Τα δύο μεγάλα κόμματα μοιάζουν χαμένα στην… εσωκομματική μετάφραση.Πρόβλημα δεν είναι μόνο η αντιπολιτευτική ανεπάρκειά τους, η οποία ως ένα βαθμό αποτελεί το αναπόφευκτο τίμημα των εσωκομματικών διεργασιών. Το μείζον ζήτημα είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται στον ορίζοντα η διέξοδος από τη συνολική στρατηγική αμηχανία του προοδευτικού χώρου. Κοινή είναι η διαπίστωση ότι στις συζητήσεις σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ περισσεύει η φιλολογία περί των προσώπων την ίδια στιγμή που σημειώνεται σοβαρό έλλειμμα προγραμματικών επεξεργασιών.
Φοβάται το Γιάννης το θεριό…
Στον ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί μια ισορροπία τρόμου. Μετά τους βαρύτατους υπαινιγμούς Κασσελάκη για τα οικονομικά και την κατηγορία περί υπονόμευσης σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα, δεν φαίνεται να υπάρχουν πολλά περιθώρια πολιτικής συμβίωσης μεταξύ του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, η οποία εκφράστηκε μέσα από το κείμενο των 87.
Το blame game που παίζεται μεταξύ ηγεσίας και εσωκομματικής αντιπολίτευσης, καθιστά την κατάσταση ακόμα πιο περίπλοκη. Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν επιθυμεί πολιτικά και δεν μπορεί θεσμικά να διαγράψει τους αντιφρονούντες. Είναι όμως εμφανής η πρόθεσή του να τους εξωθήσει στην αποχώρηση. Στη συνέντευξή στον Αντώνη Σρόιτερ στον Alpha ο Κασσελάκης δεν άφησε αμφιβολίες για τις προθέσεις του: «Εάν διαφωνούν με την ιδέα ότι το κόμμα πρέπει να εκσυγχρονιστεί και να εξυγιανθεί, τότε πολύ απλά δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε ποτέ, διότι αυτά πρέπει να γίνουν. Θα πρέπει σε εκείνη την περίπτωση να βρουν μια εναλλακτική λύση για τους εαυτούς τους.
Εμείς θα προχωρήσουμε στον εκσυγχρονισμό του κόμματός μας. Έχουμε πάρα πολύ νέο κόσμο που θέλει να προσφέρει, χωρίς κομματική επετηρίδα, θέλει να προσφέρει ιδέες όπως στο ευρωψηφοδέλτιο». Στην ουσία, ο Κασσελάκης λέει ότι όποιος διαφωνήσει με τις καταστατικές αλλαγές που θέλει να φέρει στο κόμμα, πρέπει να αποχωρήσει.
Ωστόσο, η εσωκομματική αντιπολίτευση φέρεται αποφασισμένη να μην αποχωρήσει οικειοθελώς από τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα επιμείνει στις διαφωνίες της (κάτι που θα δούμε και στην Κεντρική Επιτροπή του Σαββάτου), αλλά θα αποφύγει οποιαδήποτε κίνηση που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι παραβιάζει το καταστατικό του ΣΥΤΙΖΑ. Θα πρέπει να πάρει ο Κασσελάκης την ευθύνη να παραβιάσει το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ για να τους διαγράψει.
Εν προκειμένω, βρίσκει την καλύτερη εφαρμογή της η παροιμία «φοβάται ο Γιάννη το θεριό, και το θεριό τον Γιάννη». Είναι προφανές ότι αυτή η ισορροπία του τρόμου βυθίζει τον ΣΥΡΙΖΑ στην παραλυσία.
Πληθωρισμός υποψηφίων
Τοπίο στην ομίχλη και στο ΠΑΣΟΚ όμως. Εκεί που περιμέναμε μια μονομαχία Ανδρουλάκη-Δούκα, πλέον έχουμε 6 υποψηφίους για την αρχηγία: Ανδρουλάκης, Δούκας, Γερουλάνος, Κατρίνης, Αποστολάκη, Γιαννακοπούλου. Οι απόψεις διίστανται για τον αν ο πληθωρισμός των υποψηφίων ευνοεί τον Ανδρουλάκη ή τον Δούκα. Το σίγουρο είναι ότι δεν ευνοούν το ΠΑΣΟΚ, αφού απομειώνουν το πολιτικό κύρος της διαδικασίας για την εκλογή του νέου προέδρου. Έξι υποψήφιοι είναι πολλοί για ένα κόμμα του 13%.
Πόσο μάλλον όταν δεν είναι ευδιάκριτο ποιες είναι οι ουσιαστικές πολιτικές διαφορές μεταξύ τους. Εύλογα μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με σύγκρουση προσωπικών στρατηγικών και όχι με μια προγραμματική διαμάχη για την πορεία της χώρας τον 21ο αιώνα.
Στην εσωκομματική μάχη του ΠΑΣΟΚ μπήκαν και τα fake news. Όχι ότι εκπλήσσεται κανείς, δεδομένου ότι τα fake news έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην έκβαση της εσωκομματικής εκλογής στον ΣΥΡΙΖΑ. Ορισμένοι «σεσημασμένοι» του διαδικτύου ανακάλυψαν χτες το βράδυ «μυστικό» (κεντροαριστερό) δείπνο του Χάρη Δούκα με τον Γιάννη Ραγκούση και τον Θανάση Θεοχαρόπουλο. Οι Ραγκούσης και Θεοχαρόπουλος απάντησαν με χιούμορ, δημοσιεύοντας βίντεο από τα σαλόνια του σπιτιού τους τη στιγμή που οι δαιμόνιοι «ρεπόρτερ» τους «έβλεπαν» σε γνωστό εστιατόριο να απεργάζονται κεντροαριστερά σχέδια.
Να το πούμε για μία ακόμα φορά. Η στρατηγική των τρολ και των fake news μπορεί ορισμένες φορές να έχει βραχυπρόθεσμα οφέλη, αλλά μακροπρόθεσμα είναι καταστροφική για όλες τις πλευρές. Στη χωματερή του διαδικτύου ευτελίζεται η ίδια η έννοια της πολιτικής. Θα ήταν πολύ πιο παραγωγικό οι πολιτικοί να ασχοληθούν περισσότερο με την ίδια την πολιτική.
