Περίοδο τεκτονικών αλλαγών διανύουν τα κόμματα του προοδευτικού χώρου, με τη νευρικότητα να κλιμακώνεται στο εσωτερικό τους κάθε βδομάδα και περισσότερο.
Παράλληλα, φουντώνει η συζήτηση για την προοπτική ενός νέου ενιαίου φορέα, ο οποίος θα μπορέσει να γίνει ανταγωνιστικός απέναντι στην, έστω τραυματισμένη αλλά ακόμη χωρίς αντίπαλο, πολιτική ηγεμονία της ΝΔ. Είναι, δε, πλέον αρκετά τα γκάλοπ που έχουν εμφανιστεί και τα οποία δείχνουν ότι και η βάση των προοδευτικών ψηφοφόρων βλέπουν θετικά μια τέτοια προοπτική και μάλιστα στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Επιπλέον, αυτή η κοινωνική τάση επιταχύνει την κινητικότητα και τις εξελίξεις στο εσωτερικών των κομμάτων.
ΠΑΣΟΚ προς εσωκομματικές εκλογές έντασης
Το ΠΑΣΟΚ όλα δείχνουν ότι οδεύει σε εσωκομματικές εκλογές ανάδειξης ηγεσίας και μάλιστα σε κλίμα αντιπαραθέσεων, παρά την σχεδόν απόλυτη συμφωνία για την ανάγκη συγκλίσεων με τις άλλες δυνάμεις της ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Χάρης Δούκας, Παύλος Γερουλάνος, Μανώλης Χριστοδουλάκης, αλλά και ο νυν πρόεδρος του κόμματος, Νίκος Ανδρουλάκης, μέχρι στιγμής ξεχωρίζουν στις μετρήσεις ως φαβορί, αλλά χωρίς κάποιος από αυτούς να παρουσιάζει ξεκάθαρη δυναμική ηγέτη που θα μπορούσε να ηγηθεί ενός ευρύτερου σχήματος.
Διαρροές στο Κασσελακικό στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει με αμηχανία και αντιφατική ρητορική τις πιέσεις για μια κοινή εκλογική κάθοδο με τα υπόλοιπα κόμματα του προοδευτικού χώρου, φανερώνοντας ότι ο Στέφανος Κασσελάκης αντιλαμβάνεται αρνητικά αυτή προοπτική, καθώς είναι εξαιρετικά πιθανό να τον αφήσει χωρίς ρόλο. Ταυτόχρονα, έρχονται στην επιφάνεια διαφορές, οι οποίες ανιχνεύονταν σε επίπεδο ρεπορτάζ, αλλά δεν είχαν εκφραστεί στον πεδίο των δημόσιων δηλώσεων. Για παράδειγμα, ο Νίκος Παππάς διαχωρίζει η θέση του από διάφορες επιλογές του επικεφαλής της Κουμουνδούρου, είτε αυτές αφορούν την αυτόνομη πορεία του κόμματος είτε τις απολύσεις επαγγελματικών στελεχών, τα οποία είχαν πολωθεί ενάντια στον Στέφανο Κασσελάκη.
Η Νέα Αριστερά πιέζει για το πολιτικό περιεχόμενο
Στη Νέα Αριστερά επιφυλάσσονται για τη χρησιμότητα μιας προοπτικής κοινής εκλογικής καθόδου των κομμάτων του προοδευτικού χώρου, θέτοντας τη σημασία της πολιτικής κατεύθυνσης που θα έχει ένα τέτοιο εγχείρημα. Όπως εξηγούν μια κεντροαριστερή πολιτική τροχιά, κοντά σε μια αντίληψη εθνικών συναινέσεων, δεν μπορεί να καλύψει τον κόσμο του ευρύτερου χώρου και τα κοινωνικά στρώματα που ψάχνουν για εκπροσώπηση. Μολονότι, μέχρι στιγμής δεν εκφράζονται ιδιαίτερες αποκλίσεις, η προοπτική μιας ενιαίας εκλογικής καθόδου δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το αν το νεότευκτο κόμμα θα προχωρήσει ενωμένο σε μια τέτοια περίπτωση.
Η ζηλοφθονία έναντι του Τσίπρα
Αντιπαραθέσεις προκαλεί και το γεγονός ότι δεν φαίνεται να έχει προκύψει δυναμική σε ένα πρόσωπο που θα μπορούσε με αξιώσεις να αποτελέσει τον ηγέτη ενός ευρύτερου κόμματος. Μάλιστα, η σχετικά υψηλή δημοφιλία, που ακόμη απολαμβάνει ο Αλέξης Τσίπρας, προκαλεί νευρικότητα σε όλα τα κόμματα. Καταρχάς, στον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο ο Στέφανος Κασσελάκης, αλλά και οι υποστηρικτές του, μοιάζουν να αντιμετωπίζουν με «ζήλια» κάθε εμφάνιση του στο προσκήνιο, ενώ ο Χρήστος Σπίρτζης απάντησε θετικά για το ενδεχόμενο να ηγηθεί ενός νέου ενιαίου φορέα. Επίσης, στο ΠΑΣΟΚ ξυπνούν σε ορισμένους τα φαντάσματα του αντισύριζα μετώπου, όπως έδειξε η επίθεση του Πέτρου Ευθυμίου στον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για το γεγονός ότι μιμούνταν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Τέλος, στην Νέα Αριστερά, πολλά στελέχη προσήλθαν στο πρώτο συνέδριο που διοργάνωσε το ίδρυμα Αλέξης Τσίπρας και πρόβαλαν μάλιστα και την υποδοχή τους από τον ίδιο. Άλλοι, ωστόσο, άσκησαν κριτική στον πρώην πρωθυπουργό από τα social media, δείχνοντας να μην του έχουν συγχωρέσει όσα συνέβησαν στην Κουμουνδούρου στη διαδικασία διαδοχής τους.
