Το ερώτημα που πλανάται πλέον γύρω από τον Εμμανουέλ Μακρόν είναι κατά πόσο θα καταφέρει μετά το εκλογικό αποτέλεσμα να κρατήσει τα ηνία της Γαλλίας για το υπόλοιπο της θητείας του χωρίς πλέον να έχει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, αναφέρει το AP, επισημαίνοντας πως ο Γάλλος Πρόεδρος δεν δικαιούται να διεκδικήσει μία τρίτη θητεία στο Ελιζέ.
Παράλληλα, το AP υπογραμμίζει πως όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της σημερινής κάλπης, «σίγουρα δεν θα είναι καλό για τον Μακρόν που θα βγει αποδυναμωμένος», με γαλλικά Μέσα να μιλούν για «τέλος εποχής».
«Είναι σαφές πως οι ψηφοφόροι θέλησαν να τιμωρήσουν τον Μακρόν στον πρώτο γύρο των εκλογών» σχολιάζει ο Ντομινίκ Μουαζί, πολιτικός αναλυτής.
«Ο συγκάτοικος» αποδυναμώνει τον Μακρόν
Σε περίπτωση που η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν και οι σύμμαχοί της καταφέρουν να εξασφαλίσουν την πλειοψηφία στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ο νεοφιλελεύθερος Μακρόν θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να συνεργαστεί με έναν εθνικιστή πρωθυπουργό.
Στην άλλη περίπτωση ο Μακρόν θα αναγκαστεί να σχηματίσει μία λειτουργική κυβέρνηση αναζητώντας συμφωνία με τους αριστερούς αντιπάλους του» σημειώνει το AP, καθιστώντας σαφές πως «σε κάθε περίπτωση ο Γάλλος Πρόεδρος δεν θα μπορεί πλέον να εφαρμόσει την δική του πολιτική ατζέντα, που βασίζεται σε φιλοεπενδυτικές πολιτικές για την τόνωση της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της ευρωζώνης».
Αμφιλεγόμενες «φιλοεπενδυτικές» πολιτικές
Όταν στα 30 του ο Μακρόν παραιτήθηκε από τραπεζίτης στη Rothschild για να αναλάβει οικονομικός σύμβουλος του προκατόχου του, σοσιαλιστή προέδρου Φρανσουά Ολάντ, στο πλευρό του οποίου εργάστηκε για δύο χρόνια στο Ελυζέ και άλλα δύο – από το 2014 έως το 2016 – ως υπουργός Οικονομίας, προώθησε δέσμη μέτρων όπως το άνοιγμα καταστημάτων τις Κυριακές και τα βράδια.
Στα 39 του ο Μακρόν το 2017 εξελέγη πρώτη φορά Πρόεδρος, αφού πρώτα είχε αποχωρήσει από τους Σοσιαλιστές του Ολάντ. Κατευθείαν εφάρμοσε πολιτικές που καθιστούσαν πιο «ευέλικτη» την αγορά εργασίας και νομοθέτησε προκειμένου να καταστεί πιο δύσκολη η πρόσβαση σε κρατικά επιδόματα για τους ανέργους.
Την ίδια ώρα η κυβέρνησή του μείωνε τους φόρους για τις μεγάλες επιχειρήσεις, προκειμένου να τονώσει την προσφορά θέσεων εργασίας. Οι μεγάλες διαδηλώσεις που έμειναν γνωστές ως «κίτρινα γιλέκα» δεν άργησαν να έρθουν μετά τις πολιτικές Μακρόν, τον οποίον οι διαδηλωτές «κατά της κοινωνικής αδικίας» χαρακτήριζαν «πρόεδρο των πλουσίων».
Πολλοί επιμένουν μέχρι και σήμερα στον χαρακτηρισμό «αλαζόνας» για τον Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος κατηγορείται μεταξύ άλλων πως έχει χάσει πλήρως την επαφή του με το λαό.
Στην κριτική που δέχεται εξ αριστερών κατηγορείται πως διέλυσε τα εργασιακά δικαιώματα, με τον Μακρόν να επικαλείται τη μείωση της ανεργίας κατά 2,5% (από 10% σε 7,5%) ως επίτευγμα της κυβέρνησής του.
