κορέα και Ιράν
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται σε Βόρεια Κορέα και Ιράν, ότι «τροφοδοτούν τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας παρέχοντας άμεση στρατιωτική υποστήριξη στη Ρωσία, όπως πυρομαχικά και UAV, γεγονός που επηρεάζει σοβαρά την ευρωατλαντική ασφάλεια και υπονομεύει το παγκόσμιο καθεστώς μη διάδοσης όπλων».
«Καταδικάζουμε σθεναρά τις εξαγωγές βλημάτων πυροβολικού και βαλλιστικών πυραύλων της Βόρειας Κορέας, οι οποίες παραβιάζουν πολυάριθμα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, και σημειώνουμε με μεγάλη ανησυχία την εμβάθυνση των δεσμών μεταξύ της Βόρειας Κορέας και της Ρωσίας. Οποιαδήποτε μεταφορά βαλλιστικών πυραύλων και σχετικής τεχνολογίας από το Ιράν στη Ρωσία θα αντιπροσώπευε μια ουσιαστική κλιμάκωση», αναφέρουν την ώρα που στέλνουν το ένα φορτίο μετά το άλλο, όπλα και πυρομαχικά, για την Ουκρανία.
Κίνα
Πολύ πιο εκτεταμένες οι αναφορές τους στην Κίνα, την οποία κατηγορούν ότι «έχει γίνει ένας αποφασιστικός παράγοντας για τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας μέσω της λεγόμενης εταιρικής τους, "δίχως όρια", σχέσης και της μεγάλης κλίμακας υποστήριξής της στην αμυντική βιομηχανική βάση της Ρωσίας. Αυτό αυξάνει την απειλή που θέτει η Ρωσία στους γείτονές της και στην ευρωατλαντική ασφάλεια». Καλούν, δε, το Πεκίνο «να σταματήσει κάθε υλική και πολιτική υποστήριξη στην πολεμική προσπάθεια της Ρωσίας».
Αλλά και ευρύτερα, τονίζουν ότι η Κίνα «εξακολουθεί να θέτει συστημικές προκλήσεις για την ευρωατλαντική ασφάλεια. Εχουμε δει συνεχείς κακόβουλες δραστηριότητες στον κυβερνοχώρο και υβριδικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της παραπληροφόρησης, που προέρχονται από την Κίνα».
Επίσης εκφράζουν ανησυχία για τις διαστημικές δυνατότητες και δραστηριότητες της Κίνας, όπως και για το γεγονός ότι «συνεχίζει να επεκτείνει και να διαφοροποιεί ταχέως το πυρηνικό της οπλοστάσιο με περισσότερες κεφαλές και μεγαλύτερο αριθμό εξελιγμένων συστημάτων άφεσης».
Ινδο-Ειρηνικός
Ενάντια, εξάλλου, στην κινεζική επέκταση ενισχύουν τις σχέσεις με Αυστραλία, Ιαπωνία, Νέα Ζηλανδία, Νότια Κορέα και ΕΕ.
«Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι σημαντικός για το ΝΑΤΟ, δεδομένου ότι οι εξελίξεις σε αυτήν την περιοχή επηρεάζουν άμεσα την ευρωατλαντική ασφάλεια. Χαιρετίζουμε τη συνεχιζόμενη συνεισφορά των εταίρων μας από Ασία-Ειρηνικό στην ευρωατλαντική ασφάλεια. Ενισχύουμε τον διάλογο για την αντιμετώπιση διαπεριφερειακών προκλήσεων και ενισχύουμε την πρακτική μας συνεργασία, μεταξύ άλλων μέσω εμβληματικών έργων στους τομείς της υποστήριξης της Ουκρανίας, της κυβερνοάμυνας, της αντιμετώπισης της παραπληροφόρησης και της τεχνολογίας. Αυτά τα έργα θα ενισχύσουν την ικανότητά μας να συνεργαζόμαστε για κοινά συμφέροντα ασφάλειας», λένε στη Διακήρυξη.
Ευρωπαϊκή Ενωση
Για τον έτερο πόλο του ευρωατλαντικού άξονα, την ΕΕ, τονίζουν ότι «παραμένει ένας μοναδικός και ουσιαστικός εταίρος για το ΝΑΤΟ. Η συνεργασία ΝΑΤΟ - ΕΕ έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα (...) ενισχύθηκε και επεκτάθηκε στον τομέα του Διαστήματος, του κυβερνοχώρου, του Κλίματος και της Αμυνας, καθώς και στις αναδυόμενες και παρενοχλητικές τεχνολογίες». Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι η διμερής «συνεργασία» έχει επεκταθεί τα τελευταία χρόνια με μπούσουλα τρεις απανωτές Κοινές Δηλώσεις (το 2023, το 2018 και το 2016), καθώς και τη Στρατηγική Αντίληψη του ΝΑΤΟ και την αντίστοιχη Στρατηγική Πυξίδα της ΕΕ το 2022.
Στο σήμερα, στη Διακήρυξη υπογραμμίζεται ότι «στο Ουκρανικό, η συνεργασία ΝΑΤΟ - ΕΕ έχει γίνει πιο σημαντική. Το ΝΑΤΟ αναγνωρίζει την αξία μιας ισχυρότερης και πιο ικανής ευρωπαϊκής άμυνας που συμβάλλει θετικά στη διατλαντική και παγκόσμια ασφάλεια και είναι συμπληρωματική και διαλειτουργική με το ΝΑΤΟ. Η ανάπτυξη συνεκτικών, συμπληρωματικών και διαλειτουργικών αμυντικών δυνατοτήτων, αποφεύγοντας περιττές επικαλύψεις, είναι το κλειδί στις κοινές μας προσπάθειες να κάνουμε τον ευρωατλαντικό χώρο ασφαλέστερο».
Πλειοδοτεί η κυβέρνηση
Σε αυτή την κατεύθυνση πλειοδοτεί η ελληνική κυβέρνηση. Ενδεικτικά, ο Κυρ. Μητσοτάκης, σε ρόλο ΝΑΤΟικού πρωτοπαλίκαρου, έλεγε σε συζήτηση που είχε με την Nadia Schadlow, πρώην αναπληρώτρια σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, ότι η σχέση ΕΕ - ΝΑΤΟ «είναι απολύτως συμπληρωματική. Πρέπει να δαπανούμε περισσότερα». Θύμισε την πρόσφατη απόφαση της ΕΕ για παροχή στην Ουκρανία οικονομικής βοήθειας 50 δισ. ευρώ, έβαλε ωστόσο θέμα να καλυφθούν τα «κενά» που έχουν προκαλέσει στις «αμυντικές ικανότητες» της ΕΕ οι συνεχείς αποστολές όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία.
Είπε ειδικά για το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης ότι ξεπερνά τη νόρμα του ΝΑΤΟ κάθε κράτος - μέλος να δαπανά ετησίως 2% επί του ΑΕΠ του για στρατιωτικές δαπάνες και ότι φέτος «θα δαπανήσουμε το 3% (...) εκσυγχρονίζοντας σημαντικά τις Ενοπλες Δυνάμεις μας και κατ' αυτόν τον τρόπο συμβάλλοντας στις συνολικές δυνατότητες της Συμμαχίας», όπως είπε, επιβεβαιώνοντας το ΝΑΤΟικό υπόβαθρο των χρυσοπληρωμένων από τον λαό εξοπλισμών.
Θυμίζουμε, σύμφωνα με ΝΑΤΟικούς πίνακες που παρουσίασε το προηγούμενο διάστημα ο «Ριζοσπάστης», ο ελληνικός λαός πλήρωσε για στρατιωτικές δαπάνες (προσανατολισμένες όπως είναι στα πρότυπα και προτάγματα του ΝΑΤΟ) 8,054 δισ. ευρώ το 2022, 6,224 το 2023, ενώ προϋπολογίζεται να καταβάλει 7,126 δισ. ευρώ το 2024. Το αντίστοιχο ποσό το 2014 ήταν «μόλις» 3,939 δισ.
Δυτικά Βαλκάνια, Μαύρη Θάλασσα, Νότια Γειτονία
Τέλος, στη Διακήρυξη της Συνόδου υπογραμμίζεται ότι Δυτικά Βαλκάνια και Μαύρη Θάλασσα «έχουν στρατηγική σημασία για τη Συμμαχία». Οτι θα συνεχίσουν να ενισχύουν τον «πολιτικό διάλογο» και την «πρακτική συνεργασία με τα Δυτικά Βαλκάνια προκειμένου να υποστηρίξουμε τις μεταρρυθμίσεις, την περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια και να αντιμετωπίσουμε την κακοήθη επιρροή, συμπεριλαμβανομένων της παραπληροφόρησης, των υβριδικών απειλών και των απειλών στον κυβερνοχώρο, τόσο από κρατικούς όσο και από μη κρατικούς παράγοντες».
Στο ίδιο φόντο: «Παραμένουμε προσηλωμένοι στη συνεχιζόμενη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια, μεταξύ άλλων μέσω της υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ Δύναμης του Κοσσυφοπεδίου (KFOR). Επιβεβαιώνουμε τη συνεχή υποστήριξή μας στις περιφερειακές προσπάθειες των Συμμάχων που αποσκοπούν στη διατήρηση της ασφάλειας, της σταθερότητας και της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας», ενώ «θα παρακολουθούμε και θα αξιολογούμε περαιτέρω τις εξελίξεις στην περιοχή», όπου «το ΝΑΤΟ υποστηρίζει τις ευρωατλαντικές φιλοδοξίες των ενδιαφερόμενων χωρών», ανεβάζοντας φυσικά κι άλλο την ένταση με τη Μόσχα.
Για τη λεγόμενη νότια γειτονία του ΝΑΤΟ, λένε ότι «παρέχει ευκαιρίες για συνεργασία σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος», με στόχο «να προωθήσουμε μεγαλύτερη ασφάλεια και σταθερότητα στη Μέση Ανατολή και την Αφρική». Θα πάνε, δε, σε ορισμό ενός Ειδικού Αντιπροσώπου του ΝΑΤΟ για την περιοχή, ενώ θα αξιοποιήσουν παραπέρα «εργαλεία» όπως το «Defence Capacity Building Initiative», το «Hub for the South» και το Περιφερειακό Κέντρο NATO-ICI στο Κουβέιτ.
Υιοθέτησαν, άλλωστε, στη Σύνοδο ένα «Σχέδιο Δράσης για μια ισχυρότερη, πιο στρατηγική και προσανατολισμένη στα αποτελέσματα προσέγγιση προς τη νότια γειτονία τους», το οποίο σχέδιο «καταδεικνύει ξεκάθαρα τη δέσμευση του ΝΑΤΟ να ενισχύσει τη δέσμευση και τη συνεργασία με τους εταίρους του στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική», μεταξύ άλλων μέσω της ίδρυσης του πρώτου Γραφείου Διασύνδεσης στην περιοχή, στο Αμμάν της Ιορδανίας.
