Ας επιχειρήσουμε μια πρώτη ανάλυση για την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την πρόταση μομφής στον Κασσελάκη- ο οποίος Κασσελάκης σαφώς και πήγε στα ...ουράνια την κρίση που ήδη υπήρχε, με την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα να ήταν η ευκαιρία για την αντιμετώπισή της από τους διαδόχους του:
ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ; Δεν προσέφυγε με δική του πρωτοβουλία, ως πρόεδρος του κόμματος, σηκώνοντας το γάντι που του πέταξαν οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, στη βάση του κόμματος, προκαλώντας τους να καταθέσουν πρόταση μομφής. Την έχασε και έτσι θα πάει στις εκλογές (αν αποφασίσει να είναι υποψήφιος) ως έκπτωτος πρόεδρος και ως απλό μέλος, καθώς το γραφείο του στον έβδομο όροφο της Κουμουνδούρου αδειάζει και οι στενοί του συνεργάτες αποχωρούν μαζί του. Αν επέλεγε να πάει στη βάση με δική του πρωτοβουλία θα πήγαινε ως πρόεδρος του κόμματος, κάτι που ασφαλώς θα του έδινε την πρωτοβουλία των κινήσεων και τα οφέλη της θέσης του προέδρου.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ Ο ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ; Το πιθανότερο. Εκείνο που δύσκολα μπορεί να κάνει είναι αν χάσει να κάνει δικό του κόμμα και να κατέβει στις εκλογές. Χωρίς κρατική χρηματοδότηση και έως τις εκλογές να απομένουν τρία χρόνια, κάτι τέτοιο θα μοιάζει με «απονομιμοποιημένο διάβημα». Επιπλέον, μόλις στην τελευταία συνεδρίαση με τους συντρόφους του καλούσε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ορκιστούν πως δεν θα φύγουν- πώς θα το κάνει αυτός. Θα πείτε ...Κασσελάκης είναι, δύσκολα μπορείς να τον προβλέψεις!
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ; Σαν να το βλέπουμε μπροστά μας με το ...καλημέρα! Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Απόστολος Γλέτσος που εξήγγειλε υποψηφιότητα για τη θέση που έως πέρυσι τέτοια εποχή κατείχε ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ ακούγονται και ονόματα ευρωβουλευτών, διάφοροι άλλοι το σκέπτονται για να ...καταγραφούν κοκ. Μια δημοκρατική διαδικασία, βλέπετε, δεν θέλει και πολύ να γίνει ...επιθεώρηση!
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «87»: Δεν είναι μόνο ποιον θα στηρίξουν για υποψήφιο αρχηγό. Είναι πρωτίστως ότι απαιτείται να συγκροτήσουν μια προγραμματική πλατφόρμα και να δώσουν ένα όραμα για τη χώρα σε μια περίοδο που η ακροδεξιά καλπάζει στην Ευρώπη και η σοσιαλδημοκρατία και η αριστερά υποχωρούν. Πλατφόρμα και όραμα που έδειξαν ότι δεν διαθέτουν από την ημέρα της εμφάνισής τους και καθόλη τη διάρκεια της αντιπαράθεσής τους με τον Στέφανο Κασσελάκη.
ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ...ΣΥΡΙΖΑ; Το ερώτημα είναι αν για το νέο πρόεδρο που θα προκύψει στην Κουμουνδούρου ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ηγέτιδα δύναμη στη λεγόμενη κεντροαριστερά όχι για να διεκδικήσει μόνος του την εξουσία, αλλά ως ηγέτιδα δύναμη ανάληψης πρωτοβουλιών για τη συγκρότηση του νέου φορέα (ή συνασπισμού) που θα διεκδικήσει να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία στις προσεχείς εκλογές. Αναλόγως βεβαίως και των εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ. Οτιδήποτε άλλο μικρή σημασία θα έχει για έχει για την «προοδευτική παράταξη» και τη χώρα.
Η ΕΥΘΥΝΗ ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ Π. ΚΟΚΚΑΛΗ: Σε περίπτωση που υπάρξει αλλαγή ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ με την επικράτηση του προσώπου που θα στηρίξουν οι «87» η Νέα Αριστερά θα κριθεί αν διαθέτει αίσθημα ευθύνης για συμμετοχή στο νέο αστερισμό ή όχι. Αν όχι στο σύνολό της τουλάχιστον στα βασικά -ενεργά- πρόσωπα της ηγεσίας της. Το ίδιο ισχύει και για τον Πέτρο Κόκκαλη που προεκλογικά είχε την ατυχή στιγμή να ιδρύσει κόμμα, καθώς ο ίδιος είναι υπερπολύτιμο στέλεχος για το συγκεκριμένο χώρο και ήδη η έλλειψή του από την Ευρωβουλή είναι φανερή.
ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΟΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ; Κάτι παραπάνω, σχεδόν βέβαιος! Ανεξαρτήτως ποιος θα εκλεγεί αρχηγός. Το ζητούμενο είναι όσοι αποχωρήσουν να μην είναι πολύ μεγάλο κομμάτι.
