Οικονομία

Πραγματική και όχι «μιντιακή» η ταλαιπωρία των πολιτών από τον ΕΦΚΑ λέει η ΠΟΠΟΚΠ

Πραγματική και όχι «μιντιακή» η ταλαιπωρία των πολιτών από τον ΕΦΚΑ λέει η ΠΟΠΟΚΠ
Του Βασίλη Αγγελόπουλου Απάντηση στη διοίκηση του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), δίνει εκ νέου η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού στους Οργανισμούς Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ), για τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες που αντιμετωπίζει το νέο υπερ – ταμείο κύριας ασφάλισης.

Επισημαίνοντας ότι είναι «πραγματική» και όχι «μιντιακή» η ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών, αναφέρονται σε προβλήματα που «υποτίθεται ότι θα αποτελούσαν παρελθόν». Χαρακτηρίζοντας «υποκριτική» την αντίληψη περί πολιτικού καθωσπρεπισμού που μεταχειρίζεται η διοίκηση του Φορέα, οι συνδικαλιστές της ΠΟΠΟΚΠ κάνουν λόγο για «εκούσια σύγχυση μεταξύ πτυέλων και σταγόνων της βροχής»…

Απαντώντας στις αιτιάσεις της διοίκησης του ΕΦΚΑ περί «ανεύθυνων κειμένων», η ΠΟΠΟΚΠ μεταχειρίζεται σκληρή γλώσσα για να απαντήσει ότι «η «αριστερή» Διοίκηση του ΕΦΚΑ εναρμονισμένη στη γραμμή της «αριστερής» Κυβέρνησης που με μοναδικό διακύβευμα τη νομή της εξουσίας ψάχνει συνενόχους, σηκώνει το λάβαρο του «ρεαλισμού», της «συνεννόησης» και του «διαλόγου». Πλαίσιο αναφοράς βέβαια αποτελούν τα δύο μνημόνια που θα ‘σχιζαν όλοι μαζί, το τρίτο που υπέγραψαν και το τέταρτο που οσονούπω ετοιμάζονται να εμφανίσουν. Το πλαίσιο αναφοράς δηλαδή της πλήρους υποταγής και της ενδοτικότητας που οδηγεί στην εξαθλίωση του Ελληνικού λαού και που οι ίδιοι κατήγγειλαν μέχρι να στρογγυλοκαθίσουν στις καρέκλες των προηγούμενων».

Σχετικά με την φράση «συνέχεια, συνέπεια, πληρότητα και υπευθυνότητα για κάθε θέμα που αφορά τον ΕΦΚΑ», η Ομοσπονδία εκτιμά ότι «απευθύνεται κυρίως στην παρέα των δανειστών διαβεβαιώνοντάς τους για την ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα που πρόκειται να επιδείξουν σχετικά με την άμεση υλοποίηση και εφαρμογή του «εκτρώματος» Κατρούγκαλου. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν αποτελεί συνειδητή επιλογή η ανωτέρω συνδικαλιστική και πολιτική μας θέση και συμπεριφορά με ή χωρίς εισαγωγικά, έστω κι αν οδηγεί στον «αποκλεισμό μας» από την «παρέα τους».
Όσον αφορά στη δεύτερη ανακοίνωση με τίτλο «Τι είναι και τι θέλει ο ΕΦΚΑ», η ΠΟΠΟΚΠ θεωρεί ότι οι διοικούντες το νεοσύστατο φορέα «προσπαθούν να διαχειριστούν το ζήτημα της δυστοπίας που δημιουργούν με «πολιτικάντικες» μεθόδους που όμως δεν κατέχουν. Η αναγωγή π.χ. κάθε κριτικής για τη λειτουργία του ΕΦΚΑ σε «μιντιακό θόρυβο», αφαιρεί κάθε ίχνος αληθοφάνειας από τα επιχειρήματά τους από τη στιγμή που η διογκούμενη προσέλευση στις υπηρεσίες αποτελεί πραγματικό γεγονός για χιλιάδες ασφαλισμένους και όχι «μιντιακό». Το ίδιο πραγματική είναι η καθημερινή ταλαιπωρία τους για ζητήματα που υποτίθεται πως πλέον αποτελούσαν παρελθόν, ενώ τα οργανωτικά και λειτουργικά αδιέξοδα έχουν τινάξει στον αέρα κάθε σχεδιασμό και κάθε χρονοδιάγραμμα».

Σχετικά με τις αναφορές για «νέο «οργανωτικό μοντέλο» για την εφαρμογή στην πράξη και την υλοποίηση στην πραγματική ζωή των ρυθμίσεων του ασφαλιστικού νόμου και των προβλέψεων του ασφαλιστικού συστήματος που ισχύει, ΠΟΠΟΚΠ τονίζει με την άποψη αυτή, διαφωνεί η ίδια η διοίκηση του ΕΦΚΑ! Τονίζουν χαρακτηριστικά ότι «Ακολουθώντας την πρακτική «τα λέμε στη νύφη να τα ακούει η πεθερά» ταυτίζουν τον ΕΦΚΑ και τη λειτουργική του αρμοδιότητα με την πολιτική επιλογή και τη νομοθετική πρόβλεψη των ρυθμίσεων που ήρθε αυτός να υλοποιήσει». Δηλαδή με τι να «ταυτίσουμε» τον ΕΦΚΑ; Δεν «στελεχώθηκε από την θεσμικά αρμόδια και υπεύθυνη γι’ αυτό Κυβέρνηση» όπως η ίδια η Διοίκηση αναφέρει και η ίδια δεν αποτελεί κατ’ εξοχήν πολιτική επιλογή μέσω της αρμόδιας επιτροπής του Ελληνικού Κοινοβουλίου; Αν διαφωνούν πολιτικά και αποστασιοποιούνται από την Κυβερνητική πολιτική ας το δηλώσουν ξεκάθαρα, αλλιώς ας μην έχουν την απαίτηση να αντιμετωπίζονται με επιείκεια ή «τεχνοκρατικά» και ουδέτερα. Σκληρό μνημόνιο υλοποιούν κι αυτή είναι η αφετηρία της κριτικής μας», τονίζει η ΠΟΠΟΚΠ.

Σε άλλη παράγραφο αναφέρουν οι συνδικαλιστές ότι ο ΕΦΚΑ «άρχισε τη λειτουργία του από την 5/1/2017 ζητώντας με την εναρκτήρια διακήρυξη του να τιμήσει την αποστολή και το ρόλο του και να βεβαιώσει την προσήλωσή του στα δικαιώματα, τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας, της παραγωγής και της δημιουργίας». Εύλογο το πολιτικό ερώτημα τονίζουν οι συνδικαλιστές των Ταμείων: «Δεδομένου ότι ο ΕΦΚΑ και το συγκεκριμένο ασφαλιστικό μοντέλο που στηρίζεται σ’ αυτόν αποτελούν την επιτομή των τροϊκανών απαιτήσεων τον Απρίλιο του 2010, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποστήριζε εξ αρχής τη δημιουργία του και μίλαγε εκτός των άλλων για τρία Ταμεία; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε και καταψήφισε το ν.3863/10 και δεν τον υπερψήφισε; Εκτός κι αν τον καταψήφισε όχι σαν αντιασφαλιστικό νομοθέτημα αλλά λόγω του «μεσοβέζικου» και μεταβατικού του χαρακτήρα, κάτι που θα ήταν πραγματικά συνεπέστατο σε σχέση με την πολιτική που σήμερα σαν Κυβέρνηση υλοποιεί. (Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι ο μοναδικός λόγος που οι προηγούμενες μνημονιακές Κυβερνήσεις δεν προχώρησαν στην «τελική λύση» μέσω ενός «ΕΦΚΑ» αφορά στο πολιτικό κόστος και στην πολιτική διαχείριση του ζητήματος. Όταν δημιουργήθηκαν οι απαραίτητες «προϋποθέσεις» ανέλαβε να το διεκπεραιώσει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ)».

Η ΠΟΠΟΚΠ θεωρεί ότι η διοίκηση του ΕΦΚΑ εμφανίζεται εντελώς «γυμνή» πολιτικά : «Ο ΕΦΚΑ ήρθε στην πολύπαθη ασφαλιστική πραγματικότητα του τόπου με τη συναίνεση και την ψήφο της μεγάλης πλειοψηφίας των αντιπροσώπων του ελληνικού λαού τον Αύγουστο του 2015 για να αρχίσει την 1/1 της επόμενης κιόλας χρονιάς». Προφανώς, επισημαίνουν οι συνδικαλιστές «δεν συνειδητοποιούν ποια ακριβώς «αριστερή» πολιτική και ιστορική αντίληψη εκφράζουν για την κοινοβουλευτική δημοκρατία ή γενικά τη δημοκρατία και κυρίως ποια πολιτική νομιμοποίηση προσφέρουν σε όλες τις προηγούμενες Κυβερνήσεις. Αν π.χ βάλουμε τη «μεζούρα» στο 1946, με εξαίρεση τη δικτατορία είναι γι αυτούς όλα καλά καμωμένα «με τη συναίνεση και την ψήφο της μεγάλης πλειοψηφίας των αντιπροσώπων του ελληνικού λαού». Το ίδιο βέβαια ισχύει για τις Κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου και Α. Σαμαρά, δηλαδή τις «μνημονιακές»!

Η ΠΟΠΟΚΠ καταλήγει στην ανακοίνωσή της, με την προτροπή προς τη διοίκηση του ΕΦΚΑ να αφήσει «τις πολιτικές και επικοινωνιακές ακροβασίες», σημειώνοντας με νόημα «να μην προσπαθούν να μιμηθούν τον κ. Πετρόπουλο. Είναι μοναδικός στο συγκεκριμένο «σπορ», αγνοώντας βέβαια πως όσοι επιδίδονται σ’ αυτό μόνο «τον πρώτο χρόνο χαίρονται»….