Οικονομία

Οι προκλήσεις για την οικονομία της Ευρώπης μετά τις Ευρωεκλογές

Οι προκλήσεις για την οικονομία της Ευρώπης μετά τις Ευρωεκλογές Φωτογραφία: Markus Spiske on Unsplash
Τα κέρδη της ακροδεξιάς στις εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που οδήγησαν τον Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες εθνικές εκλογές, επανάφεραν στο προσκήνιο τις ανησυχίες για τους πολιτικούς κινδύνους στην Ευρώπη.

Οι αγορές, που για καιρό είχαν παραβλέψει αυτούς τους κινδύνους, αντέδρασαν αρνητικά. Το ευρώ, οι γαλλικές μετοχές και τα κρατικά ομόλογα δέχθηκαν πλήγμα, καθώς οι επενδυτές αξιολογούν τις πιθανότητες επανάληψης της επιτυχίας της ακροδεξιάς στις γαλλικές εθνικές εκλογές και την επιρροή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αλλά όχι μόνον. Οι αναλυτές βλέπουν πως κέρδη της ακροδεξιάς θα περιορίσουν τη σύγκληση στην ΕΕ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε άνευ προηγουμένου βήματα προς τη δημοσιονομική ένωση από το 2021 και μετά, με ένα ταμείο ανάκαμψης ύψους 800 δισ. ευρώ, με τη Γαλλία να παίζει καθοριστικό ρόλο. Μια δεξιά στροφή θα μπορούσε να αποδυναμώσει την περίπτωση για περαιτέρω ολοκλήρωση. Η δεξιά στροφή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί επίσης να επηρεάσει τις εμπορικές πολιτικές, με την ΕΕ να σχεδιάζει δασμούς στα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα.

Αλλά και η αύξηση των αμυντικών δαπανών στην Ευρώπη μπορεί να επηρεαστεί από την άνοδο της ακροδεξιάς, ενώ υπάρχει και αβεβαιότητα σχετικά με την υποστήριξη της Ουκρανίας. Οι αγορές αντιμετωπίζουν πλέον έναν αυξημένο γεωπολιτικό κίνδυνο.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΥ, οι ξένες άμεσες επενδύσεις στην Ευρώπη μειώθηκαν κατά 4% το 2023, ενώ οι επενδύσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία παραμένουν 11% χαμηλότερα από τα επίπεδα του 2019. Στα θετικά νέα, η ευρωπαϊκή οικονομία απέφυγε την ύφεση, διατηρώντας ταυτόχρονα υψηλά ποσοστά απασχόλησης.

Ο πληθωρισμός πλησιάζει τον στόχο του 2% και οι επιχειρήσεις μπορούν να αναμένουν ένα πιο φιλικό επενδυτικό περιβάλλον, γεγονός που ενισχύει τις προβλέψεις για αύξηση της ανάπτυξης το 2024 και το 2025. Ωστόσο, οι προκλήσεις για την παραγωγικότητα της οικονομίας παραμένουν, όπως αποδεικνύεται από τις επιδόσεις χωρών όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ολλανδία.

Κατά τη διάρκεια της επόμενης θητείας τους, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα πρέπει να ενισχύσουν το διεθνές εμπόριο της Ε.Ε. και να επιταχύνουν την πράσινη ανάπτυξη. Παράλληλα, θα πρέπει να τοποθετήσουν την Ευρώπη στην πρώτη γραμμή της τεχνολογικής επανάστασης, ιδιαίτερα στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, και να αναπτύξουν τις δεξιότητες των νέων γενιών για να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές εξελίξεις. Η Ε.Ε. χρειάζεται να κερδίσει το στοίχημα της καινοτομίας, δημιουργώντας δικούς της τεχνολογικούς γίγαντες, για να συμβαδίσει με τις ΗΠΑ και την Κίνα.

Η εμβάθυνση της ενοποίησης σε τομείς όπως οι κεφαλαιαγορές θεωρείται αναγκαία για την ανάπτυξη της Ευρώπης. Η πρόοδος στην τραπεζική ένωση παραμένει δύσκολη λόγω των διαφωνιών στις προδιαγραφές και απαιτήσεις μεταξύ των κρατών-μελών.

Φορολογικές μεταρρυθμίσεις και η εξέλιξη της πτωχευτικής νομοθεσίας είναι επιπλέον παρεμβάσεις που η Ε.Ε. πρέπει να δρομολογήσει.

Όλες οι πολιτικές πτέρυγες συμφωνούν ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει αυξανόμενο ανταγωνισμό από τις ΗΠΑ και την Κίνα, ιδιαίτερα μετά τον νόμο της κυβέρνησης Μπάιντεν για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA) που προσφέρει κίνητρα για να προσελκύσει επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο.

Υπό αυτήν την έννοια, η Ε.Ε. πρέπει να υπερβεί τον εαυτό της για να παραμείνει ανταγωνιστική στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον, που επηρεάζεται πλέον από τη γεωπολιτική αστάθεια, η οποία τείνει να γίνει καθεστώς.