Τον παρακολουθούσαν η ΕΥΠ και ταυτόχρονα ιδιώτες, με το Predator, ενώ ήταν υπουργός.
Δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να μάθει για ποιο λόγο έγινε στόχος υποκλοπών, γιατί θεωρήθηκε νόμιμος ο έλεγχός του από τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες και ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί της ενεργοποίησης σε βάρος του ενός κακόβουλου λογισμικού.
Δεν ζήτησε να βρεθούν και να τιμωρηθούν τα ξένα κέντρα που τον παγίδευσαν και παραβίασαν την ιδιωτική του ζωή, ούτε θέλησε να ενημερωθεί για τους εθνικούς λόγους για τους οποίους η υπαγόμενη στο Μέγαρο Μαξίμου ΕΥΠ τον έβαλε στο «ραντάρ» της.
Και μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος του Αρείου Πάγου για την αρχειοθέτηση του σκανδάλου των υποκλοπών, δήλωσε απλώς ότι σέβεται τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και ειρωνεύτηκε την προοδευτική αντιπολίτευση που του ζητά, επιτέλους, να μιλήσει.
Ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης θα πρέπει να είναι το μοναδικό θύμα υποκλοπών παγκοσμίως που δεν δείχνει να θεωρεί ότι του συνέβη κάτι κακό, ούτε καν κάτι που χρειάζεται να εξηγηθεί. Δεν προβληματίζεται που η ΕΥΠ, η οποία μετά το 2019 αναφέρεται προσωπικά στον πρωθυπουργό, πήρε εντολή να τον «ψάξει», δεν του φαίνεται παράξενη η σύμπτωση της παράλληλης δράσης του Predator, και δεν θεωρεί καν σοβαρή την υπόθεση που έχει απασχολήσει το ευρωκοινοβούλιο και έχει αμαυρώσει την εικόνα της ελληνικής δημοκρατίας διεθνώς.
Από τις απαντήσεις που έδωσε στη Βουλή σε εκπροσώπους άλλων κομμάτων προκύπτει αμηχανία, αποφευκτική διάθεση και βιασύνη να ξεχαστεί η εμπλοκή του σε αυτό το τεράστιο σκάνδαλο.
\Όχι απλώς δεν εμφανίζεται θιγμένος αλλά επιπροσθέτως ειρωνεύεται την αντιπολίτευση που, όπως είπε, ενδιαφέρεται τόσο για την προστασία της ιδιωτικής του ζωής. Έφτασε στο σημείο να επικαλεστεί την πρωτιά του σε σταυρούς στην περιφέρεια στην οποία εκλέγεται, στις τελευταίες εκλογές, για να πείσει ότι η στάση του στο συγκεκριμένο θέμα εκτιμήθηκε από τους πολίτες.
Δεν είναι απλώς παράξενο αλλά και παράδοξο να ηγείται του υπουργείου Οικονομικών ένας πολιτικός τον οποίο η ΕΥΠ έκρινε ότι πρέπει να τεθεί υπό παρακολούθηση.
Για να είναι κάτι τέτοιο νόμιμο, θα πρέπει το πρόσωπο αυτό να είναι ύποπτο ως εθνικός κίνδυνος ή να συντρέχει κάποιος άλλος λόγος που συνδέεται με το εθνικό συμφέρον. Οσο αυτό συσκοτίζεται, τόσο επιτρέπεται κάθε πιθανή και απίθανη εικασία.
Επομένως, ο ΥΠΟΙΚ είναι ευάλωτος και σίγουρα δεν έχει το αναγκαίο για την εκπλήρωση των καθηκόντων του κύρος. Πολύ περισσότερο έκθετος είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός ο οποίος εμπιστεύεται έναν υπουργό τόσο αμφιλεγόμενο που τον «ακούν» εγχώριοι και αλλοδαποί... ωτακουστές.
