«Στα τελευταία μέτρα είπα στον εαυτό μου: “100 μέτρα είναι, δώσε αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς”. Πίεσα πολύ. Έκλεισα τα μάτια και λέω όλα για όλα. Είναι η τελευταία σου ευκαιρία, αξιοποίησέ της και κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς. Η αλήθεια είναι ότι είχα κλείσει τα μάτια από την κούραση και δεν είδα την αναπνοή του Ολλανδού. Πήγαμε στη μία χεριά. Δεν μου βγήκε η χεριά και βγήκε του Ολλανδού. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πραγματοποίησα αυτό που ήθελα, δίνοντας το 110%. Πέρασα δύσκολα τα τελευταία χρόνια, αλλά οι κόποι δικαιώθηκαν», τόνισε αρχικά ο Σπύρος Γιαννιώτης στην κάμερα της ΕΡΤ και πρόσθεσε:
«Όπως κάθε αθλητής έτσι και εγώ το ίδιο έχω κουραστεί πάρα πολύ. Ήξερα πως ό,τι μπορούσα θα το κάνω. Ήμουν σε καλή κατάσταση, αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο βάθρο. Ο πόνος ήταν τόσο έντονος που έκλεισα τα μάτια και πραγματικά όσοι είναι αθλητές το έχουν κάνει αυτό, το ξέρουν. Τα τελευταία μέτρα ήμουν στα κόκκινα. Προσπάθησα για το καλύτερο γιατί γι’ αυτό ήρθα».
Κλείνοντας την σύντομη συνέντευξη στη μεικτή ζώνη αναφέρθηκε στα πρόσωπα που θα ήθελε να αφιερώσει το μετάλλιο «Σίγουρα στον προπονητή μου. Τόσα χρόνια και τόση προσπάθεια σήμερα, ένα πολύ μεγάλο μερίδιο είναι του Νίκου. Στην οικογένειά μου και στη γυναίκα μου. Και σε όλο τον κόσμο που ήταν δίπλα μου. Όλοι με τον καλό τους λόγο μου έδωσαν απίστευτη ώθηση. Είναι δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Σήμερα είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου».
