Τα βόρεια κουόλ (Dasyurus hallucatus) είναι σαρκοφάγα μαρσιποφόρα - μεγέθους γάτας - που ζουν σε όλη τη βόρεια Αυστραλία.
Ενώ τα θηλυκά μπορούν να ζήσουν και να αναπαραχθούν έως και τέσσερα χρόνια, τα αρσενικά σπάνια καταφέρνουν να ξεπεράσουν μια μόνο περίοδο ζευγαρώματος. Η αιτία για αυτή τη σημαντική διαφοροποίηση ανάμεσα στα δύο φύλα προβλημάτιζε εδώ και καιρό τους ερευνητές.
Τώρα, μια νέα μελέτη - που παρουσιάζει το Science Focus - υποδηλώνει ότι ο θάνατος μετά την αναπαραγωγή, γνωστός τεχνικά ως semelparity, μπορεί να οφείλεται στο ότι τα αρσενικά ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις και παραλείπουν τον ύπνο προκειμένου να ζευγαρώσουν με όσο το δυνατόν περισσότερα θηλυκά.
«Διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να ζευγαρώσουν όσο το δυνατόν συχνότερα και φαίνεται ότι η ορμή τους είναι τόσο ισχυρή που παραιτούνται από τον ύπνο για να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στην αναζήτηση θηλυκών», δήλωσε ο Δρ. Christofer Clemente που συνυπογράφει τη νέα έρευνα.
Κάτι σίγουρα προκαλεί την σωματική τους κατάρρευση μετά από μία μόνο σεζόν ζευγαρώματος και πιστεύουμε ότι συνδέεται με τη στέρηση ύπνου.
Οι κίνδυνοι της έλλειψης ύπνου είναι καλά τεκμηριωμένοι στα τρωκτικά και πολλά από τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τη στέρηση ύπνου τα βλέπουμε στα αρσενικά κουόλ και όχι στα θηλυκά.
Η ομάδα παρακολούθησε τη δραστηριότητα αρσενικών και θηλυκών βόρειων κουόλ που περιπλανιόντουσαν ελεύθερα στο Groote Eylandt, στα ανοικτά των ακτών της Βόρειας Επικράτειας της Αυστραλίας, εφοδιάζοντάς τα με σακίδια εντοπισμού.
Διαπίστωσαν ότι τα αρσενικά ξόδευαν λιγότερο χρόνο για ύπνο και ξεκούραση από τα θηλυκά και ταξίδευαν σε μεγαλύτερες αποστάσεις.
Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι η κατάσταση των αρσενικών επιδεινώθηκε, καθώς μολύνθηκαν από παράσιτα, αφού αφιέρωσαν λιγότερο χρόνο στην περιποίηση και έχασαν βάρος λόγω της παράλειψης γευμάτων.
Οι ερευνητές θέλουν τώρα να προσδιορίσουν αν η στέρηση ύπνου βιώνεται και από άλλα μαρσιποφόρα θηλαστικά, όπως τα οπόσουμ, τα μαρσιποφόρα ποντίκια και οι διάβολοι της Τασμανίας.
