Παρά το ότι η σαπουνόπερα Κασσελάκη προσελκύει τα φώτα της δημοσιότητας, η μεγάλη είδηση της εβδομάδας βγήκε από τον χώρο της Δεξιάς. Και η είδηση αυτή δεν ήταν άλλη από την επίθεση του Παύλου Μαρινάκη στην Αφροδίτη Λατινοπούλου. Μια επίθεση που σηματοδοτεί τη νέα φάση στη οποία έχει μπει η ελληνική Δεξιά και συνολικά το πολιτικό σύστημα.
Αριστερή ψυχούλα
Αφορμή για την επίθεση Μαρινάκη υπήρξε η δήλωση της Λατινοπούλου ότι «η ΝΔ δεν είναι αυτή που γνωρίζαμε» και ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι «αριστερή ψυχούλα» -ο χαρακτηρισμός αναφερόταν στη μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ότι το ύφος της δήλωσης παραπέμπει σε «reality προηγούμενων δεκαετιών». Επισήμανε επίσης ότι «το να μας λέει η κ. Λατινοπούλου τι είναι η ΝΔ, το θεωρώ και λίγο υπερβολικό. Η κ. Λατινοπούλου, μετά την εκλογή της στην Ευρωβουλή, δεν επέλεξε να ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ούτε καν στο κόμμα της Μελόνι. Εντάχθηκε στην ευρωομάδα του Όρμπαν και της Λεπέν. Ανήκει επισήμως στην ευρωπαϊκή Άκρα Δεξιά. Τώρα πως γίνεται ένα μέλος της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς να μας λέει ποια είναι η ΝΔ…».
Ωστόσο, ο Μαρινάκης δεν έμεινε στην απαξίωση της Λατινοπούλου, αλλά επιχείρησε να απαντήσει στην ακροδεξιά κριτική για το μεταναστευτικό: «Εμείς προτιμούμε στο μεταναστευτικό το δρόμο της ευθύνης και του αποτελέσματος. Η πολιτική Μητσοτάκη μείωσε τους διαμένοντες στη χώρα κατά 85%».
Βλέπουμε λοιπόν ότι την ώρα που η κυβέρνηση κατηγορεί την Λατινοπούλου ως ακροδεξιά, αποδέχεται το ακροδεξιό πλαίσιο το οποίο αντιμετωπίζει τη μετανάστευση αποκλειστικά μέσα από το πρίσμα της αποτροπής. Το να αποδέχεται το πλαίσιο σου ο αντίπαλός σου, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι το εφαρμόζει πιο αποτελεσματικά από εσένα, αποτελεί τον ορισμό της ιδεολογικής ηγεμονίας.
Γιατί τώρα και γιατί τη Λατινοπούλου
Γράφουμε ότι η δήλωση Λατινοπούλου αποτέλεσε την αφορμή για την επίθεση Μαρινάκη γιατί η πρόεδρος της Φωνής Λογικής έχει κάνει πιο σκληρές δηλώσεις στο παρελθόν οι οποίες όμως δεν προκάλεσαν καμία αντίδραση από την πλευρά της κυβέρνησης.
Αυτό που αλλάζει τα δεδομένα είναι η δημοσκοπική άνοδος της Λατινοπούλου. Μετά την είσοδό της στην ευρωβουλή, η Φωνή Λογικής κινείται στο επίπεδο του 5%. Οι διαρροές τη ΝΔ προς την Λατινοπούλου είναι περίπου διπλάσιες από αυτές προς τον Βελόπουλο. Έχει επίσης σημασία ότι σύμφωνα με την έρευνα της Prorata τα ποσοστά της Λατινοπούλου στους πιο φτωχούς είναι πενταπλάσια από ό,τι στους πιο πλούσιους. Στα φτωχά στρώματα είναι που αντιμετωπίζει η ΝΔ το πιο μεγάλο πολιτικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή.
Διεισδυτικότητα στη ΝΔ
Η Λατινοπούλου φαίνεται να είναι πιο διεισδυτική στο χώρο της ΝΔ από άλλα ακροδεξιά σχήματα για 5 λόγους:
1) Υιοθετεί μια αντιμεταναστευτική, αυταρχική και ακραία συντηρητική ρητορεία που βρίσκει ευήκοον ους στους δεξιούς ψηφοφόρους που αισθάνονται απογοητευμένοι από την κυβερνητική πολιτική.
2) Δεν έχει τα «βαρίδια» του Βελόπουλου (επιστολές Ιησού κτλ) ενώ η εικόνα της (αλλά όχι το περιεχόμενο) είναι πιο μοντέρνα από εκείνη της Νίκης.
3) Προέρχεται από το χώρο της ΝΔ και μιλάει ως απογοητευμένη νεοδημοκράτισσα η οποία εκφράζει «προδομένη από τον Μητσοτάκη» παραδοσιακή Δεξιά.
4) Ακολουθεί το ευρωπαϊκό pattern των γυναικών που ηγούνται της Ακροδεξιάς, όπως η Λεπέν και η Μελόνι. Στην Ευρώπη έχει αποδειχτεί ότι μια γυναίκα στο τιμόνι καθιστά πιο αποδεκτό επικοινωνιακά το γνωστό μισαλλόδοξο και ρατσιστικό πλαίσιο της Ακροδεξιάς, αφού ανατρέπει το στερεότυπο του «ξυρισμένου ακροδεξιού με το ρόπαλο».
5) Η Λατινοπούλου έκανε στις εκλογές μια επαγγελματικά οργανωμένη καμπάνια. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με τον επιχειρηματικό κόσμο.
Εκπρόσωπος της νέας Ακροδεξιάς
Ζητήσαμε από τον Κωστή Παπαϊωάννου, διευθυντή του Σημείου για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς το σχόλιό του για τον τρόπο που πολιτεύεται η Λατινοπούλου. Ο Κωστής Παπαϊωάννου μας είπε:
«Η περίπτωση Λατινοπούλου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο τη νέα Ακροδεξιά αντλώντας ιδέες από το παραδοσιακό ακροδεξιό οπλοστάσιο. Το πρόγραμμά της περιλαμβάνει ως θεματικούς άξονες οικονομική ελευθερία (ακραία νεοφιλελεύθερες θέσεις και μομφή προς τους φιλελεύθερους ότι έχουν γίνει σοσιαλιστές), λαθρομεταναστευτικό (sic), ορθοδοξία και εθνική ταυτότητα, ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα και έμφυλες ταυτότητες κλπ. Κάποιες διατυπώσεις θυμίζουν Χρυσή Αυγή, όπως «πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Ασιάτες και Αφρικανούς μουσουλμάνους λαθρομετανάστες στη χώρα», ενώ οι προτάσεις για «επανίδρυση της Χωροφυλακής, ενίσχυση της Εθνοφυλακής, συγκρότηση και εκπαίδευση ομάδων Πολιτοφυλακής» δεν απέχουν από αυτές της νεοναζιστικής οργάνωσης».
Ο διευθυντής του Σημείου προσέθεσε: «Μπορεί λοιπόν μια γυναίκα χωρίς τον σωματότυπο του Γερμενή ή του Λαγού να λέει τα ίδια πράγματα και να αποτελεί πιο ελκυστική, βολική και διαχειρίσιμη επιλογή. Ειδικά το γεγονός ότι υιοθετεί σκληρό ομοφοβικό και σεξιστικό λόγο νομιμοποιεί και «γυναικοποιεί» τον σεξισμό. Το νέο περιτύλιγμα, μιντιακό και σοσιαλμιντιακό, συνοδεύεται από τη διατράνωση πως αποτελεί διαθέσιμο για συνεργασία πολιτικό προσωπικό: το απέδειξαν οι πιρουέτες στην ευρωβουλή μέχρι να ενταχθεί στην ομάδα του Μπαρντελά».
Καταλήγοντας, ο Κωστής Παπαϊωάννου τόνισε: «Το γεγονός την καθιστά ελκυστική πιθανή σύμμαχο επόμενου κυβερνητικού σχήματος της Νέας Δημοκρατίας, η οποία κάνει ό,τι μπορεί για να την αναδείξει σε ισχυρό εκ των (ακρο)δεξιών αντίπαλό της. Εξάλλου, είναι γνωστό πως η κυβέρνηση υιοθετεί τη θεωρία ότι υπάρχει καλή Ακροδεξιά με την οποία μπορεί να συμμαχήσει για να αντιμετωπίσει την κακή Ακροδεξιά».
Η σκοπιμότητα
Το σχόλιο του Κωστή Παπαϊωάννου φωτίζει μια άλλη εκδοχή για τη σκοπιμότητα της επίθεσης της κυβέρνησης στη Λατινοπούλου. Μπορεί λοιπόν ο στόχος να μην είναι το ψαλίδισμα των ποσοστών της, αλλά η αναγόρευσή της στον βασικό παίχτη του ακροδεξιού χώρου. Είναι γνωστό άλλωστε ότι στην πολιτική η επίθεση μιας μεγάλης δύναμης σε μια πολύ μικρότερη μπορεί να λειτουργήσει ευνοϊκά για τη δεύτερη, αφού της προσδίδει νομιμοποίηση και την ανυψώνει στο στάτους του συνομιλητή.
Σε μια συγκυρία όπου η αυτοδυναμία είναι πλέον άπιαστο όνειρο, ενδεχομένως η ΝΔ να χρειαστεί κυβερνητικό εταίρο από το χώρο της Ακροδεξιάς. Υπενθυμίζουμε τι είχε πει ο Άδωνις Γεωργιάδης στη συνέντευξή του στο Dnews: «Όχι, δεν μπορώ να δω την κυρία Λατινοπούλου ως κυβερνητικό μας σύμμαχο. Αν όμως σε ένα κοινοβούλιο δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία, τότε σε αναγκάζει η ζωή να κάνεις πολλών ειδών συμβιβασμούς. Οι συμβιβασμοί αυτοί δεν είναι καλό πράγμα στην πολιτική, γιατί ενισχύουν την απαξία του πολιτικού συστήματος. Για αυτό και θα το επαναλάβω: χρειαζόμαστε έναν εκλογικό νόμο που θα εξασφαλίζει ισχυρή Κυβέρνηση».
Το ζήτημα είναι ότι πολλές φορές σε παρελθόν η προσπάθεια δημιουργίας «ευνοϊκού» αντιπάλου έχει γυρίσει μπούμερανγκ. Είναι επικίνδυνα τα παιχνίδι με την (ακροδεξιά) φωτιά.
