Οικονομία

«Παράθυρο» συμφωνίας στο ασφαλιστικό παραμένει το χάσμα για τα εργασιακά

«Παράθυρο» συμφωνίας στο ασφαλιστικό παραμένει το χάσμα για τα εργασιακά
Του Βασίλη Αγγελόπουλου Τα εργασιακά και όχι το Ασφαλιστικό, είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για να ολοκληρωθεί η β’ αξιολόγηση. Μετά από τρεις ημέρες διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, διαπιστώθηκε ότι μπορεί να βρεθεί λύση στη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης, που σημαίνει περικοπές συντάξεων, ανάμεσα στις δύο πλευρές. Όμως παραμένει χάσμα στις προτάσεις που έχουν κατατεθεί για τις αλλαγές στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα

Η κυβέρνηση επιμένει να θέλει να διαχειριστεί πολιτικά τη διαπραγμάτευση, επενδύοντας σε βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας. Κάτι τέτοιο για να συμβεί, απαραίτητη προϋπόθεση πρέπει να είναι η επαναφορά της πρωτοκαθεδρίας των συλλογικών συμβάσεων, έναντι των επιχειρησιακών. Φαίνεται όμως ότι βρίσκει σθεναρή αντίσταση όχι μόνο στο ΔΝΤ, αλλά και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, για να πετύχει τον στόχο της. Δεν είναι τυχαία η αναφορά του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, στο εάν υπάρχει κοινωνικό κεκτημένο της ΕΕ, που να εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Απαντώντας σε επιστολή του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, ο κ. Γιουνκέρ επισημαίνει ότι οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να μην αντιστρέψουν τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν στο παρελθόν για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας. Άρα, καλό θα είναι η κυβέρνηση να ξεχάσει την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων άμεσα. Ίσως να πετύχει την επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων σε μελλοντικό χρόνο και υπό προϋποθέσεις. Κάτι ανάλογο εξάλλου είναι πιθανό να ισχύει και για την επεκτασιμότητα των συμβάσεων αυτών, που επίσης αποτελεί κομβικό σημείο της διαπραγμάτευσης.

Μπορεί οι θεσμοί να συναινέσουν στην επιστροφή της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων για το σύνολο των επιχειρήσεων ενός κλάδου, θα θέσουν όμως τέτοιους όρους για να συμβαίνει αυτό, που θα είναι σαν να ακυρώνεται το μέτρο, στην πράξη… Όλα αυτά την ώρα που ειδικά το ΔΝΤ επιμένει για περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, με μέτρα όπως είναι η πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και ο διπλασιασμός του ορίου των απολύσεων από 5% επί του συνόλου των εργαζομένων που είναι σήμερα, στο 10% το μήνα.

Στο σκέλος του Ασφαλιστικού, φαίνεται ότι μπορεί να προκύψει συμφωνία για τη μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. ευρώ. Η ελληνική πλευρά εκτιμά ότι μπορεί να πετύχει οι περικοπές στις συντάξεις, μέσω κατάργησης της προσωπικής διαφοράς να γίνουν σταδιακά, σε βάθος τριετίας. Στον αντίποδα, φαίνεται ότι μπορεί να γίνει αποδεκτή η αφετηρία των περικοπών να γίνει το 2019. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική πλευρά επιμένει από τις περικοπές να εξαιρεθούν ή να στηριχθούν με αντίμετρα οι χαμηλοσυνταξιούχοι και τα άτομα που θεωρούνται ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.